Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Moje doświadczenia w pracy z gromadą zuchową

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 4012 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Światowa rodzina skautów jest bardzo liczna i różnorodna. Należą do niej również najmłodsze dzieci. Ich działalność zapoczątkował w 1913 roku Robert Baden-Powell zakładając w Anglii pierwsze drużyny Wolf Cubs – wilcząt. Wiadomość o wilczętach szybko dotarła do Polski i rozpoczęto tworzenie gromad w naszym kraju. Początki były trudne, gdyż nie było programu pracy, naśladowano jedynie istniejącą już metodykę harcerską. W 1914 roku przy drużynie harcerek prowadzonej przez Olgę Małkowską, utworzono gromadkę młodszych dziewczynek o nazwie krasnoludki. Były one pierwowzorem dla innych gromad tworzonych w Polsce. Jednak nadal naśladowano pracę harcerską, wybierając elementy odpowiednie dla najmłodszych dzieci. Dopiero na Zjeździe Kierowników Pracy Harcerskiej w Warszawie w 1917 roku ks. hm. Jan Mauersberger wystąpił z propozycją stworzenia Związku Zuchów, jako podstawy i przygotowania do wychowania harcerskiego. Utworzony system wychowawczy dawał wytyczne do pracy z dziećmi poniżej 12 roku życia. W 1918 roku Bolesława Zienkiewiczówna wydała pierwszy w Polsce podręcznik metodyczny pt. „Związek zuchów, czyli młodych harcerzy”. Jednak największą rolę w ukształtowaniu się metodyki zuchowej odegrał Aleksander Kamiński, który w swoich książkach „Antek Cwaniak”, „Książka wodza zuchów” i „Krąg Rady” pokazał jak należy pracować z najmłodszymi członkami harcerstwa. Miał on również wpływ na zastąpienie pojęcia „wilczka” pojęciem „zuch”, które w języku polskim oznacza: dzielny, odważny, tak fizycznie, jak moralnie.
Ruch zuchowy przeżywał swoje wzloty i upadki. Obecnie są rejony, gdzie prężnie działają hufce, a w nich gromady zuchowe, które pod wodzą drużynowych bawiąc się przestrzegając obowiązujących w ZHP zasad.
Dzieci wiejskie nie mają możliwości uczestnictwa w tak dużym stopniu w zajęciach, jakie są proponowane w mieście. Dlatego często jedynej rozrywki szukają w szkole. Wychodząc im naprzeciw utworzyłam gromadę zuchową. Należy do niej obecnie 25 dzieci, 13 dziewcząt i 12 chłopców uczniów klas I-III. Tworzą oni cztery szóstki. Gromada przyjęła nazwę „Leśne Skrzaty”, a poszczególne szóstki nazwy tematycznie związane: „Rusałki, Nimfy, Elfy i Sobieradki”. Od samego początku istnienia zuchy pracowały nad utworzeniem obrzędowości gromady. Na pierwszych zbiórkach wykonały totem, czyli znak gromady, który towarzyszy im na wszystkich spotkaniach. Jest to skrzat w zielonej czapce, który siedzi pod muchomorem. Totemem opiekuje się wybrany przez zuchy strażnik. Dzięki pomocy hufca i rodziców, większość zuchów ma mundury oraz zielone chusty, które symbolizują przynależność do „Leśnych Skrzatów”. Do stałych elementów wyróżniających gromadę należy również piosenka pt. „My jesteśmy małe skrzaty” i okrzyk związany z nazwą oraz zuchowy szyfr. Obrzędowość zuchowa odgrywa niesamowicie ważną rolę w gromadzie i stwarza niepowtarzalny, harcerski klimat. Kreuje wizerunek grupy na zewnątrz, dla rodziców, szkoły i władz. Ma w sobie magnetyzm i tajemniczą otoczkę, która przyciąga do gromady inne dzieci.
