Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaMapaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiUczniowie
Studium Pracowników Medycznych
i Społecznych

ul. Malczewskiego 51, 80-107 Gdańsk
tel. 510 036-706, kom. 501-763-711
www:   http://www.szkolymedyczne.eu
http://www.szkolymedyczne.eu/gdansk
Studium na Facebooku
e-mail:   gdansk@oswiatalingwista.eu
Liczba odwiedzin od 01.01.2015: 30266 razy
dzięki wykupionej wizytówce w serwisie szkolnictwo.pl
(wysokie pozycjonowanie płatnej wizytówki =
= duża popularność
Twojej jednostki!)
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie

KURSY

- pomoc dentystyczna
- kurs pierwszej pomocy przedmedycznej
- masaż klasyczny I, II i III stopnia
- opiekun medyczny
- opiekun osób starszych
  i niepełnosprawnych z wybranym językiem
  obcym

- opiekun w domu pomocy społecznej
- opiekunka dziecięca z wybranym językiem
  obcym

- opiekunka środowiskowa
- warsztat terapii zajęciowej
 

SZKOŁA POLICEALNA



NASZE ODDZIAŁY

Jesteśmy jedną z pierwszych w Polsce niepublicznych policealnych szkół medycznych o prawach publicznych. Zajęcia praktyczne realizujemy we własnych, profesjonalnych pracowniach i specjalistycznych gabinetach lekarskich oraz szpitalach.

Wykłady i ćwiczenia prowadzą doświadczeni, wysoko wyspecjalizowani wykładowcy, nauczyciele akademiccy, lekarze i profesjonaliści w dziedzinie stomatologii, ortopedii, kosmetyki, masażu, ortoptyki, audiologii, opieki społecznej, elektroniki i informatyki medycznej.

Absolwenci szkoły osiągają wysokie wyniki na egzaminach państwowych potwierdzających kwalifikacje w zawodzie.

Absolwent Studium Pracowników Medycznych i Społecznych uzyskuje tytuł technika w swoim zawodzie, dyplom Europass uznawany w całej Unii Europejskiej oraz ma możliwość podniesienia kwalifikacji, a tym samym swojej konkurencyjności na rynku pracy, korzystając z oferty dodatkowej kursów i szkoleń organizowanych przez szkołę. Otrzymuje on dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie wraz z suplementem w języku polskim i angielskim zgodnym z Europass.

Asystent osoby niepełnosprawnej

Zawód asystenta osoby niepełnosprawnej jest zawodem nowym w obszarze pomocy społecznej. Historia jego powstania sięga roku 2001, gdy rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej został wpisany do systemu kształcenia. Celem głównym działań zawodowych asystenta jest systematyczne wspieranie w kształceniu samodzielności i wzmacnianie wiary osoby niepełnosprawnej we własne możliwości. Asystent osoby niepełnosprawnej współtworzy programy rehabilitacji i pomocy osobie niepełnosprawnej, doradza w zakresie usług medycznych, rehabilitacyjnych, zawodowego przekwalifikowania, kontaktów społecznych, usług kulturalnych, rekreacji i integracji ze środowiskiem, diagnozuje warunki życia i dąży do usuwania wszelkiego typu barier psychologicznych, społecznych, architektonicznych, komunikacyjnych, pobudza aktywność osoby niepełnosprawnej oraz jej rodziny w celu zaspokojenia potrzeb biologicznych, psychicznych i społecznych, planuje, kontroluje i ocenia indywidualny program pomocy osobie niepełnosprawnej, włącza osobę niepełnosprawną w programy instytucji i placówek świadczących usługi rehabilitacyjne.

Zakres działań zawodowych asystenta wymaga posiadania określonych kompetencji personalnych i społecznych. Wśród nich, ze względu na charakter pracy z człowiekiem niepełnosprawnym, istotne znaczenie ma empatia i komunikatywność. W realizacji zadań kreatywność, konsekwencja i umiejętność współpracy oraz zdolności negocjowania pomocy i wsparcia ze strony środowiska społecznego, organizacji i instytucji działających na rzecz osób niepełnosprawnych.

