Autorski program misyjny
„CAŁY ŚWIAT CZEKA NA TWOJĄ MIŁOŚĆ”
do realizacji w klasie VI Szkoły Podstawowej
w formie tematycznych katechez w roku szkolnym.
„Trzeba, by świat wiedział, że Afryka żyje w wielkim ubóstwie. Ukazując problemy i piękno tej ziemi trzeba pamiętać, że Afryka, mimo swojej biedy, nie wyciąga do świata pustych rąk. Miłość do życia, szacunek dla człowieka, sens wzajemnej pomocy – to nie są wartości, które można mierzyć wagą handlową. Są to najszlachetniejsze dary ofiarowane nam w geście pełnym prostoty przez ziemię użyźnioną potem, wiatrem i pyłem piaskowym.”
Jan Paweł II
W świecie XXI wieku jednym najbardziej palących, nierozwiązanych problemów jest trudna sytuacja ludności w Afryce. Z powodu głodu, chorób i wojen cierpią zwłaszcza dzieci. Dwadzieścia sześć milionów dzieci głoduje, mieszka w nieludzkich warunkach – w obozach dla uchodźców lub na ulicy, wiele z nich jest sierotami. Dzieci uczestniczą też w działaniach wojennych, są zmuszane do walki, zdarza się że siedmiolatki naszą broń. Brakuje im nie tylko lekarstw, szczepionek, ale przede wszystkim żywności i wody pitnej. Powszechnie uważa się, że dzieci powinny być otoczone szczególną troską i ochroną. Jednak w wielu miejscach na kontynencie afrykańskim prawa zapisane w Konwencji o Prawach Dziecka: prawo do życia i rozwoju, prawo do ochrony zdrowia, prawo do wypoczynku i czasu wolnego, prawo do nauki – nie są przestrzegane. Większość afrykańskich dzieci jest pozbawione szczęśliwego i beztroskiego dzieciństwa, nie chodzi do szkoły, nie korzysta z rozrywek i osiągnięć nauki, natomiast często pracuje po kilkanaście godzin żeby móc utrzymać się przy życiu.
Polska jest krajem, który dobrze rozumie znaczenie słowa „solidarność”. Wielokrotnie w naszej historii doświadczaliśmy pomocy od innych, wielokrotnie udzielaliśmy jej potrzebującym. Obecnie Ci najbardziej potrzebujący żyją w Afryce, dlatego powinniśmy przygotowywać młodych ludzi do akceptowania odmienności w postrzeganiu innych. W polskiej szkole powinno zatem być obecne wychowanie w duchu poszanowania godności istoty ludzkiej, tolerancji, rozumienia i szanowania innych. Kształtowanie takich postaw ma duży wpływ na jakość kontaktów między cywilizacjami, kulturami, narodami, jak również poszczególnymi osobami.
Cele programu:
ü ukazanie młodemu człowiekowi roli misji we współczesnym świecie;
ü rozwijanie wśród uczniów postaw wrażliwości na potrzeby innych;
ü kształtowanie postaw altruistycznych;
ü rozwijanie poszanowania godności ludzkiej, otwartości i tolerancji;
ü pomoc potrzebującym dzieciom w Afryce.
Forma realizacji:
ü cykl katechez;
ü nabożeństwo różańcowe;
ü nabożeństwo Drogi Krzyżowej;
ü Tydzień Misyjny – modlitwa wiernych;
ü gazetki, tablice informacyjne;
ü konkursy;
ü kontakt z dziećmi z parafii Parokia Ya Butiama w Tanzanii poprzez Internet.
Tematy katechez:
1. Słowo Boże skierowane do całego świata.
2. Projekcja filmu „Dzieci Afryki” – altruizm i humanitaryzm.
3. Czym zajmują się misje.
4. Afryka – kontynent potrzebujący pomocy.
5. Sytuacja dzieci w Afryce.
6. Miłością ogarnąć cały świat (Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci).
7. Św. Paweł apostoł narodów.
8. Matka Teresa z Kalkuty – misjonarka miłości
9. „Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” – Wielki Post.
10. Nieśmy nadzieję całemu światu.
Tematyka gazetek ściennych:
1. „STOP – zauważ brata.”
2. „Mój czarny kolega z Afryki.”