„Leśne Skrzaty” przywiązują także dużą wagę do obrzędowości zbiórki, która jak niewidzialna nić łączy wszystkie części w harmonijną całość. Jednym z elementów jest sprawdzanie obecności, które w tej gromadzi polega na zawieszaniu małych czapek skrzatów, z imionami zuchów na totemie. Również składanie umownego, specjalnie opracowanego, migowego meldunku przez szóstkowych jest znane tylko tej gromadzie. Stałym, obrzędowym elementem zbiórki jest także Krąg Rady. W jego skład wchodzą wszystkie zuchy oraz funkcyjni gromady. To Krąg Rady decyduje między innymi o udziale gromady w akcjach i przedsięwzięciach programowych, podejmuje decyzje o zdobywaniu sprawności, przyznaniu gwiazdki oraz rozstrzyga wszelkie konflikty w grupie.
Gromada „Leśne Skrzaty” ma zuchówkę. Jest to pomieszczenie na terenie szkoły, w którym odbywają się zbiórki. Zuchy samodzielnie zadbały o wygląd tego miejsca. Przechowują tam pamiątki, takie jak: akt złożenia Obietnicy Zuchowej, akty nadania sprawności zespołowych, przyznane dyplomy, albumy ze zdjęciami i wykonane w czasie zbiórek rekwizyty. Jest tam również skarbiec, w którym są materiały do majsterek i inne akcesoria do gier i zabaw.
Zaspakajając potrzebę zabawy zuchów należy jednocześnie oddziaływać na nie wychowawczo. Fundamentem pracy wychowawczej w gromadzie jest Prawo i Obietnica Zuchowa. Normy zawartego w nich ideału wychowawczego stanowią wytyczne dla drużynowego i uświadamiają mu cele pracy z zuchami.
Zawarte są one w założeniach programu wychowawczego, wdrożonego i realizowanego w gromadzie zuchowej, a dążą do wszechstronnego rozwoju osobowości podopiecznych.
W sferze rozwoju społecznego należy stwarzać zuchom możliwości mądrego podejmowania decyzji i rozwijania samodzielności, obowiązkowości oraz przyjmowania odpowiedzialności za siebie i najbliższe otoczenie. Uczyć je również czerpania radości z niesienia pomocy innym. Wzmacniać poczucie tożsamości kulturowej, historycznej, etnicznej i narodowej.
W sferze rozwoju intelektualnego należy rozbudzić ciekawość świata, otoczenia, przyrody oraz potrzebę rozwijania swojej wiedzy i umiejętności. Nauczyć je systematycznego i rzetelnego wykonywania swoich zadań i obowiązków.
Natomiast głównym celem w sferze rozwoju emocjonalnego jest umacnianie wiary zuchów we własne siły i nauczenie ich precyzowania swoich potrzeb, ujawniania emocji.
W rozwoju fizycznym należy kształtować potrzebę dbania o własne ciało, zdrowie i sprawność fizyczną. Wyrabiać czujność dzieci i prawidłowe zachowania wobec zagrożeń dla życia i zdrowia. Wdrażać do bezpiecznego i aktywnego spędzania czasu wolnego.
Zbiórka zuchowa to podstawowy sposób działania „Leśnych Skrzatów”. Spotykają się raz w tygodniu, aby bawić się w coś lub w kogoś. W ten sposób zdobywają sprawności zespołowe. Do ostatnio zdobytych należą: „Aktor, Mój region, Ekoludek, Strażak”. Dla zapewnienia jak najlepszych efektów wychowawczych podczas zbiórek stosowane są różne formy pracy, które przez zabawę umożliwiają zuchom poznanie otaczającego świata i doskonalenie pożytecznych umiejętności. Są to: zabawy tematyczne, gawędy, piosenki i pląsy, majsterka, zuchowy teatr, pożyteczne prace, gry i ćwiczenia oraz obrzędy i zwyczaje.
Każdy zuch w gromadzie jest inny i dlatego, aby wesprzeć jego rozwój oraz wzmocnić pracę wychowawczą wprowadziłam sprawności indywidualne. Zuchy realizują określone zadania samodzielnie, a później prezentują je na zbiórce. Sprawności te budzą i rozwijają zainteresowania dzieci, umożliwiają poznanie otaczającego świata, ćwiczą pożyteczne umiejętności. „Leśne Skrzaty” przy realizacji sprawności zespołowej mają możliwość dobrania sobie pasujących sprawności indywidualnych.
