Najwybitniejszym następcą Parmenidesa był Zenon z Elei (ok. 490 - ok. 430 p.n.e.). Niewiele wiadomo na temat jego życia. Jego dzieło O przyrodzie napisane w formie pytań i odpowiedzi, stało się później wzorem dla formy dialogowej.
Był apologetą i polemistą, zajętym przede wszystkim zwalczaniem przeciwników bronieniem prawd zdobytych. Dlatego też udoskonalił sztukę prowadzenia sporów, wykazywania na drodze zestawiania pojęć prawdy własnej i cudzego błędu. Był, jak pisze Arystoteles, twórcą dialektyki.