3. „Mały chrześcijanin na Czarnym Lądzie.”
4. „Różaniec misyjny.”
5. „Oczami misjonarza.”
6. „Boże Narodzenie w Afryce.”
7. „Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci.”
8. „Tydzień Misyjny.”
9. „Dzieci świata wzywają na alarm.”
10. „Ludzie misji.”
Konkursy:
ü „Różaniec misyjny.”
ü „Mój czarny kolega z Afryki.”
Literatura:
ü Bóg blisko nas; ks. J. Ratzinger; Kraków 2002.
ü Encyklika Jana Pawła II Redemptoris Missio.
ü Gdańskie Materiały Katechetyczne – skrypt.
ü Misje odnawiają Kościół; ks. K. Czermaka; Tarnów 1995.
ü Misyjne Materiały Liturgiczne (roczniki 1998-2002).
ü Orędzie Misyjne Jana Pawła II, 1993
ü Pismo św. Starego i Nowego Testamentu
ü Program Katechetyczny AG XVI/4/1999
ü Świat misyjny – czasopismo (roczniki 1999-2002).
ü www.misje.pl
ü www.mivapolska.misje.pl
ü www.teologia.pl
PROGRAM AUTORSKI „CAŁY ŚWIAT CZEKA NA TWOJA MIŁOŚĆ” ZOSTAŁ PRZYJĘTY I ZATWIERDZONY UCHWAŁĄ RADY PEDAGOGICZNEJ W DNIU 27 SIERPNIA 2002 ROKU ORAZ WPISANY W SZKOLNY ZESTAW PROGRAMÓW NAUCZANIA POD NUMEREM 21.
Beata Blar - katecheta
Temat: „Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” – Wielki Post.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü nauczenie postawy wdzięczności za dary Boże, przejawiające się w konkretnej pomocy bliźniemu;
ü wychowanie do dzielenia się z potrzebującymi.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ podjąć działania mające na celu pomoc bliźniemu;
ü uczeń wie:
§ o potrzebie wyrzeczenia w celu wspierania i niesienia pomocy bliźnim;
ü uczeń zna:
§ realia organizowania funduszy na szlachetne dzieła, pojęcia: jałmużna, post, wyrzeczenie.
Formy realizacji:
ü pogadanka;
ü wykład;
Materiały:
ü Pismo Święte
ü opowiadanie „Rower Piotrka”;
ü skarbonka jałmużny wielkopostnej.
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Zainteresowanie uczniów, opowiadanie „Rower Piotrka”
Piotrek już od roku zbierał na nowy rower. Starał się większość otrzymywanych pieniędzy przeznaczać na ten cl. Nie odkładał wszystkiego co mógłby, ponieważ nie potrafił odmówić sobie drobnych przyjemności kupowanych w sklepiku obok szkoły. Mimo to rower był już prawie jego. Pewnego dnia, na przerwie, kiedy to jak zwykle podjadał coś, co właśnie kupił w sklepiku, zwrócił uwagę na Rafała. Zaczął szukać w pamięci, ale nie mógł sobie przypomnieć, żeby Rafał jadł coś kupionego w sklepiku, w którym zaopatrywało się pół szkoły. Przez kilka dni przypatrywał się koledze częstując go przy okazji tym, co miał. Jego obserwacje potwierdziły fakt, że Rafał pochodził z biednej rodziny. Nie mógł liczyć na drobne kieszonkowe, ani nawet na nowe buty, ponieważ jego tata od dawna nie miał pracy. W czasie wspólnych rozmów i zabaw na przerwach chłopcy zaprzyjaźnili się. Piotrek nie wiedział jak może pomóc koledze, aby go nie obrazić. Chciał go częstować tym, co jadł, ale Rafał rzadko z tego korzystał, wstydził się tego, że nie może się koledze odwdzięczyć. Pewnego dnia Piotrek przyszedł do szkoły z pomysłem, którym podzielił się z całą klasą na godzinie wychowawczej. Wszystkim spodobał się pomysł, aby na biurku stał koszyk, do którego każdy wrzucałby rano smakołyki. Od tej chwili rzeczy w koszyku były wspólne. Ustalono też, że jeśli ktoś nie chce się czymś podzielić, to zjada to poza szkołą. Okazało się, że to nie tylko Rafał nie miał na drobne przyjemności. Piotrek zaczął odczuwać taką radość z dzielenia się takimi drobiazgami, że widząc uśmiech na twarzach kolegów, wrzucał do koszyka coraz więcej rzeczy. A rower? – przyszła mu kiedyś myśl do głowy – może jeszcze trochę poczekać!!!
