Minął rok niepełnosprawnych
Rok 2003 ogłoszony został ROKIEM NIEPEŁNOSPRAWNYCH .
Fakt ten zmobilizował nas –zespół 10 pracowników Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Barlinku do podzielenia się doświadczeniami z zakresu realizacji „Programu pomocy małym dzieciom z opóźnionym rozwojem psychoruchowym”.
PPP w Barlinku istnieje już 20 lat. Barlinek w którym mieszkamy i pracujemy jest środowiskiem małym z dużym procentem osób bezrobotnych (20%) dlatego też rodzice dzieci niepełnosprawnych zgłaszają się do nas z prośbą o pomoc: badania i stałą opiekę terapeutyczną. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom środowiska od 1993r stale opiekujemy się nimi .Wszyscy pracownicy pedagogiczni naszej placówki ukończyli różnego rodzaju studia podyplomowe, kursy doskonalące, warsztaty szkoleniowe.
W swoim gronie mamy specjalistów z zakresu: wczesnej interwencji, opieki nad dzieckiem z MPD, oligofrenopedagogów, surdopedagogów, tyflopedagogów fachowców zajmujących się: dziećmi autystycznymi, z zespołem Downa, psychoterapeutów prowadzących terapię rodzin, prowadzących zajęcia metodami:
Ch. Knilla, W.Scherborne, Dennisona, Dobrego Startu i inne.
Autorski „Program pomocy małym dzieciom z opóźnionym rozwojem psychoruchowym” realizowany jest w naszej placówce od 1999r. jako program stały, w ramach wczesnej interwencji i wspomagania rozwoju niepełnosprawnych dzieci. Stworzono plan działań który obejmuje:
- konsultacje, badania (lekarskie, psychologiczne, logopedyczne, pedagogiczne
w zakresie surdopedagogiki, tyflopedagogiki, , oligofrenopedagogiki)
- terapię logopedyczną,
- terapię pedagogiczną,
- terapię rodzin,
- terapię ruch rozwijającego,
- stymulację materiałami sypkimi,
- rehabilitację ruchową.
Ta systemowa rewalidacja dzieci stwarza im warunki optymalnego rozwoju i funkcjonowania. Dzięki zespołowemu prowadzeniu terapii osiągamy namacalne efekty naszej pracy. Z naszych doświadczeń i obserwacji wynika, iż cel który postawiliśmy sobie jako zespół „aby ułatwić dzieciom wszechstronny rozwój psychoruchowy od najwcześniejszego okresu życia, zapewnić właściwą opiekę i terapię oraz aby otoczyć rodziców wsparciem pomocą, służyć radą, dzielić się wiedzą umiejętnościami-został zrealizowany.
W programie uczestniczy od 7 do 10 dzieci rocznie z różnego rodzaju zaburzeniami :z zespołem Downa, MPD, autystyczne, upośledzone umysłowo niedosłyszące, niedowidzące ,często są to zaburzenia sprzężone .
Wszystkie dzieci zostały przebadane przez logopedę, psychologa, pedagoga i lekarza, co pozwala ocenić stan wyjściowy przed terapią (logopedyczną , pedagogiczną, ruchu rozwijającego metodą W.Sherborne). Na zajęciach terapeutycznych spotykamy się z dziećmi trzykrotnie w ciągu tygodnia. Stałym punktem spotkań i wymiany doświadczeń między rodzicami oraz konsultacji ze specjalistami są zajęcia metodą W. Sherborne. Potocznie nazywane przez rodziców „gimnastykami” stały się bazą do obserwacji zachowań dzieci i konstruowania indywidualnych programów terapeutycznych, oraz do cotygodniowych spotkań na których omawiamy kompleksowo postępy, problemy, poczynania i dalsze plany terapii. Uczestniczą w nich także nauczyciele nauczania indywidualnego.
W ramach własnych programów pacjentów rodzice realizują również ćwiczenia z programu CH. Knilla „Świadomość ciała, dotyk, komunikacja”, kontynuując pracę terapeutyczną w domu.
Znajomości zawarte miedzy rodzicami dzieci korzystających z programu zaowocowały utworzeniem nieformalnego koła samopomocy, w którym wspólnie organizuje się wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne, zakupuje potrzebny sprzęt, buty ortopedyczne wymienia pomoce itp. Na koniec każdego roku pracy prosimy rodziców o wypełnienie ankiet zwrotnych które dostarczają nam informacji o prowadzących zajęcia, oczekiwaniach i pomysłach na nowy rok.
Wnioski:
Po trzech i pół roku realizacji programu nabraliśmy pewności co do słuszności zespołowej (nie indywidualnej ) i kompleksowej pomocy dzieciom z opóźnionym rozwojem psychoruchowym przez grupę zgranych, kompetentnych, odpowiedzialnych terapeutów.
Uczestnictwo w programie daje wymierne efekty. Widzimy to w: postępach terapii u dzieci, ich uśmiechniętych twarzach, w ufności z jaką reagują na nas, dopuszczając nas do swojego świata. Towarzyszymy im w chwilach , w których wypowiadają pierwsze słowa i stawiają pierwsze kroki. W zamian otrzymujemy to co najcenniejsze, uśmiech, radość i zaufanie dzieci, zadowolenie rodziców. Oni znajdują w nas gorących orędowników rozwoju własnych pociech. Dzięki bliższej i wszechstronnej znajomości naszych małych pacjentów z większą łatwością wyszukujemy sposoby radzenia sobie z trudnościami a poprzez to osiągamy założony cel programu - stworzyć dzieciom z opóźnionym rozwojem psychoruchowym najkorzystniejsze, optymalne warunki rozwoju najbliżej miejsca zamieszkania.
Mamy nadzieję że ta krótka informacja zachęci pedagogów, terapeutów, logopedów, psychologów do tworzenia własnych pomysłów wspierania rozwoju dzieci niepełnosprawnych i ich rodziców, oraz do dzielenia się nimi.
Współautorki programu: Małgorzta Makowska-Kociemba - logodeda
Izabela Michno- logopeda |
