Izabela Plantagenet zwana również Elżbietą (ur.
1214
, zm.
1 grudnia
1241
w
Foggii
), księżniczka
angielska
, królowa
sycylijska
i cesarzowa niemiecka.
Była druga córką króla
Jana bez Ziemi
i jego drugiej żony -
Izabelii z Angoulême
(córki wicehrabiego Aymera Taillefera). Jej starszymi braćmi byli:
Henryk III
, król Anglii, i
Ryszard z Kornwalii
, antykról niemiecki. Jej starszą siostrą była
Joanna Plantagenet
, królowa Szkocji, a młodszą - Eleonora Plantagenet, hrabina
Leicester
.
Małżeństwo
W
1235
poślubiła
cesarza
Fryderyka II
(
26 grudnia
1194
-
13 grudnia
1250
), wdowca po
Jolancie Jerozolimskiej
, syna cesarza
Henryka VI
i
Konstancji Sycylijskiej
, córki
króla Sycylii
Rogera II
. Małżeństwo to zostało Fryderykowi zaproponowane przez
papieża
Grzegorza IX
. Fryderyk dzięki temu małżeństwu chciał doprowadzić do sytuacji, w której Anglia przestałaby popierać jego przeciwników.
Izabela miała wówczas 21 lat i słynęła z urody. Fryderyk jednak, dla którego było to małżeństwo czysto polityczne, trzymał ją w ciągłym zamknięciu w towarzystwie czarnoskórych eunuchów. Izabela mogła zatrzymać tylko dwie angielskie dwórki, pozostałe zostały odesłane z powrotem do Anglii. Kiedy jej brat Ryszard z Kornwalii, przejeżdżał przez Sycylię wracając z
VI krucjaty
, musiał błagać Fryderyka, aby pozwolił mu przez chwilę porozmawać z siostrą.
Potomstwo
Izabela i Fryderyk mieli 5 dzieci. Wszyscy ich synowie zmarli w dzieciństwie, przeżyła jedynie córka -
Małgorzata Sycylijska
. Izabela zmarła w połogu razem ze swoim nowo narodzonym dzieckiem, w
Foggii
, w
1241
.
Jak podaje Thomas Costain, Fryderyk pochował ją obok jednej ze swoich
saraceńskich
kochanek
w katedrze w
Andrii
.