2. Rozmowa z uczniami na temat opowiadania:
ü Co przeszkadzało Piotrkowi w szybkim odłożeniu pieniędzy na nowy rower?
ü Jak Piotrek zauważył, że jego kolega jest w trudnej sytuacji?
ü Jak postanowił mu pomóc?
ü Dlaczego Rafał nie chciał częstować się tym, co dawał mu kolega?
ü Dlaczego pomysł Piotrka spodobał się całej klasie?
ü Czy zdarzyło się wam pomóc komuś, nie oczekując zapłaty? Jak się wówczas czujemy?
ü Dlaczego odczuwamy radość, gdy się z kimś dzielimy?
3. Wielki Post czasem wyrzeczeń, okazją do czynów miłości względem bliźnich (wykład na temat sensu postu: jałmużna, modlitwa i wyrzeczenie).
Otwierając nasze serce najbiedniejszym braciom
uświadamiajmy sobie coraz bardziej,
że nasz dar dla bliźnich
jest odpowiedzią na liczne dary,
jakimi Pan Bóg nie przestaje obdarzać nas,
darmo otrzymaliśmy, darmo dawajmy!
Orędzie Jana Pawła II na Wielki Post
4. Pytanie do dzieci co otrzymaliście darmo? Czym możesz się podzielić, co jest w zasięgu Twojej ręki? Zachęcenie do rezygnacji ze słodyczy lub innych materialnych przyjemności w celu udzielania pomocy poprzez składanie drobnej ofiary pieniężnej na rzecz potrzebujących dzieci z terenów misyjnych.
5. Skarbonka jałmużny wielkopostnej.
Temat: Afryka kontynent potrzebujący pomocy.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü uwrażliwienie na problemy i potrzeby dzieci z krajów misyjnych;
ü rozwijanie solidarności w duchu Ewangelii;
ü pogłębienie świadomości misyjnej.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ dostrzec potrzeby drugiego człowieka;
ü uczeń wie:
§ o różnicach kulturowych i materialnych;
ü uczeń zna:
§ pojęcia: organizacja charytatywna, korupcja, potrzeby społeczne, sytuacja w Afryce.
Formy realizacji:
ü praca w grupach;
ü „burza mózgów”;
ü analiza zagadnienia według schematu „rybi szkielet”.
Materiały:
ü zdjęcia przedstawiające sytuację dzieci w Afryce i ich problemy;
ü schemat „Rybi szkielet”;
ü materiały wyszukane przez uczniów w domu na temat sytuacji w Afryce;
ü szary papier, klej, nożyczki mazaki;
ü Pismo Święte.
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Przedstawienie przez uczniów zebranych przez nich informacji na temat sytuacji dzieci w Afryce.
2. Zapisanie na tablicy problemu „Sytuacja dzieci w Afryce”, metodą „burzy mózgów” podanie wszystkich skojarzeń, które przychodzą im do głowy.
3. Podział na grupy. Wykonanie na szarym papierze schematu „rybi szkielet”, wypisanie zasadniczych czynników powodujących trudną sytuację dzieci w Afryce.
4. Zaprezentowanie wyników pracy, zapisanie rezultatów na tablicy w formie listy problemów, jakie trapią afrykańska społeczność.
Schemat „rybi szkielet”
Temat: Projekcja filmu „Dzieci Afryki” – altruizm i humanitaryzm.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü przekazanie informacji na temat sytuacji dzieci w Afryce;
ü uwrażliwienie na problemy i potrzeby ludzi w Afryce
ü wyjaśnienie powodów dla których misjonarze niosą pomoc potrzebującym w Afryce;
ü kształtowanie postaw altruistycznych.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ dostrzec potrzeby drugiego człowieka;
ü uczeń wie:
§ o sytuacji geopolitycznej na kontynencie afrykańskim;
ü uczeń zna:
§ pojęcia: altruizm, humanitaryzm.
