Na obszarze Niżu Polskiego najbardziej rozpowszechnione są formy powierzchni Ziemi ukształtowane przez
lądolódskandynawski i wypływające z niego wody. Lądolód ten ukształtował się w naturalnym zagłębieniu, jakie
stanowiła niecka Bałtyku. Centrum lądolodu grubości 2-3 km, położone było w północnej Szwecji, Zatoce Botnickiej i Finlandii. Stopniowo przemieszczał się na wszystkie strony, najpierw obniżeniami, a następnie całą
szerokością, ścinając większe wyniosłości i wypełniając materiałem morenowym zagłębienia terenu. W czasie swego ruchu lądolód
wydzierał z podłoża materiał skalny, a następnie przenosił go skośnie ku górze, wzdłuż tzw. powierzchni poślizgu, aż do wytopienia się u czoła lub na
powierzchni.
Zdjęcie satelitarne
