Alain Poher (
17 kwietnia
1909
–
9 grudnia
1996
) –
francuski
polityk, przewodniczący francuskiego
Senatu
i dwukrotny tymczasowy prezydent Francji (po rezygnacji prezydenta
Charles'a de Gaulle'a
w
1969
i śmierci
Georges'a Pompidou
w
1974
).
Tymczasowa głowa państwa i kandydat na prezydenta
Poher pełnił funkcję przewodniczącego Senatu w latach
1968
-
1992
. Zgodnie z konstytucją
V Republiki
w razie opróżnienia urzędu
prezydenta
, przewodniczący Senatu zostaje
tymczasowym prezydentem
do czasu przedterminowych wyborów (nie tylko pełniącym obowiązki, ale faktycznym prezydentem, tylko na okres tymczasowy). Poza Poherem jedynym takim wypadkiem w historii Francji był
Louis Jules Trochu
, który pełnił urząd tymczasowego prezydenta w latach
1870
-
1871
.
W czasie wyborów prezydenckich w roku
1969
, kiedy to zasiadał w
Pałacu Elizejskim
par interim, startował z ramienia prawicowych i centrowych sił przeciwnych gaullistom (był członkiem stronnictwa Centrum, powstałego w większości z byłej chrześcijańsko-demokratycznej MPR) przeciwko Pompidou, ale przegrał w drugiej turze, zbierając ponad 10% głosów mniej niż były premier. W dogrywce poparcia udzielił mu m.in. kandydat
socjalistycznej SFIO
Gaston Deffere. W wyborach roku
1974
nie kandydował (wygrał wtedy Giscard d'Estaing, wyprzedzając
Francois Mitterranda
i
Jacques Chaban-Delmasa
).
Na forum europejskim
Wywodzący się z tradycyjnie proeuropejskiej partii (której członkiem był i jeden z ojców-założycieli
Wspólnoty Europejskiej
Robert Schuman
) Poher aktywnie działał na forum wspólnoty, pełniąc w latach
1966
-
1969
funkcję przewodniczącego europarlamentu.
Inne fakty
- Poher był absolwentem prestiżowych uczelni Sciences Po i Lycée Louis-le-Grand
- Urodził się w Ablon-sur-Sein, zmarł w
Paryżu
- W Izbie Wyższej francuskiego parlamentu zasiadał od roku
1946
- Był dwukrotnie sekretarzem stanu ds. budżetu w gabinetach
premierów
Schumana i
Henri Queuillego
(w roku
1948
)
- W czasie swej pierwszej "tymczasowej prezydentury" zdobył, w powszechnej ocenie, sporą popularność, co pozwoliło mu, nie znanemu do tamtej pory szerzej politykowi, stać się poważnym kandydatem do prezydentury
Życie rodzinne
17 sierpnia
1938
ożenił się z Mlle Henriette Tugler, z którą miał jedną córkę imieniem Marie-Agnès, która wyszła za mąż za Jean-Pierre'a Joussaina.
Zobacz też
Linki zewnętrzne