Tworzenie nazw polega na dodaniu do nazwy
węglowodoru końcówki –owy i słowa kwas.
Szeroko stosowane są też tradycyjne nazwy zwyczajowe tych związków.
W nazewnictwie zwyczajowym kolejne
atomy węgla sąsiadujące z węglem grupy karboksylowej oznacza się kolejnymi literami greckimi (α, β, γ itd.).
Atom węgla α w nazwie zwyczajowej odpowiada atomowi C-2 w nazwie systematycznej.
Jeśli zachodzi konieczność numeracji łańcucha, to grupa karboksylowa otrzymuje zawsze lokant l, np.:
CH
3CH(CH
3)COOH -
kwas 2-metylopropanowy (izomasłowy)
CH
3CH=CHCOOH -
kwas but-2-enowy
