Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Dom rodzinny jako środowisko wychowawcze dziecka

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 6806 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Rodzina jest pierwszym i naturalnym środowiskiem życia dziecka, bowiem ona jest zdolna zapewnić dziecku optymalne warunki rozwoju i wychowania. Skuteczność jej oddziaływań wychowawczych wynika z emocjonalnych powiązań, które stanowią unikalną właściwość tego środowiska.
Środowisko rodzinne modeluje podstawowe pojęcia etyczne, społeczne i kulturowe, wyrabia potrzebę więzi uczuciowej, a miłość rodzicielska stanowi dla dziecka niczym nie zastąpioną wartość.
O indywidualnej i społecznej roli rodziny decydują pełnione przez nie funkcje.
Funkcja rodziny dotyczy celów, do których zmierza życie i działalność rodzinna, oraz zadania, które pełni rodzina, zaspokajając potrzeby swych członków i całego społeczeństwa.
Rodzina jako podstawowa grupa społeczna wypełnia istotne funkcje w interesie społeczeństwa, zaspokajając potrzeby psychiczne, emocjonalne i społeczne swych członków.
W każdej klasyfikacji pojawia się pewien trzon zawierający funkcje: prokreacyjną, socjalizacyjną, emocjonalną, ekonomiczną.
Socjologowie są zgodni, że zadaniem rodziny jest utrzymywanie ciągłości biologicznej i kulturowej społeczeństwa, zaspokajanie podstawowych potrzeb emocjonalnych i bezpieczeństwa czyli równowagi psycho- emocjonalnej.
W rodzinie jako najwcześniejszym środowisku społecznym zaspokajane są niezbędne dla prawidłowego rozwoju dziecka potrzeby: miłości, szacunku, uznania, akceptacji.
Niezaspokojenie którejś z wymienionych potrzeb prowadzi do zaburzeń w zachowaniu dziecka a nawet może spowodować trwałe ujemne rysy osobowości. Więź emocjonalna łącząca członków rodziny jest ważniejsza niż stosowane przez rodziców metody wychowania, które są skuteczne dopiero na podłożu tych związków. O charakterze więzi uczuciowych w rodzinie decyduje współżycie rodziców i ich stosunek do dzieci.
Aby rozwój przebiegał prawidłowo muszą być zaspokojone wszystkie potrzeby dziecka. Obowiązek ten spoczywa na rodzicach, gdyż jak powiedział
K. Jankowski w książce pt. Nie tylko dla rodziców.
Jeżeli odnosimy się z szacunkiem i podziwem do tego niezwykłego fenomenu jakim jest jednostka ludzka- chronienie jej możliwości rozwojowych stanowi główne zadanie rodziców.

Rodzina jest środowiskiem życiowym niemal każdego człowieka .
Rodzina ma swoje charakterystyczne cechy, które różnią ją od innych grup społecznych, ma swój intymny, wewnętrzny świat.
Rodzina jest kolebką rozwoju osobowości każdego członka, szczególnie dziecka. W niej zdobywa ono mowę, język, kształtuje uczucia i postawy wobec członków rodziny i otaczającego świata. Rodzina jest ważna dla dziecka również i dlatego, bo wprowadza je w świat kultury i przygotowuje do udziału w życiu dorosłych. Ważne jest by rodzice zdawali sobie sprawę, jakie musza spełnić warunki, aby życie rodziny przebiegało w szczęśliwej symbiozie. Symbioza oznacza ciągłe, wzajemne powiązania między rodzicami i dziećmi.
Matka i ojciec są pierwszymi istotami, które zaspokajają podstawowe potrzeby, dając w ten sposób dowód własnej miłości i wywołując w nim uczucia podobne.
Rodzice mogą być również pierwszymi, którzy są w stanie wypaczać osobowość dziecka przez mniej lub bardziej sztywny system nakazów i zakazów, a tym samym wywołać niepokój, pierwsze uczucia urazy i wrogości.
Sposób w jaki rodzice przejawiają miłość względem siebie oraz dzieci jest bardzo ważny w kształtowaniu emocjonalnej atmosfery w rodzinie. Każde dziecko potrzebuje przejawów doceniania go i uznania.
Czynnikiem warunkującym wychowawczo pozytywne funkcjonowanie rodziny dziecka w wieku wczesnoszkolnym jest zgodne pożycie małżonków. Dziecko obserwując sposób zachowania się rodziców względem siebie zachowuje się podobnie w kontaktach z rodzeństwem, rodzicami, z nauczycielem i rówieśnikami.
W zgodnie żyjącej rodzinie, każdy z jej członków dzieli te same prawa i obowiązki, razem przeżywają powodzenia i razem pokonują trudności.
Szczególnie ważna rolę w wychowaniu dziecka w wieku wczesnoszkolnym spełnia szkoła dla tej rodziny, która nie zawsze może stworzyć dziecku odpowiednie warunki rozwoju i wychowania. Toteż konieczne byłoby nawiązanie wzajemnych kontaktów w relacji: rodzina- szkoła- nauczyciel.