Higienistka stomatologiczna

Zawód higienistki stomatologicznej oficjalnie w Polsce istnieje od 1975 roku. Absolwentki kierunku od początku znajdowały zatrudnienie w placówkach państwowych i prywatnych. Zawód higienistki zawsze związany był szczególnie ze specjalnością periodontologiczną w stomatologii oraz z profilaktyką indywidualną i grupową szczególnie w przedszkolach i szkołach. Higienistka stomatologiczna dzisiaj współpracuje głównie bezpośrednio z lekarzem dentystą w zakresie, wykonywania zabiegów profilaktyczno-leczniczych, które wykonuje samodzielnie na zlecenie i pod nadzorem lekarza dentysty, w szczególności: wykonuje wstępne badania diagnostyczne, higienizację pacjentów w różnym wieku, dobiera środki do prawidłowego utrzymania zdrowia jamy ustnej, prowadzi porady dietetyczne, a także wykonuje zabiegi takie jak: piaskowanie, polerowanie, skalingi nad i poddziąsłowe, lakierowanie i lakowanie uzębienia w zakresie profilaktyki kariologicznej, impregnacje zębów mlecznych u dzieci, dopasowywanie wypełnień do zgryzu, wykańczanie i polerowanie wypełnień amalgamatowych.

W swojej pracy wykorzystuje nowoczesny sprzęt stomatologiczny spełniający najnowsze wymagania. Przygotowuje pacjenta do zabiegu stomatologicznego oraz przekazuje zalecenia przedzabiegowe i pozabiegowe w formie ustnej i pisemnej. Obserwuje parametry życiowe pacjenta w trakcie i po zabiegu. Współpracuje z lekarzem dentystą w czasie udzielania pierwszej pomocy. Sporządza dokumentację pacjenta na zlecenie lekarza dentysty, w trakcie i po zabiegu. Stosuje przepisy prawa dotyczące realizacji zadań zawodowych. Ponadto współpracuje m.in. ze stacją sanitarno – epidemiologiczną, pracownią techniki dentystycznej i poradnią radiologiczną. Absolwent w zawodzie higienistka stomatologiczna zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami przygotowany jest także do wykonywania czynności administracyjnych i prowadzenia dokumentacji związanej z funkcjonowaniem gabinetu stomatologicznego, wykorzystując techniki komputerowe oraz obsługując specjalistyczne programy stomatologiczne.

Higienistka stomatologiczna posiada przygotowanie do pracy w gabinetach różnych specjalności stomatologicznych. Zawód wymaga wysokiej kultury osobistej, sprawności manualnej, spostrzegawczości, dokładności i samodzielności w realizacji zadań zawodowych. Higienistka stomatologiczna może podejmować pracę w gabinetach dentystycznych oraz gabinetach profilaktyki prozdrowotnej i pomocy przedlekarskiej w przedszkolach i szkołach. Stosuje przepisy prawa dotyczące dostępu do dokumentacji medycznej. Sporządza dokumentację elektroniczną wykonanych badań radiologicznych w gabinecie dentystycznym oraz sporządza terminarz przyjęć pacjentów.

Opiekun osoby starszej

Istotą pracy zawodowej opiekuna osoby starszej jest świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej. Opiekun pomaga osobie starszej w codziennych czynnościach domowych, planowaniu i organizacji gospodarstwa domowego, wykonuje czynności pielęgnacyjne i higieniczne u osób chorych i niesamodzielnych, udziela pierwszej pomocy w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia osoby podopiecznej, mobilizuje osobę podopieczną do aktywnego spędzania czasu wolnego, rozwijania zainteresowań i zwiększania samodzielności życiowej.

