François Loos (ur.
24 grudnia
1953
w
Strasburgu
) –
francuski
polityk, były wiceminister w kilku gabinetach i lider
Partii Radykalnej
, parlamentarzysta.
Życiorys
Absolwent
paryskiej
École polytechnique
. Odbył też studia podyplomowe z zakresu matematyki.
Pracował jako inżynier w różnych firmach we
Francji
i w
Niemczech
. W 1984 pełnił funkcję technicznego doradcy
Pierre'a Pflimlina
, ówczesnego przewodniczącego
Parlamentu Europejskiego
. Zatrudniony później w koncernie
Rhône-Poulenc
, na początku lat 90. był dyrektorem generalnym grupy Lohr S.A.
Zaangażował się także w działalność polityczną w ramach
Partii Radykalnej
, wchodzącej w skład
Unii na rzecz Demokracji Francuskiej
. W 1995 został sekretarzem krajowym PR, a w 1999 pierwszym wiceprzewodniczącym UDF.
Od 1992 zasiada nieprzerwanie w radzie regionalnej
Alzacji
, od 1996 jako jej wiceprzewodniczący. W 1993 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do
Zgromadzenia Narodowego
. W wyborach w 1997 i 2002 skutecznie ubiegał się o reelekcję w departamencie
Dolny Ren
.
W latach 1999-2003 przez dwie kadencje przewodniczył Partii Radykalnej. Przed
wyborami prezydenckimi w 2002
doprowadził do poparcia przez swoje ugrupowanie ubiegającego się o reelekcję
Jacques'a Chiraca
, pomimo kandydowania lidera całej UDF,
François Bayrou
. Wkrótce wraz z radykałami opuścił centrystów, przystępując do
Unii na rzecz Większości Prezydenckiej
. Za jego przewodnictwa Partia Radykalna uzyskała status stronnictwa stowarzyszonego z
Unią na rzecz Ruchu Ludowego
, przystąpiła do niej też grupa znanych polityków (w tym
Serge Lepeltier
i
Jean-Louis Borloo
)[1].
Od 2002 do 2007 François Loos sprawował urząd młodszego ministra (odpowiednik wiceministra). W gabinetach
Jean-Pierr'a Raffarina
początkowo odpowiadał za szkolnictwo wyższe i badania naukowe, następnie za handel zagraniczny. W rządzie
Dominique'a de Villepin
powierzono mu tożsame stanowisko ds. przemysłu. W 2007 powrócił do pracy w parlamencie, uzyskując mandat deputowanego na kolejną kadencję.
Przypisy
Źródła
Linki zewnętrzne