Formy realizacji:
ü projekcja filmu;
ü praca w grupach;
ü „burza mózgów”, dyskusja.
Materiały:
ü Pismo Święte;
ü „Słownik wyrazów obcych”;
ü mapa świata lub globus;
ü kaseta VHS „Dzieci Afryki”;
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Podział na grupy – każda z grup otrzymuje dużą kartkę z napisanym w pionie wielkimi drukowanymi literami hasłem:
A
F
R
Y
K
A
Trzy grupy wpisują pozytywne skojarzenia do słowa Afryka, trzy pozostałe – negatywne.
2. Umieszczenie plakatów w widocznym miejscu i wspólne poszukiwanie źródeł skojarzeń negatywnych i pozytywnych.
3. Projekcja filmu, uczniowie oglądając wynotowują w punktach problemy które on porusza.
4. Po obejrzeniu filmu, pytanie do uczniów: co najbardziej ich zastanowiło? Jak sądzą, czy życie mieszkańca Afryki jest łatwe, z czym teraz kojarzy im się Afryka?
5. Wprowadzenie i wyjaśnienie terminów altruizm i humanitaryzm.
Temat: Czym zajmują się misje.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü uwrażliwienie na problemy i potrzeby dzieci z krajów misyjnych;
ü rozwijanie solidarności w duchu Ewangelii;
ü pogłębienie świadomości misyjnej.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ odróżnić dobro od zła, życie w dostatku od życia w ubóstwie;
ü uczeń wie:
§ o różnicach kulturowych i materialnych;
ü uczeń zna:
§ pojęcia: misje, misjonarz, Afryka.
Formy realizacji:
ü praca w grupach;
ü praca z tekstem źródłowym;
ü redagowanie ogłoszenia do prasy;
ü wykonanie kolażu (technika plastyczna).
Materiały:
ü Pismo Święte;
ü zdjęcia przedstawiające sytuację dzieci w Afryce i ich problemy;
ü czasopisma misyjne np. „Świat Misyjny”, „Misje dzisiaj”, „Echo z Afryki”.
Czas realizacji: 2 godziny lekcyjne.
Przebieg lekcji:
1. Nawiązanie do filmu „Dzieci Afryki”, przedstawienie problemów i trudnej sytuacji dzieci afrykańskich. Czasopisma propagujące tematykę misyjną.
2. Rozmowa z uczniami na temat misji – na czym polega instytucja misji, w jakim celu prowadzi się misje. Przykłady pracy misji prowadzonych przez polskich księży w Afryce.
3. Wyszukiwanie w Piśmie Św. fragmentów uzasadniających pracę misyjną – wybrane przykłady:
ü Mt 4,17 – „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest Królestwo Niebieskie.”;
ü Mt 28,19-20 oraz Mk 16,15 – Posłanie apostołów na cały świat;
ü Łk 10,2 – „Żniwo wprawdzie wielkie…”;
ü Dz 1,8 – „Będziecie moimi świadkami…”.
4. Uświadomienie uczniom, że każdy człowiek jest powołany, by głosić naukę Chrystusa, jak też, by być przez Niego zbawionym. Dzieciom w Afryce z pewnością pomoże informacja o tym, że jest Ktoś, kto je kocha, Ktoś potrafi je zrozumieć i do Kogoś można się zwrócić się ze swoimi problemami. Pytanie jak dzieci postrzegają trudne życie ludzi w kontekście życia Jezusa. Przypomnienie trudności, z jakimi spotykali się Jezus, jego matka i uczniowie, na przykład narodziny w żłóbku, ciężka praca Jezusa jako dziecka, odepchnięcie przez naród wybrany, ukrzyżowanie.
5. Podział klasy na grupy, których zadaniem będzie sformułowanie odpowiedzi na pytanie: dlaczego nauka Jezusa Chrystusa jest niezbędna w życiu dzieci afrykańskich? Drugie zadanie polega na tym, aby dzieci napisały ogłoszenie do gazety zachęcające do zostania misjonarzem.