Zakres działań zawodowych opiekuna wymaga posiadania określonych kompetencji personalnych i społecznych. Wśród nich, ze względu na charakter pracy z człowiekiem starym, istotne znaczenie ma empatia i komunikatywność. W realizacji zadań kreatywność, konsekwencja i umiejętność współpracy, zdolność organizowania pomocy i wsparcia ze strony środowiska społecznego osoby podopiecznej, a także umiejętność kształtowania pozytywnych relacji interpersonalnych.

Opiekun w domu pomocy społecznej

Zawód wprowadzony na rynek edukacyjny Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2001r. Opiekun w DPS pełni rolę osoby pierwszego kontaktu wobec osób niesamodzielnych, chorych, niepełnosprawnych, potrzebujących stałej opieki i pielęgnacji, oderwanych przez fakt zamieszkania w instytucjach całodobowych od codziennych kontaktów z rodzinami i bliskimi. Dostrzegając potrzeby i problemy mieszkańców DPS opiekun współpracuje z zespołem terapeutycznym tworząc i realizując indywidualne programy oddziaływań skierowanych na osobę korzystającą z pomocy instytucjonalnej. W bezpośredniej opiece nad podopiecznym realizuje indywidualny plan pracy i opieki, pomaga w zaspakajaniu potrzeb, rozwiązywaniu problemów, wykonywaniu codziennych czynności z zakresu samoobsługi lub pełni funkcje zastępcze. Organizuje osobie podopiecznej czas wolny umożliwiając samorealizację, rozwój zainteresowań, integrację z rodziną, społecznością lokalną i innymi mieszkańcami DPS lub innej instytucji opiekuńczej.

Zakres zadań zawodowych wymaga od opiekuna określonych kompetencji personalnych i społecznych. Praca z osobą niesamodzielną, chorą i niepełnosprawną wymaga od opiekuna empatii, kreatywności i konsekwencji w realizacji zadań oraz umiejętności kształtowania pozytywnych relacji interpersonalnych w najbliższym otoczeniu osoby podopiecznej.

Opiekun w Domu Pomocy Społecznej uzyskuje kwalifikację po zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikację zawodową.

Opiekunka środowiskowa

Istotą pracy zawodowej opiekunki środowiskowej jest świadczenie usług opiekuńczych. Opiekunka środowiskowa pomaga osobie podopiecznej w codziennych czynnościach domowych, planowaniu i organizacji gospodarstwa domowego, wykonuje czynności pielęgnacyjne i higieniczne u osób chorych i niesamodzielnych, udziela pierwszej pomocy w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia osoby podopiecznej, mobilizuje osobę podopieczną do aktywnego spędzania czasu wolnego, rozwijania zainteresowań i zwiększania samodzielności życiowej. Zakres działań zawodowych opiekunki wymaga posiadania określonych kompetencji personalnych i społecznych. Wśród nich, ze względu na charakter pracy z człowiekiem chorym i niesamodzielnym, istotne znaczenie ma empatia i komunikatywność. W realizacji zadań kreatywność, konsekwencja i umiejętność współpracy, zdolność organizowania pomocy i wsparcia ze strony środowiska społecznego osoby podopiecznej, a także umiejętność kształtowania pozytywnych relacji interpersonalnych.

