Dow-Ber z Międzyrzeca zwany
Wielkim Maggidem
(ur.
1704
na
Wołyniu
; zm.
15 grudnia
1772
w Międzyrzeczu Koreckim),
rabin
, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli
chasydyzmu
, uczeń
Israela Baal Szem Towa
, mistrz
Elimelecha z Leżajska
oraz
Samuela Szmelke Horowica
z
Sieniawy
i Menachema Mendla z
Witebska
.
Początkowo był nauczycielem w
Torczynie
niedaleko
Łucka
, później został kaznodzieją w
Korcu
i
Równem
, a następnie osiadł w Międzyrzeczu Koreckim, który po śmierci założyciela chasydyzmu, Baala Szem Towa (BESZT-a), stał się głównym centrum ruchu chasydzkiego.
Szybko zetknął się z literaturą
kabalistyczną
, której studiowaniu poświęcił całe swoje życie. Został uczniem Izraela Baal-Szem Towa, a po jego śmierci został jego następcą jako przywódca chasydów. Liczni uczniowie Dow-Bera przenosili jego nauczanie do wszystkich zakątków
Rzeczypospolitej
. Spotkało się to z ostrym sprzeciwem rabinów ortodoksyjnych, którzy w chasydyzmie widzieli osłabienie i zagrożenie
judaizmu
.
11 kwietnia
1771
przywódca
wileńskich
Żydów
Eliasz ben Salomon Zalman
ekskomunikował gminę chasydów w tym mieście.
Genealogia
- syn Abraham Anioł (1741-1776)
- wnuk Szołem Szachna z Pohrebyszcza