6. Zaprezentowanie wyników oraz wspólne ustalenie jednej wersji odpowiedzi na zadane pytanie i w formie wniosku zapisanie na tablicy, na przykład „Jezus pragnie przygarnąć do swego serca wszystkie dzieci. Wzywa więc każdego z nas, by stał się misjonarzem”.
7. Następnie dzieci odczytują ułożone przez siebie ogłoszenia prasowe, najciekawsze przyczepiamy na tablicy.
8. W grupach dzieci wykonują plakat – kolaż, który pokazuje trudności z jakimi spotykają się dzieci w Afryce i jednocześnie zachęci do naszego apostolstwa. Prezentacja prac.
9. Praca domowa: napisanie listu do misjonarzy (księży, sióstr lub osób świeckich).
Temat: Matka Teresa z Kalkuty – misjonarka miłości.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü zapoznanie uczniów z życiem Matki Teresy z Kalkuty;
ü kształtowanie postawy miłości do bliźniego, jako realizacja powołania do świętości.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ wskazać przykłady świętych Kościoła Katolickiego;
ü uczeń wie:
§ o powołaniu do świętości;
ü uczeń zna:
§ pojęcia: świętość, misje, humanitaryzm.
Formy realizacji:
ü opowiadanie;
ü pogadanka;
ü krzyżówka
Materiały:
ü Pismo Święte;
ü „Matka Teresa – autoryzowana biografia” Katrhryn Spink;
ü wzór krzyżówki z pytaniami.
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Przedstawienie życiorysu św. Teresy w oparciu o „Matka Teresa – autoryzowana biografia”:
ü dzieciństwo i rodzina;
ü postulat w Zakonie loretańskim, nowicjat, pierwsze śluby;
ü opuszczenie zakonu;
ü szkolenie medyczne i praca w slumsach;
ü Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości;
ü Matka Teresa, a ekumenizm, a życie rodzinne, a rola kobiety;
ü działalność na rzecz obrony życia;
ü uznanie międzynarodowe – Pokojowa Nagroda Nobla (1962);
ü śmierć (05.09.1997) i beatyfikacja (2003).
2. Poświęcenie się biednym i cierpiącym – rozmowa na temat postawy Matki Teresy wobec bliźniego.
3. Rozwiązywanie krzyżówki
4. Wykonanie samodzielnej notatki o życiu i działalności Matki Teresy.
Pytania:
1. Głosiciel słowa Bożego wśród narodów.
2. Szata liturgiczna.
3. Jedno z państw afrykańskich.
4. Państwo w mieście.
5. Miasto w którym Matka Teresa pomagała potrzebującym.
6. Imię patrona młodzieży.
7. Został nawrócony pod Damaszkiem.
8. Choroba pacjentów Matki Teresy.
9. Dobra nowina.
10. … Dzieło Misyjne Dzieci.
11. Apostołka Bożego Miłosierdzia.
Temat: Nieśmy nadzieję całemu światu – misyjny nakaz Chrystusa.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü przekonanie dzieci o możliwościach czynnego zaangażowania w sprawy misji;
ü wykształcenie postawy wrażliwości na potrzeby innych ludzi;
ü niesienie pomocy rówieśnikom z krajów misyjnych i misjonarzom.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ podjąć działania mające na celu pomoc bliźniemu;
ü uczeń wie:
§ o nakazie misyjnym Pana Jezusa skierowanym do każdego chrześcijanina;
ü uczeń zna:
§ pojęcie misji i problemy misyjne.
Formy realizacji:
ü pogadanka;
ü praca w grupach;
ü pisanie listu.
Materiały:
ü Pismo Święte
ü mapa polityczna świata;
ü czasopisma o tematyce misyjnej;
ü tabele do wypełniania dla każdego ucznia.
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Tekst Pisma Świętego Mt 28,19-20 – „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”
ü Apostołowie realizują nakaz Chrystusa.
ü 966 r chrzest Polski.
ü Św. Wojciech jako misjonarz.
ü Jak My realizujemy nakaz Chrystusa w codziennym życiu.
2. Podział na grupy – uczniowie na podstawie czasopism o tematyce misyjnej wypełniają tabelę na temat „pracy misjonarzy” na różnych kontynentach.
