Rejencja wrocławska w 1905
Siedziba rejencji we Wrocławiu
Rejencja wrocławska (
niem.
Regierungsbezirk Breslau) – pruska jednostka administracyjna w środkowej części
Śląska
, utworzona w 1815, a zlikwidowana w 1945. Rejencja wrocławska była zwyczajowo nazywana "Śląskiem Średnim" (Mittelschlesien) lub rzadziej, "Śląskiem Centralnym" (Zentralschlesien).
Historia
Powstała na mocy zarządzenia z 30 kwietnia 1815 na terenie dawnego departamentu wrocławskiego. Złożyły się na nią następujące powiaty:
W 1820 powiat
Kluczbork
przeszedł pod władzę
Opola
, a po rozwiązaniu
rejencji dzierżoniowskiej
na terenie wrocławskiej znalazły się powiaty:
W 1854 z części powiatu
Kłodzko
wyodrębniono powiat
Nowa Ruda
(Kreis Neurode). Na przełomie
XIX
i
XX wieku
zaczęły powstawać powiaty miejskie:
Świdnica
(1899),
Brzeg
(1907) i
Wałbrzych
(1924).
W 1919 rejencja weszła, obok
rejencji legnickiej
, w skład
prowincji Dolny Śląsk
. Na mocy
traktatu wersalskiego
niektóre gminy
powiatu namysłowskiego
(wraz z miastem
Rychtal
) zamieszkane przez
ludność śląską
włączono do II RP.
W 1932 nastąpiła komasacja niektórych okręgów: Kłodzko i
Nową Rudę
złączono w
Kłodzko
,
Ząbkowice Śląskie
i
Ziębice
w
Ząbkowice Śląskie
,
Rychbach
i
Niemczę
w
Rychbach
,
Brzeg
i
Oławę
w
Brzeg
-ziemski,
Świdnicę
i
Strzegom
w
Świdnicę
,
Wołów
i
Ścinawę
w
Wołów
.
1 października 1933 doszło do ponownego rozdzielenia powiatów
Brzeg
–ziemski i
Oława
.
Losy rejencji po 1945
Tereny rejencji wrocławskiej zostały po 1945 wraz z większą częścią
rejencji legnickiej
włączone do
województwa wrocławskiego
. Po 1950 powiaty
Brzeg
i
Namysłów
odeszły do
województwa opolskiego
.
Obecnie prawie cały obszar rejencji (poza wymienionymi powiatami) należy do
województwa dolnośląskiego
.