Gilles Villeneuve |
| Gilles Villeneuve przy Ferrari na torze Imola w 1979 r. |
Gilles Villeneuve przy Ferrari na torze Imola w 1979 r. |
Imię, nazwisko | Joseph Gilles Henri Villeneuve |
Kraj | | Kanada |
Kanada
|
Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia
1950
Berthierville (Kanada) |
Data i miejsce śmierci |
8 maja
1982
Heusden-Zolder (Belgia) |
Joseph Gilles Henri Villeneuve (ur.
18 stycznia
1950
, zm.
8 maja
1982
) –
kanadyjski
kierowca wyścigowy. Ojciec
Jacques'a Villeneuve'a
.
Urodzony w niewielkiej miejscowości Berthierville (
Quebec
,
Kanada
), Villeneuve karierę rozpoczynął m.in. od udziału w wyścigach "Formula Atlantic". Wkrótce został dostrzeżony przez Europejczyków i od
1977
r. rozpoczęła się jego kariera w wyścigach
Formuły 1
, jako kierowcy
McLarena
.
Pod koniec pierwszego sezonu w
F1
Kanadyjczyk dostał propozycję przejścia do
Ferrari
i zgodził się (później miał stwierdzić: "Gdyby ktoś mi powiedział – masz trzy życzenia to pierwszym byłoby: chcę się ścigać, drugim: chcę się ścigać w F1, trzecim: chcę się ścigać w F1 dla
Ferrari
").
Dzięki swojej charyzmie i widowiskowym wyścigom zdobył rzesze fanów, lecz często uszkadzał przydzielane mu bolidy i nie kończył wielu wyścigów. W
1978
Scuderia
musi uznać wyższość
Lotusa
. Szef stajni –
Enzo Ferrari
był tym faktem rozczarowany. Odbywa krótką rozmowę z młodym kierowcą, ganiąc go za częste zniszczenia bolidów. W rzeczywistości
Enzo Ferrari
bardzo lubił Villeneuve'a, który przypominał mu tragicznie zmarłego syna Dino.
Rok
1979
należał do
Ferrari
i rewelacyjnego bolidu
312T4
. Co prawda Villeneuve musiał uznać wyższość swojego kolegi z teamu –
Jody'ego Schecktera
(w klasyfikacji generalnej mistrzostw uplasował się na drugim miejscu ze stratą 4 pkt.), jednak wreszcie pokazuje na co go stać. Do historii przeszedł jego zwycięski pojedynek z Francuzem
René Arnoux
(
Renault
) o drugie miejsce na podium, podczas
Grand Prix Francji
.
Sezon
1980
jest przeciwieństwem wcześniejszego – słaby samochód nie pozwala Kanadyjczykowi na osiągnięcie znaczących sukcesów.
Sytuacja nieco się zmieniła w
1981
roku, wraz z wprowadzeniem przez
Ferrari
silnika
turbo
. Villeneuve wygrywa na torach w
Monako
i
Hiszpanii
, bierze również udział w zorganizowanym przez stajnię, pokazowym wyścigu ze startującym myśliwcem, w którym również odnosi zwycięstwo.
Sezon
'82
zaczął się dobrze, Gilles jest w formie. Wkrótce doszło jednak do kontrowersyjnego incydentu, który, jak się później okazało, miał fatalne konsekwencje. Villeneuve prowadził w
GP San Marino
rozgrywanym na torze
Imola
. Pod koniec wyścigu, m.in. z powodu wycofania się ekipy
Renault
, szef teamu nakazał zwolnić wszystkim
Ferrari
. Gilles, pewny zwycięstwa, zastosował się do tego zalecenia. Inaczej postąpił jednak inny kierowca włoskiego zespołu –
Didier Pironi
, który, tuż przed linią mety, wyprzedził Kanadyjczyka wygrywając tym samym wyścig. Villeneuve poczuł się zdradzony i obiecał, że już więcej nie odezwie się do
Pironiego
. Rzeczywiście obaj kierowcy już nigdy więcej nie zamieniają ze sobą słowa. Dwa tygodnie po tym wydarzeniu na torze
Zolder
podczas piątkowych kwalifikacji do
GP Belgii
, Gilles chciał udowodnić, że to on jest "numerem jeden" w zespole. Jednak na jedno okrążenie przed końcem sesji jego czas wciąż był gorszy od tego, który uzyskał Pironi. Będąc pod ogromną presją, Kanadyjczyk popełnia błąd. Wchodząc z dużą prędkością w zakręt, najechał na koło jadącego przed nim bolidu Niemca
Jochena Massa
. Bolid Villeneuve'a "wystrzelił" w powietrze i wielokrotnie "koziołkując", z wielką siłą, wyrzucił ciało kierowcy na zewnątrz. W wyniku odniesionych obrażeń Villeneuve zmarł.
W latach 80. Kanadyjczycy na cześć swojego wielkiego kierowcy tor w
Montrealu
nazwali "
Circuit Gilles Villeneuve
", zaś w
1997
roku ukazała się seria
znaczków pocztowych
z jego podobizną.
Linki zewnętrzne