Walter Gómez (
12 grudnia
1927
–
4 marca
2004
) – piłkarz
urugwajski
, napastnik.
Urodzony w
Montevideo
Gómez rozpoczął karierę piłkarską w klubie
Central Montevideo
. Jako gracz klubu Central zadebiutował w
reprezentacji Urugwaju
w
1945
roku, mając 18 lat. Rok później wziął udział w turnieju
Copa América 1946
, gdzie Urugwaj zajął czwarte miejsce. Gómez zagrał w dwóch meczach – z
Boliwią
(w 80 minucie wszedł na boisko za
José Garcíę
) i
Argentyną
(w 73 minucie zmienił na boisku
José Medinę
).
Po mistrzostwach kontynentalnych przeszedł do klubu
Nacional Montevideo
, z którym dwa razy z rzędu zdobył tytuł
mistrza Urugwaju
– w
1946
i
1947
roku. Grając w Nacionalu do końca lat 40., zdobył dla niego 102 bramki. Występował obok takich graczy, jak
Luis Ernesto Castro
,
Atilio García
,
Roberto Porta
i
Bibiano Zapirain
.
W
1950
roku za sumę 750 000[1]
pesos
przeszedł do
argentyńskiego
klubu
River Plate Buenos Aires
. Razem z nim do River przeszedł z Nacionalu Luis Ernesto Castro. Przejście do klubu zagranicznego oznaczało dla Gómeza koniec kariery reprezentacyjnej. Z tego powodu nie wszedł w skład kadry reprezentacyjnej na
mistrzostwa świata w 1950 roku
, gdzie Urugwaj zdobył tytuł najlepszej drużyny narodowej na Ziemi. W reprezentacji Urugwaju zdążył rozegrać zaledwie 4 mecze w których nie zdobył żadnej bramki.
Razem z River Plate trzykrotnie – w
1952
,
1953
i
1955
roku – zdobył tytuł
mistrza Argentyny
, współtworząc nową maszynkę (La Máquina) na wzór formacji, która w latach 40. rozsławiła klub River Plate, przynosząc wiele sukcesów. Grał obok tak znakomitych pikarzy, jak
Ángel Labruna
czy
Félix Loustau
. Pod koniec grał w River Plate obok
Omara Sívoriego
. W barwach River Plate rozegrał w sumie 140 meczów i zdobył 76 bramek. Swoją grą Gómez zdobył wielkie uznanie wśród kibiców oraz miejsce w gronie legend klubu River Plate[2].
W
1956
roku przeniósł się za ocean, by grać we
włoskim
klubie
Palermo
. Zadebiutował
23 września
w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu przeciwko
AS Roma
. Gómez w Palermo grał do
1958
roku – rozegrał w tym klubie 47 meczów i zdobył 8 bramek.
Po powrocie do Ameryki Południowej wrócił do Nacionalu, gdzie w
1959
roku został wicemistrzem Urugwaju. Później grał w
kolumbijskich
klubach
Cúcuta Deportivo
i
Once Caldas Manizales
. Karierę zakończył w
1963
roku w
wenezuelskim
klubie
Galicia Caracas
.
Źródło
-
Tomasz Wołek
, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, , str. 75, 77
Przypisy
Linki zewnętrzne