Wyszczególnienie Ameryka Afryka Azja Oceania
Katolicy w % Łac. 86Płn. 35 15 3 29
Misjonarze polscy 781 948 214 75
Kraje, w których jest ich najwięcej Brazylia 326Argentyna 150 Kamerun128Zambia 105Madagaskar 63 Izrael 41Japonia 39Kazachstan 37 Papua Nowa Gwinea 68
Problemy - brak kapłanów;- niski poziom życia religijnego;- sekty; niesprawiedliwość- bezrobocie;- dzieci ulicy;- analfabetyzm. - wojny domowe;- uchodźcy;- emigranci;- analfabetyzm;- praca nieletnich. - praca nieletnich;- korupcja polityczna;- ubóstwo;- niski poziom edukacji. - uchodźcy;- migranci;- degradacja środowiska naturalnego;- ochrona zdrowia
3. „Burza mózgów” na temat jakimi cechami powinien odznaczać się misjonarz? (człowiek żywej wiary, wiarygodny świadek Chrystusa, człowiek nadziei, wszystko zawierza Panu Bogu, kocha tych, do których jest posłany, powinien posiadać zdolność podejmowania wszelkich inicjatyw, powinien być otwarty na ludzi, cierpliwy, musi umieć przystosować się do nowych zwyczajów i warunków życia).
4. Praca w grupach – wspólne poszukiwanie form pomocy misjonarzom.
5. Wspólne redagowanie listu do rówieśników z parafii w Tanzanii.
Drogi Misjonarzu
Jesteśmy uczniami klasy VI Szkoły Podstawowej w Krokowej. Na lekcjach religii pani katechetka opowiadała nam, że są ludzie, którzy jeszcze nie poznali Jezusa Chrystusa. Wiemy również, że wśród tych ludzi, z dala od Ojczyzny pracują misjonarze. Chcielibyśmy bardzo dowiedzieć się o trudach takiej pracy i o warunkach w jakich żyją i mieszkają nasi rówieśnicy z tego powodu pragniemy zaprzyjaźnić się drogą internetową z najmłodszymi mieszkańcami Twojej parafii. Doskonale wiemy, że taka przyjaźń może zostać nawiązana dzięki Twojej pomocy.
Zapewniamy o modlitwie i czekamy na wiadomości z Tanzanii.
Klasa VI c z panią katechetką
Temat: Miłością ogarnąć cały Świat – Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü ukazanie charakteru i idei Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci;
ü rozwijanie solidarności w duchu Ewangelii;
ü pogłębienie świadomości misyjnej.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ odpowiedzieć na wezwanie o bezinteresownej pracy w Papieskim Dziele Misyjnym Dzieci;
ü uczeń wie:
§ o idei powszechności Kościoła kulturowych odpowiedzialności ochrzczonych za misje;
ü uczeń zna:
§ podstawowe informacje o Papieskim Dziele Misyjnym Dzieci..
Formy realizacji:
ü wykład;
ü praca w grupach;
ü praca plastyczna – plakat.
Materiały:
ü Pismo Święte;
ü czasopisma o tematyce misyjnej;
ü tekst Ojca Świętego na temat Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci.
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci – powołał do istnienia francuski biskup Karol de Forbin-Janson (czyt. De Forbę Żąsą), człowiek otwarty na potrzeby innych, zwłaszcza ludzi nie znających Jezusa. Słysząc prośby misjonarzy pracujących w Chinach, by wziąć w opiekę opuszczone dzieci, nie pozostał obojętny. Bardzo poruszyła go duchowa i materialna nędza najmłodszych obywateli Chin. Założył więc w 1843 r. Dzieło Misyjne Dzieci, skupiające w swych kręgach najmłodszych, którzy pospieszyli z pomocą swoim rówieśnikom w krajach misyjnych. Hasłem i zadaniem Dzieła – aktualnym do dziś – były słowa: DZIECI DZIECIOM MISJI. W nowe Dzieło zaczęły włączać się tysiące dzieci z wielu krajów świata, również dzieci z Polski. Pragnęły one dzielić się wiarą i tym wszystkim, co posiadają. Każde dziecko przystępujące do PDMD, z otwartym sercem wypełnia III postanowienia:
ü codziennie pamięta w modlitwie o dzieciach z krajów misjach;
ü stara się w ich intencji ofiarować dobre uczynki, umartwienia i wyrzeczenia;
ü raz w tygodniu odkłada dla nich drobną ofiarę materialną, która jest wynikiem duchowych wyrzeczeń, na przykład: zrezygnuje z cukierka lub kulki lodów, albo z batonika lub chipsów, a równowartość włoży do skarbonki.