Ortoptystka

Ortoptystka to osoba zajmująca się badaniem i leczeniem specjalistycznym zeza, niedowidzenia, zaburzeń wzroku oraz rehabilitacją pacjentów po operacjach zeza i urazów w obrębie oczodołu. Ortoptystki asystują w wielu badaniach okulistycznych dotyczących utraty widzenia takich jak: niedowidzenie, zaburzenia gałkoruchowe: zez, oczopląs. Biorą udział w czynnościach związanych z diagnozą chorób narządu wzroku takich jak jaskra, zaćma oraz związanych z korekcją wady, uczestniczą w doborze okularów i soczewek kontaktowych. Niezbędne badania układu wzroku wykonują za pomocą odpowiednich urządzeń i tablic testowych. Do zadań ortoptysty należy ocena stanu widzenia pacjenta, opracowanie indywidualnych zestawów ćwiczeń optycznych oraz prowadzenie pełnej rehabilitacji narządu wzroku. Ortoptystki przygotowują również pacjentów do zabiegów operacyjnych oraz odpowiadają za prowadzenie właściwych treningów, mających na celu zatrzymanie dalszego postępowania wady wzroku. Miejscem pracy ortoptystki są gabinety okulistyczne, gabinety optyczne, poradnie leczenia zeza, poradnie neurookulistyczne oraz szpitalne oddziały okulistyczne. Ortoptystka może również prowadzić własną działalność gospodarczą dotyczącą świadczenia usług medycznych w zakresie optyki.

Nieodzownym aspektem pracy ortoptystki jest współpraca interdyscyplinarna z lekarzem okulistą zajmującym się diagnozowaniem problemów ocznych, optometrystą, odpowiedzialnym za przeprowadzanie pomiarów parametrów układu wzrokowego oraz optykiem dbającym o prawidłowy dobór środków korygujących. Wspólnym obszarem zainteresowań tych zawodów jest troska o narząd wzroku.

Praca ortoptystki / ortoptysty wymaga odpowiedzialności oraz umiejętności nawiązywania kontaktów interpersonalnych w różnych grupach wiekowych. Pacjentami ortoptystów bardzo najczęściej są dzieci, dlatego też od osób pracujących w tym zawodzie wymagane są wysoko rozwinięte umiejętności interpersonalne. Jest to zajęcie dla osób otwartych, łagodnych i cierpliwych.

Protetyk słuchu

Praca protetyka słuchu polega na przeprowadzaniu audiometrycznych badań słuchu pozwalających na zdiagnozowanie jego ubytku, wykonywaniu podstawowych napraw elementów aparatów słuchowych oraz wyborze i dopasowaniu konkretnego aparatu. W razie zaistnienia potrzeby protezowania protetyk musi dokonać odpowiedniego wyboru i dopasowania aparatu słuchowego do potrzeb pacjenta, jak również jego możliwości manualnych, które są bardzo ważne w obsłudze takiego urządzenia. Następnie pobiera odlew ucha, według którego produkuje się wkładkę uszną do aparatu zausznego lub obudowę do aparatu wewnątrz usznego. Pacjent po zaprotezowaniu zostaje pod opieką protetyka, który powinien zapewnić mu komfort psychiczny i ułatwić asymilację ze społeczeństwem. Protetycy dopasowują również osobom, u których stwierdzono ubytek słuchu, wkładki uszne różnego typu: zauszne, wewnętrzne, wewnątrzkanałowe oraz sprawują opiekę akustyczną nad pacjentami z aparatami słuchowymi.

Protetycy słuchu mogą poszukiwać zatrudnienia w dużych firmach i przedsiębiorstwach zajmujących się projektowaniem i wytwarzaniem aparatów słuchowych, systemów komunikacji scenicznej oraz wielu innych branżach. Mogą być również zatrudnieni w specjalistycznych placówkach leczenia niedosłuchu, poradniach, gabinetach, pracowniach otoplastycznych, czy też serwisach napraw aparatów słuchowych.

Technik dentystyczny

Zakres kompetencji zawodowych technika dentystycznego obejmuje samodzielnie laboratoryjne wykonawstwo uzupełnień protetycznych, szczękowoortopedycznych i twarzowo-szczękowych, zleconych przez lekarza dentystę. Wykonywane prace wytwarzane są z akrylu, silikonu, kompozytu, ceramiki i metalu. Jest to zawód specyficzny. Wymaga szczególnych predyspozycji, talentu i uzdolnień manualnych, cierpliwości i precyzji, konsekwencji i rzetelności, podzielności uwagi i umiejętności pracy w zespole. Dynamiczny rozwój nowych technologii protetycznych, obliguje technika dentystycznego do permanentnego dokształcania się i doskonalenia umiejętności zawodowych.
Absolwent szkoły – technik dentystyczny, może być zatrudniony w państwowych i prywatnych pracowniach protetycznych i ortodontycznych oraz może prowadzić własne laboratorium w ramach działalności gospodarczej.

