Jeżeli światło napotyka na swej drodze gładką, wypolerowaną powierzchnię, zwaną lustrem lub zwierciadłem (ciało jasne nieprzezroczyste), wówczas odbija się od niego.
n - prostopadła do powierzchni zwierciadła wystawiona w punkcie padania promienia α - kąt padania (kąt między promieniem padającym a prostopadłą n) ß - kąt odbicia (kąt między promieniem odbitym a prostopadłą n)
PRAWO ODBICIA ŚWIATŁA
Światło odbija się od powierzchni ciał zawsze w takim kierunku, że kąt padania jest równy kątowi odbicia. Promień padający, odbity i normalna do powierzchni zwierciadła, wystawiona w punkcie padania, leżą w jednej płaszczyźnie.