PDMD pomaga Ojcu Świętemu troszczyć się o dzieci z całego świata wszystkie oszczędności przekazywane są Ojcu Świętemu, a następnie do tych dzieci w krajach misyjnych, które najbardziej potrzebują pomocy. W ten sposób mali chrześcijanie obejmują miłością cały świat.
2. Rozmowa na temat podjęcia czynnego uczestnictwa w PDMD.
3. Słowa Ojca Świętego o PDMD „zaprasza ono dzieci ze wszystkich diecezji świata do realizowania programu opartego na modlitwie, ofierze i gestach konkretnej solidarności: dzięki temu mogą one stać się ewangelizatorami swoich rówieśników”.
4. Wykonanie plakatu (technika dowolna) zachęcającego uczniów szkoły do włączenia się w PDMD.
Temat: Słowo Boże skierowane do całego świata.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü ukazanie powszechności słowa Bożego w Kościele;
ü kształtowanie postawy odpowiedzialności za powszechną misję słowa Bożego;
ü pogłębienie świadomości misyjnej.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ odczytywać słowo Boże zawarte na kartach Ewangelii;
ü uczeń wie:
§ o ludziach nie znających jeszcze Chrystusa;
ü uczeń zna:
§ pojęcia: misje, powszechność Kościoła, sytuację w Afryce.
Formy realizacji:
ü praca w grupach;
ü pogadanka;
ü praca z tekstem.
Materiały:
ü Pismo Święte;
ü listy misjonarzy.
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Prezentacja listu od polskiego misjonarza, który wyjechał do Afryki…
Kochane Dzieci,
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie z dalekiej Tanzanii w Afryce Wschodniej. Moja parafia jest położona niedaleko wielkiego Jeziora Wiktorii. Nazywam się Andrzej G. Madry, jestem Polskim księdzem, ze Zgromadzenia Zmartwychwstańców, pracującym w Afryce od siedmiu lat.
Chciałbym Wam przekazać pozdrowienia od tanzańskich dzieci z parafii Butiama:
Habari zenu? Sisi ni watoto wa Butiama, nchi Tanzania. Tunawapenda kusalimia. Tumesikia kutoka kwa Padre Andrzej, baba paroko wetu, kuhusu watoto waPolandi. Tungependa kushirikiana na kuwasiliana na watoto kama sisi. Tungependa kuwafahamu zaidi. Mungu awabariki!
(Tłumaczenie): Jak się macie? My jesteśmy dziećmi z Butiama w Tanzanii. Chcieliśmy was pozdrowić. Słyszeliśmy o polskich dzieciach od ks. Andrzeja, naszego proboszcza. Też chcielibyśmy zaprzyjaźnić się i korespondować z dziećmi takimi jak my. Niech Bóg was błogosławi.
Tanzania jest jednym z najbiedniejszych krajów na świecie a jednocześnie bardzo młodym. Życie jest tutaj ciężkie. Dzieci od najmłodszych lat muszą już zaczynać pracować. Na początku zajmują się młodszym rodzeństwem, wykonują drobne prace w domu a później pomagają rodzicom w polu albo pasa krowy. Do szkoły mają po kilka kilometrów. W szkołach klasy nie maja okien i drzwi a często ławki są rarytasem.
Tanzańskie dzieci są bardzo radosne. Lubią razem śpiewać, grać na bębnach i tańczyć. Naprawdę nie trzeba wiele aby zachęcić ich do tego.
Jak będziecie mieli jakieś zapytania albo zdecydujecie się na utrzymywanie kontaktu z dziećmi z Butiama służę wam swoją pomocą. Do następnego listu.
Ks. Andrzej G. Madry, C.R.