Technik elektroniki i informatyki medycznej

Technik elektroniki i informatyki medycznej jest specjalistą, który posiada interdyscyplinarne kwalifikacje zawodowe. Wykorzystuje on w swojej pracy zarówno wiedzę i umiejętności z zakresu informatyki, elektroniki, jak i elektrokardiologii znajdując dla nich zastosowanie w medycynie. Technik elektroniki i informatyki medycznej obsługuje elektroniczny i informatyczny sprzęt medyczny oraz nadzoruje i kontroluje jego funkcjonowanie. Technik opanowuje wiedzę ogólną, umożliwiającą opanowanie zagadnień technicznych – m.in. z zakresu metrologii, elektroniki i informatyki – oraz wiedzę specjalistyczną, dotyczącą metod i aparatury elektronicznej stosowanej w medycynie. Wiedza specjalistyczna związana jest m.in. z informatyką medyczną (komputerowe wspomaganie diagnostyki i terapii, bazy danych medycznych, systemy ekspertowe w medycynie), technikami obrazowania w medycynie (metody przetwarzania i rozpoznawania obrazów, komputerowa tomografia rentgenowska, tomografia emisyjna, tomografia NMR), budową i użytkowaniem ambulatoryjnej i klinicznej aparatury diagnostycznej i terapeutycznej (aparatura elektrokardiograficzna – EKG, elektroencefalograficzna – EEG, ultrasonograficzna – USG).

Technik masażysta

Masażysta stosuje wszystkie metody i techniki masażu oraz zabiegi, które usprawniają leczenie i rehabilitację ludzi chorych, a także relaksują i odmładzają zdrowych. Technik masażysta to średni personel medyczny, wykonuje masaż medyczny, sportowy, kosmetyczny i profilaktyczny. Technik masażysta musi posiadać biegłą znajomość podstaw teoretycznych i sprawność manualną. Wykonuje podstawowe ćwiczenia lecznicze, uwzględniając aktualny stan zdrowia, potrzeby i możliwości pacjenta. Technik masażysta może pracować jako członek zespołu rehabilitacyjnego bądź świadczyć usługi indywidualnie. Najpopularniejsze miejsca pracy dla masażystów to: szpitale, przychodnie rehabilitacyjne, gabinety fizjoterapeutyczne, sanatoria, hotele i gabinety odnowy biologicznej, ośrodki SPA, prywatne gabinety masażu lub jako masażysta drużyny sportowej.

Technik ortopeda

Technik ortopeda zajmuje się projektowaniem, wykonywaniem oraz sprzedażą sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego w zakładach przemysłowych i rzemieślniczych. Realizuje indywidualne zamówienia na przedmioty ortopedyczne, dostosowuje przedmioty ortopedyczne do potrzeb użytkownika. Prowadzi instruktaż posługiwania się przedmiotami ortopedycznymi, wykonuje montaż i demontaż oraz obróbkę wykończeniową przedmiotów ortopedycznych, dobiera i stosuje metody przetwarzania i obróbki surowców oraz materiałów wykorzystywanych w technice ortopedycznej, pobiera miary, wykonuje pozytywy gipsowe, dobiera elementy i półfabrykaty do wykonywania przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych, dokonuje okresowych przeglądów i napraw przedmiotów ortopedycznych.

