Lekcja: "Historia Ikara - inspiracją do rozważań o naturze ludzkiej"
Bruegel umieścił Ikara w prawym, dolnym rogu obrazu. Widzimy dwie, ledwo widoczne nogi tonącego chłopca i garść rozrzuconych piór…
Iwaszkiewicz, analizując dzieło podkreśla, że nikt z otoczenia nie zauważył tragedii, a mógł to zrobić chociażby oracz z pierwszego planu obrazu, zamyślony pasterz owiec, żeglarze z płynącego statku czy chociażby rybak – znajdujący się tuż obok tonącego. Obraz narzuca mu skojarzenie sielankowego krajobrazu, przedstawiającego typowy, pracowity dzień. Dzień, którego porządku i spokoju nic nie jest w stanie naruszyć.
"Gdzież jest Ikar? Gdzież ten, który usiłował wylecieć w słońce?" – pyta autor, przeciwstawiając tragedię młodego bohatera niewzruszonemu spokojowi otoczenia. Nie potępia ciężko pracujących ani Ikara, którego nazywa ,,śmiałkiem”.
Chociaż według niego jedynie "malarz ujrzał tę śmierć i przekazał ją potomności."