Wiązania między atomem metalu a atomem tlenu ma charakter jonowy. Metale I i II grupy mają elektroujemność w zakresie od 0.7 (frans) do 1,5 (beryl).
Elektroujemność tlenu wynosi 3,5 a to oznacza, że w tych związkach mamy do czynienia z wiązaniem jonowym.
Tlenki pozostałych metali mają wiązanie, które należy formalnie uważać za wiązanie kowalencyjne. Prawda jest jednak taka, że w dość znacznym stopniu przypomina ono wiązanie jonowe.
Wraz z przejściem od metali lekkich przez metale ciężkie do półmetali i niemetali jonowy charakter ich tlenków zanika na korzyść charakteru kowalencyjnego.
