Siedmiu królów rzymskich – wg tradycji (utrwalonej w czasach
Oktawiana Augusta
w pracach historycznych
Liwiusza
i
Dionizjusza z Halikarnasu
oraz w dziełach poetyckich[1]) pierwsi władcy
starożytnego Rzymu
. Współcześni historycy uważają Romulusa za postać legendarną, są jednak skłonni uznać historyczność następnych królów rzymskich, a zwłaszcza trzech ostatnich władców pochodzenia
etruskiego[1]. Daty założenia Rzymu i wypędzenia Tarkwiniusza (753–509) zamykają w tradycji tzw. okres królewski.
753
–
716
p.n.e. –
Romulus
(legendarny założyciel i pierwszy król Rzymu)
↑ 1,01,1 Początki miasta-państwa Rzymu. W:
Maria Jaczynowska
: Historia Starożytnego Rzymu. Cz. 1: Okres Rzymu królewskiego i wczesnej republiki (do roku 264 p.n.e.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986.
Bibliografia
Początki miasta-państwa Rzymu. W:
Maria Jaczynowska
: Historia Starożytnego Rzymu. Cz. 1: Okres Rzymu królewskiego i wczesnej republiki (do roku 264 p.n.e.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986.