Dom rodzinny jest dla dziecka pierwszym i najważniejszym środowiskiem. To on decyduje przez układ swoich stosunków, przez poziom i atmosferę jaką reprezentuje, przez opiekę jaka udziela dziecku , o jego dobrym lub niewystarczającym przygotowaniu do szkoły. Stosunek dziecka do szkoły i nauczycieli, jego samopoczucie w gromadzie rówieśników, zależą od cech charakteru, postaw i nawyków obcowania z ludźmi, zaszczepionych dziecku przez jego dom rodzinny. Wstąpienie dziecka do szkoły powoduje zmiany w jego życiu i w jego stosunku do rodziców, co nie zmniejsza roli domu we wszechstronnym rozwoju dziecka. Jeżeli dziecku zabraknie opieki rodziny, to wówczas może się ono załamać w szkole pod względem rozwoju fizycznego, przyswajania wiedzy szkolnej, bądź pod względem rozwoju społecznego.
Specyficzną i bardzo ważną funkcją rodziny jest zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa i oparcia uczuciowego w sytuacjach nowych i trudnych, których w szkole i w otaczającym je środowisku jest wiele.
Rodzina to pierwszy wychowawca dziecka, pierwszoklasista przynosi ze sobą rodziców do szkoły. Dzięki życiu w rodzinie dziecko zdobywa określoną rolę społeczną w domu, szkole i wśród rówieśników zabawy.
Podjęcie przez dziecko obowiązku szkolnego jest bardzo ważnym momentem w jego życiu. Pojawia się nowy priorytetowy element- obowiązek nauki szkolnej. Głównym jego zadaniem staje się teraz nauka czyli celowe opanowanie wiedzy i umiejętności, ale musi on również nawiązać szereg kontaktów interpersonalnych- zarówno formalnych jak i nieformalnych- z członkami zespołu klasowego.
Okres adaptacji dziecka do szkoły może trwać kilka tygodni lub miesięcy. Musi ono przystosować się do środowiska szkolnego. Środowisko to jest bogatsze ilościowo, inaczej zorganizowane niż przedszkole, daje większą swobodę działania.
Rodzice, którzy od momentu narodzin towarzyszyli dziecku w jego rozwoju, byli uczestnikami jego życia w przedszkolu muszą, czynić to nadal tylko w inny sposób, bo tam, gdzie teraz toczy się główny nurt życia dziecka tj. do klasy szkolnej, nie maja już wstępu. Rodzice 7- latka musza rozumieć jego zachowania i ich uwarunkowania, starać się być blisko dziecka, słuchać jego relacji ze szkolnych przeżyć i w ten sposób uczestniczyć w jego życiu, w jego szkolnej drodze. Powinni również tak organizować jego życie w domu, by sprzyjało nie tylko osiąganiu powodzenia w nauce, ale też w rozwiązywaniu problemów w uzyskiwaniu samodzielności, poczucia obowiązku i odpowiedzialności.
Rodzice i nauczyciele powinni znać i rozumieć potrzeby psychiczne dziecka w młodszym wieku szkolnym oraz starać się je zaspokajać. Chodzi o wypracowanie takich metod współpracy między tymi dwoma środowiskami wychowawczymi by ich działanie było skoordynowane i skoncentrowane na wspólnej płaszczyźnie działania, jaką jest dobro dziecka.

Autor: mgr Anna Olszewska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie