Posiadają konfigurację elektronową ns2 - dwa elektrony walencyjne na podpowłoce s.
W wyniku wzbudzenia jeden z elektronów s przechodzi na podpowłokę p.
W porównaniu do litowców mają mniejszą objętość (większy ładunek jądra silniej przyciąga elektrony) i większą gęstość (co wynika z poprzedniego).
Reaktywność berylowców, mimo, iż mniejsza niż litowców, jest znaczna i wzrasta wraz ze wzrostem liczby atomowej.
Wszystkie berylowce występują na +II stopniu utlenienia. Wykazują silne właściwości redukujące.
Z małymi rozmiarami atomu oraz "ze stosunkowo wysoką” , jak na resztę grupy, elektroujemnością berylu wiąże się jego tendencja do tworzenia wiązań o charakterze kowalencyjnym, podczas gdy pozostałe metale o znacznie większych rozmiarach atomów i niższej elektroujemności występują głównie w związkach jonowych.