W podnoszeniu umiejętności i kształtowaniu indywidualnych cech pomagają również zuchowe gwiazdki. Ich celem jest osiągnięcie przez zuchy określonego etapu rozwoju przygotowującego do podjęcia zadań odpowiadających nazwie gwiazdki, czyli do bycia zuchem: ochoczym, sprawnym i gospodarnym. W gromadzie są zuchy, które zdobywają I gwiazdkę – zucha ochoczego, II gwiazdkę – zucha sprawnego oraz III gwiazdkę – zucha gospodarnego. Jest też kilkoro dzieci, które nie zdobywają jeszcze żadnej gwiazdki. Są one nowymi członkami gromady i przygotowują się do złożenia Obietnicy Zuchowej.
Zuchy z gromady „Leśne Skrzaty” oprócz zbiórek biorą udział w różnych akcjach, przedsięwzięciach hufcowych i innych formach działalności. Wśród nich można wyróżnić udział w przekazaniu Betlejemskiego Światełka Pokoju. Dotarły z nim do zakładów, urzędów i szkół naszej gminy. W czasie mszy świętej wniosły Betlejemskie Światełko Pokoju do kościoła i przekazały księdzu, jako symbol pokoju, miłości i nadziei dla wszystkich mieszkańców parafii.
Ferie zimowe i wakacje nie są przerwą w działalności gromady. Co roku zimą zuchy biorą udział w Nieobozowej Akcji Zimowej. Spotykają się w szkole i uczestniczą w cyklu zbiórek. W czasie ostatnich akcji zdobyły sprawność zespołową „Człowiek Zimy”. Poprzez zabawę miały możliwość poprawienia kondycji fizycznej oraz dostrzeżenia uroków i niebezpieczeństw zimy.
Wakacje to okres organizowania kolonii zuchowej, która jest kontynuacją całorocznej pracy gromady. Jest ona zarazem jednym z najważniejszych środków wychowania zuchowego. Dzięki wsparciu finansowemu urzędu gminy i niektórych zakładów pracy, zuchy z gromady „Leśne Skrzaty” mogły uczestniczyć w letniej akcji. W okresie działalności gromady odbyły się trzy kolonie, które były organizowane w ramach zgrupowania obozów harcerskich naszego hufca. Miejscem zgrupowania były lasy nad pięknym jeziorem Słone. Ostatnia kolonia odbyła się w lipcu 2003 roku. Oparta była na fabule, która umożliwiała zuchom zdobycie sprawności zespołowej „Przyjaciel Muminków” oraz różnych sprawności indywidualnych. Pobyt poza domem nauczył dzieci samodzielności, samoobsługi oraz poszanowania przyrody. Dał też możliwość atrakcyjnego spędzenia wakacji.
W pracę gromady z wielkim zaangażowaniem włączyli się rodzice. Chętnie pomagają w organizowaniu różnych wyjazdów oraz uroczystych zbiórek. Część z nich pomaga opiekować się zuchami w czasie biwaków.
Działalność gromady zyskała sympatię i uznanie wśród rodziców, dyrektora szkoły oraz komendanta hufca. Rodzice chętnie posyłają swoje pociechy na zbiórki, zdając sobie sprawę, że miło, pożytecznie i bezpiecznie spędzają tam czas.
Utworzenie gromady przynosi spodziewane efekty wychowawcze. Przekazywane dzieciom wartości harcerskie, uczą je postrzegania tego, co pozytywne, a jednocześnie pozwalają im łatwiej akceptować świat, innych ludzi i samych siebie. Dlatego zachęcam wszystkich do takiej formy działalności.


BIBLIOGRAFIA:
1. H. Ciesielska, U. Kurek: Zuchowe obrzędy zwyczaje i tajemnice, Warszawa 1985, MAW.
2. E. Prędka, S. Rudziński: Poradnik drużynowego gromady zuchowej, Warszawa 1997, Harcerskie Biuro Wydawnicze HORYZONTY.

OPRACOWAŁA MARIOLA WRYCZA


Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie