Jacob Obrecht (ur. ok.
1450
w
Bergen
, zm.
1505
w
Ferrarze
) – flamandzki kompozytor i duchowny.
Biografia
Po roku
1476
działał jako śpiewak w
Utrechcie
. W latach
1479
-
1484
w Bergen prowadził
chóry
gildii
mariańskiej (Mariengilde) oraz kościoła Saint-Gertrantis (w
1480
r. otrzymał święcenia kapłańskie). Następnie był
dyrygentem
kapeli katedralnej w
Cambrai
(od
1484
r.), w
Brugii
(od
1486
r.) i
Antwerpii
(od.
1491
r.), gdzie objął to stanowisko po śmierci
Jacobusa Barbireau
i sprawował je do
1496
roku. Potem przebywał znów w Bergen, Brugii, Antwerpii oraz
Innsbrucku
, by ok.
1504
dotrzeć do
Ferrary
, dokąd kilkakrotnie już przyjeżdżał na zaproszenie książąt
d'Este
. Tam zmarł na
dżumę
.
Twórczość
Obrecht był jednym z najwybitniejszych twórców szkoły franko-flamandzkiej. Opierał się na wzorach
Guillaume Dufay
'a i
Johannesa Ockeghema
, jak i wpływach muzyki włoskiej. Uprawiał
polifonię
opartą na klarownej strukturze
melodycznej
, zaczerpniętej zazwyczaj z
chorału
(
cantus firmus
). Chociaż struktura formalna jego dzieł jest niekiedy bardzo wyszukana, cechuje się dużą konsekwencją.
Jacob Obrecht skomponował:
Wydanie dzieł zebranych: Werken van Jacob Obrecht, J, Wolf, Amsterdam, 1912-1921
Źródła/Bibliografia
- Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny),
PWN
, Warszawa 1981,