Technik sterylizacji medycznej

Technik sterylizacji medycznej to nowy zawód medyczny, który powstał na wniosek środowiska zajmującego się wytwarzaniem sterylnych wyrobów medycznych w warunkach ochrony zdrowia. Celem pracy technika sterylizacji medycznej jest zapewnienie odpowiedniej czystości mikrobiologicznej sprzętu używanego do diagnozowania i leczenia. Technik sterylizacji medycznej samodzielnie wykonuje proces dekontaminacji. Dekontaminacja to wieloetapowe przygotowanie sprzętu, którego efektem jest wyrób bezpieczny w użyciu dla żądanego poziomu czystości mikrobiologicznej dla danego postępowania.

Do zadań zawodowych technika sterylizacji medycznej należy: mycie i dezynfekcja manualna narzędzi , przygotowywanie roztworów preparatów myjących i dezynfekcyjnych, mycie i dezynfekcja maszynowa narzędzi, obsługa maszyn do mycia i dezynfekcji, kontrola procesu mycia, kontrola procesu dezynfekcji, demontaż narzędzi przed myciem i dezynfekcją, montaż narzędzi przed sterylizacją, kontrola sprzętu pod względem jakościowym i ilościowym, pakietowanie narzędzi, pakietowanie bielizny operacyjnej i materiału opatrunkowego, przygotowanie pakietów okolicznościowych, sterylizacja narzędzi, bielizny operacyjnej i materiału opatrunkowego różnymi metodami, obsługa sterylizatorów, kontrola procesu sterylizacji, prowadzenie dokumentacji wszystkich wykonanych czynności.

Technik usług kosmetycznych

Technik usług kosmetycznych przeprowadza diagnozę kosmetyczną oraz wykonuje zabiegi z zakresu kosmetyki pielęgnacyjnej (zachowawczej), leczniczej i upiększającej w obrębie twarzy i całego ciała oraz zabiegi fizykoterapeutyczne. Udziela porad z zakresu kosmetyki zachowawczej i zdobniczej. Organizuje i prowadzi gabinet kosmetyczny. Sporządza i stosuje środki niezbędne do wykonywania zabiegów kosmetycznych. Przeprowadza pielęgnację i upiększanie oczu, różnych rodzajów cery oraz całego ciała. Wykonuje manicure i pedicure. Prowadzi pielęgnację skóry głowy i włosów.

Specyfika tego zawodu polegająca na kontakcie z ludźmi wymaga szczególnych cech charakteru, predyspozycji psychofizycznych oraz wysokiej kultury osobistej. Kosmetyczka prowadząca własną działalność jako przedsiębiorca, musi wykazać się umiejętnościami zarządzania salonem kosmetycznym oraz zarządzania personelem.

Asystentka stomatologiczna

Asystentka stomatologiczna to osoba, która asystuje lekarzowi stomatologowi w działalności leczniczej, w gabinecie stomatologicznym i poradni stomatologicznej. Zawód ten wykonywać może osoba, która posiada wykształcenie średnie medyczne w zawodzie asystentka stomatologiczna. Pod pojęciem wykształcenia średniego medycznego rozumiemy ukończenie szkoły policealnej publicznej lub niepublicznej z uprawnieniami szkoły publicznej i uzyskanie tytułu zawodowego asystentki stomatologicznej lub dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie asystentka stomatologiczna. Czas kształcenia w zawodzie asystentki stomatologicznej to jeden rok, a uzyskanie dyplomu jest uwarunkowane zdaniem zewnętrznego egzaminu państwowego.

Asystentka stomatologiczna jest nieodzownym członkiem zespołu stomatologicznego.

