Karol Młodszy (ur. ok.
772
, zm.
4 grudnia
811
) – drugi syn
Karola Wielkiego
i jego żony
Hildegardy
. Od
780
roku uznany za głównego dziedzica tronu
frankijskiego
po wydziedziczeniu
Pepina Garbatego
.
Życiorys
Karol prowadził wieloletnie walki z
Bretończykami
, którzy często najeżdżali ziemie królestwa Franków. Ojciec wysyłał go również na kampanię przeciwko
Sasom
. Z synów Karola Wielkiego wykazywał on największy talent wojskowy.
Około
789
roku Karol Wielki planując sojusz z
Offą
królem
Mercji
próbował doprowadzić do małżeństwa Karola Młodszego z jego córką Ælflæd. Małżeństwo nie doszło do skutku na skutek odmowy Karola Wielkiego na ślub jego córki
Berty
z synem Offy - Ecgfrithem.
W
790
roku został mianowany przez ojca gubernatorem Saksonii i
Frankonii
i otrzymał tytuł księcia
Maine
.
W dniu
25 grudnia
800
roku w
Rzymie
został koronowany na króla Franków, w tym samym dniu jego ojciec otrzymał tytuł cesarski.
Karol Wielki dokonał w
806
roku podziału swego królestwa na wypadek swojej śmierci - Karolowi Młodszemu miał przypaść tytuł cesarski, a z ziem miał otrzymać
Austrazję
,
Neustrię
,
Burgundię
,
Saksonię
i
Turyngię
.
Karol Młodszy zmarł nagle na skutek ataku
apopleksji
podczas pobytu w
Bawarii
.