Jan Ostroróg (ur.
13 stycznia
1561
, zm. w
czerwcu
1622
w swym
ukraińskim
majątku
Komarnie
) – wojewoda poznański, pisarz-
pamiętnikarz
, przyrodnik.
Był synem
Stanisława Ostroroga
i Zofii z Tęczyńskich.
Pochodził z rodziny
luterańskiej
, ale przed
1587
przeszedł na
katolicyzm
. Był zaprzyjaźniony z
Piotrem Skargą
. Podczas elekcji w
1587
oddał głos na
Zygmunta III Wazę
. Był stronnikiem
Jana Zamoyskiego
. W
1588
został mianowany
podczaszym koronnym
, a w
1600
kasztelanem poznańskim. Podczas
Rokoszu Zebrzydowskiego
poparł króla, ale starł się mediować pomiędzy monarchą a rokoszanami. Brał udział w
Bitwie pod Guzowem
. W
1610
został mianowany
wojewodą poznańskim
.
Przebywał głównie na Rusi Czerwonej, ale nie zapominał także o swoich dobrach wielkopolskich. Po powrocie w 1589 r. na łono katolicyzmu odebrał protestantom kościół w
Grodzisku Wielkopolskim
, który otrzymali oni na fali reformacji od jego ojca. W 1593 r. założył w Grodzisku nowe miasto i nadał mu przywileje.
Był dwa razy żonaty po raz pierwszy z Katarzyną Mielecka, córką wojewody podlaskiego
Mikołaja Mieleckiego
, po raz drugi z Zofią księżniczką Zasławską. Z pierwszego małżeństwa miał syna
Mikołaja
i córkę Zofię, z drugiego Stanisława , kanonika krakowskiego, Jana i Kazimierz (wszyscy trzej zmarli młodo) oraz trzy córki Annę, Elżbietę Konstancję i Elżbietę.
Pochowany został u
bernardynów
w
Sokalu
.
Prowadził wszechstronną działalność literacką, jest autorem m.in. poradnika myśliwskiego pt. "Myślistwo z ogary" z 1618 r. Wydał także pierwszy polski podręcznik pszczelarstwa
Nauka koło pasiek
.
Wywód przodków
Bibliografia
- "Grodzisk Wielkopolski" - Paweł Anders, Wydawnictwo WBP, Poznań 1995, ,