Zadania zawodowe asystentki w Polsce dotyczą głównie: asystowania lekarzowi dentyście podczas wykonywania zabiegów profilaktycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, przygotowywania materiałów i leków stomatologicznych zgodnie z procedurami, obsługiwania, konserwowania instrumentarium i sprzętu zgodnie z procedurami. Ponadto asystentka porządkuje stanowiska pracy lekarza dentysty i asystentki w trakcie i po zabiegu stomatologicznym. Segreguje odpady zgodnie z przepisami prawa. Przygotowuje pacjenta do zabiegu stomatologicznego oraz przekazuje zalecenia przed zabiegiem i po zabiegu w formie ustnej i pisemnej. Obserwuje parametry życiowe pacjenta w trakcie i po zabiegu. Współpracuje z lekarzem dentystą w czasie udzielania pierwszej pomocy. Sporządza dokumentację pacjenta na zlecenie lekarza dentysty, w trakcie i po zabiegu. Stosuje przepisy prawa dotyczące dostępu do dokumentacji medycznej. Asystentka stomatologiczna powinna posługiwać się programem komputerowym do obsługi gabinetu dentystycznego. Sporządza terminarz przyjęć pacjentów i rejestruje zabiegi stomatologiczne. Współpracuje ze stacją sanitarno-epidemiologiczną i pracownią techników dentystycznych. Bezpośrednim współpracownikiem asystentki jest lekarz dentysta.

Opiekunka dziecięca

Opiekunka dziecięca zajmuje się sprawowaniem fachowej opieki nad małymi dziećmi w wieku od 0-4 roku życia. Zadaniem opiekunki jest przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa dziecka oraz zaspokajanie jego potrzeb. Opiekunka wykonuje codzienne czynności związane z pielęgnacją dziecka – odpowiada za jego higienę, kąpiele, mycie, przewijanie, przebieranie, czesanie, pielęgnację środkami kosmetycznymi. Odpowiada również za prawidłowe odżywianie dziecka, podawanie leków jeśli zachodzi taka konieczność, wykonywanie zabiegów rehabilitacyjnych w zastępstwie rodziców.

Do zadań opiekunki należy prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka właściwy dla wieku dziecka oraz zagwarantowanie wypoczynku na świeżym powietrzu. Zawód opiekunki dziecięcej jest zajęciem dla osób, które lubią pracę z dziećmi i mają z nimi dobry kontakt. Od opiekunki oczekuje się przede wszystkim odpowiedzialności, spokoju, opanowania, łagodności, ale równocześnie pewnego zdecydowania, potrzebnego do zapanowania nad dziećmi oraz cierpliwości. Ważna jest również umiejętność szybkiego nawiązania kontaktu z dzieckiem i podtrzymywania go, tak aby dziecko było zajęte przez dłuższy czas. Istotna jest więc kreatywność opiekunki, potrzebna przy organizacji czasu wolnego oraz podzielna uwaga.

Opiekunki mogą pracować w żłobkach, domach opieki, szpitalach, hospicjach i różnego rodzaju ośrodkach, które zajmują się opieką nad dziećmi (zarówno pełnosprawnymi, jak i niepełnosprawnymi). Opiekunka dziecięca może też pracować w charakterze niani, wynajmowanej przez rodziców podczas ich nieobecności w domu do opieki nad dziećmi.

Podolog

Podolog to specjalista, który łączy wiedzę i umiejętności z zakresu medycyny i kosmetologii. Z jednej strony musi mieć wiedzę i umiejętności z zakresu pielęgnacji stóp, z drugiej powinien umieć rozpoznać wszelkie patologie i schorzenia w obrębie kończyn dolnych. Niebagatelne znaczenie mają też zdolności manualne – podolog samodzielnie wykonuje zabiegi.

Podolog zajmuje się leczeniem takich schorzeń jak: stopa cukrzycowa, wrastający paznokieć, modzele, odciski i nagniotki, kurzajki , nadpotliwość stóp, pęcherze, grzybica stóp. W obszarze działań podologa leży nie tylko leczenie schorzeń stóp. Zajmuje się także zmianą kształtu lub struktury paznokcia (może go nawet zrekonstruować lub profesjonalnie obciąć) czy masażem stóp. W zakresie jego kompetencji leży dobór odpowiedniej ortezy i wykonywanie opatrunków na stopach i piętach.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie