Solid Maurycjusza

Maurycjusz ( gr. Φλάβιος Μαυρίκιος Τιβέριος Αύγουστος Flavius Mauricius Tiberius Augustus) (ur. 539 , zm. 27 listopada 602 ) – cesarz bizantyjski w latach 582 - 602 , ostatni przedstawiciel dynastii wywodzącej się od Justyna I .

Rodzina władcy pochodziła z Kapadocji - Maurycjusz był mocno związany ze swym ojcem Pawłem. Żona Konstantyna urodziła cesarzowi pięciu synów i cztery córki. Był faworytem poprzedniego władcy, Tyberiusza . W 578 pełniąc jeszcze funkcję komesa straży przybocznej, zdołał pokonać Persów . Chory Tyberiusz uczynił go cezarem i zaręczył ze swą córką Konstantyną, a po jego śmierci Maurycjusz został cesarzem.

Władca uzyskał pomoc króla Franków Childeberta przeciwko Longobardom w Italii . Utworzył Egzarchat Rawenny , powierzając Smaragdusowi pełnię władzy nad bizantyjskimi posiadłościami na Półwyspie Apenińskim . Kartagina stała się siedzibą utworzonego egzarchatu afrykańskiego. Maurycjusz pozwolił na używanie przez patriarchę Konstantynopola tytułu patriarchy ekumenicznego (oikoumenes). Przeciwko temu zaprotestował papież Grzegorz I Wielki , przybierając tytuł Servus servorum Dei ("sługa sług Bożych").

W 586 szwagier cesarza, Filipikos, pokonał Persów w Armenii . Obniżono jednak żołd o 1/4, co doprowadziło do buntu armii i obrania na cesarza Germanosa - komendanta wojsk w Fenicji Libańskiej. W 590 armia, dzięki interwencji patriarchy Antiochii , ponownie uznała Maurycjusza za władcę. Germanosa ułaskawiono. Tymczasem jeden z perskich satrapów Bahram Czobin zabił szacha Hormizdasa , a jego syn Chosroes zbiegł do Bizancjum. Mimo sprzeciwu senatu, cesarz wsparł syna zamordowanego sasanidzkiego monarchy (Bizantyjczycy pod wodzą Kommentiolusa zwyciężyli Bahrama pod Nisibis ) i osadził Chosroesa II na tronie w Seleucji-Ktezyfoncie, w zamian za pomoc uzyskując znaczną część Armenii (po jezioro Wan ).

Rozpoczęto następnie wojnę z Awarami , jednak ci oblegli stolicę w roku 600 i trzeba było wypłacić im 100 tysięcy sztuk złota. W 602 roku Maurycjusz wydał wojskom rozkaz przezimowania po drugiej stronie Dunaju . Doszło do buntu podoficera Fokasa , który zajął stolicę. Cesarz wysłał syna Teodozjusza z listami do Chosroesa II. Niestety chłopiec nieopatrznie zawrócił z drogi i został zabity. Fokas kazał zabić synów cesarza na jego oczach, następnie zamordowano Maurycjusza, jego żonę i córki zamknięto w klasztorze, a później także zabito. Papież Grzegorz Wielki dowiedziawszy się o tragedii, która rozegrała się w Konstantynopolu, wysłał Fokasowi list gratulacyjny. Wkrótce jako mściciel Maurycjusza wystąpił Chosroes II, rozpoczynając 20-letnie wojenne zmagania Bizancjum i Persji.

Maurycjuszowi przypisuje się autorstwo traktatu wojskowego Strategikon .

Poprzednik Tyberiusz II Konstantyn

Cesarz bizantyjski 582 - 602

Następca Fokas