Jeżeli powierzchnia, na którą pada wiązka promieni równoległych, nie jest wypolerowana (mówimy, że "jest chropowata"), to po odbiciu od takiej powierzchni powstaje wiązka światła, której promienie nie są już do siebie równoległe.
Taką wiązkę nazywamy wiązką promieni rozbieżnych, a zaobserwowane zjawisko nazywamy rozproszeniem światła.
Dzięki rozproszeniu światła widzimy przedmioty, które same nie są źródłami światła (np. Księżyc, planety i większość codziennych przedmiotów).
Wystarczy, aby ciała takie zostały oświetlone, a część rozproszonych przez nie promieni świetlnych dotrze do naszych oczu, niezależnie od tego, gdzie się znajdujemy.