Proboszcz
2. Rozmowa na temat misji.
3. Czytanie tekstu Pisma Świętego – Dz. 10, 25-48. i analiza zawartych treści.
4. Powszechność Kościoła – pogadanka.
5. Posłannictwo Kościoła w dzisiejszych czasach – papież, biskupi, misjonarze.
6. Udział ludzi świeckich w posłannictwie głoszenia słowa Bożego całemu światu.
7. Przykładowe opowiadania:
ü Tato Franka, ekonomista, pojechał do Afryki. Był tam przez cztery lata. Pracował bardzo uczciwie i solidnie. Nie wygłaszał nigdy żadnych konferencji o chrześcijaństwie, ale nie ukrywał swoich przekonań. Wszyscy wiedzieli, że jest chrześcijaninem z przekonania.
ü Zbigniew, student wyższej uczelni, zaprosił na uroczystości jubileuszowe swych rodziców, kolegę ze studiów, Ryszarda – Koreańczyka. W czasie rozmowy Ryszard nawiązał do spraw religii. Chciał, by Zbigniew odpowiedział mu na jego pytania związane z chrześcijaństwem. Kilka osób spośród zaproszonych włączyło się do dyskusji, postanowiono spotkać się za kilka dni.
8. Dyskusja na temat naszej odpowiedzialności za głoszenie dobrej nowiny wszystkim narodom.
Temat: Sytuacja dzieci w Afryce.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü uświadomienie istnienia wielu problemów z którymi borykają się dzieci w Afryce;
ü wyjaśnienie powodów dla których misjonarze niosą pomoc ludziom w Afryce;
ü kształtowanie pozytywnych postaw wobec odmiennej kultury.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ przedstawić problem głodu i chorób na w krajach Trzeciego Świata;
ü uczeń wie:
§ o istnieniu ludzi którym należy pomóc;
ü uczeń zna:
§ pojęcia: bezinteresowna pomoc, Caritas, Czerwony Krzyż, UNICEF.
Formy realizacji:
ü praca w grupach;
ü dyskusja.
Materiały:
ü Pismo Święte;
ü „Słownik wyrazów obcych”;
ü mapa świata lub globus;
ü 2 arkusze szarego papieru, kolorowe wycinanki, klej, nożyczki, kredki, papierowe talerze, torebka ryżu, kolorowe czasopisma dziecięce. Afryki”.
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna.
Przebieg lekcji:
1. Przedstawienie problemów występujących na kontynencie afrykańskim.
2. Rozmowa z dziećmi o tym co potrzebne jest im do życia. Podkreślenie potrzeby miłości, obecności rodziców, ich troski o dziecko. Ukazanie roli państwa (potrzeba schronienia, wyżywienia, ochrony zdrowia, rekreacja, nauka).
3. Podział na grupy, rozdanie papierowych talerzy na których każde dziecko rysuje linie dzielącą talerz na pół. Dzieci wycinają z kolorowego papieru swoje ulubione potrawy i przyklejają je do jednej części talerza. Następnie uczniowie przyklejają po kilka ziarenek ryżu na drugiej części talerza. Komentarz do ćwiczenia – tak wyglądają dysproporcje pomiędzy różnymi regionami świata w kwestii dostępu do pożywienia. Są takie miejsca na świecie, gdzie dzieci głodują. Pokazujemy je na globusie lub mapie świata.
4. W grupach, uczniowie próbują wczuć się w sytuację ich afrykańskich rówieśników i na podstawie obejrzanego filmu (wcześniejsza katecheza) określają trzy najważniejsze do zaspokojenia dla nich potrzeby. Pytanie co można stwierdzić gdy porówna się ich potrzeby z potrzebami dzieci mieszkającymi w Afryce? Dlaczego ludzie zakładają organizacje pomagające mieszkańcom odległych kontynentów, dlaczego organizowane są wyjazdy misyjne, w jakim celu pomaga się innym?
5. Organizacje międzynarodowe, które pomagają dzieciom na całym świecie: Caritas, Czerwony Krzyż, UNICEF.
Temat: Święty Paweł – apostoł narodów.
Data: ……….
Klasa VI
Cele ogólne:
ü zapoznanie uczniów z postacią i działalnością św. Pawła;
ü kształtowanie postawy gotowości do świadczenia słowem i czynem o Jezusie.
Cele szczegółowe:
ü uczeń potrafi:
§ odczytywać słowo Boże zawarte na kartach Ewangelii;
ü uczeń wie:
§ o ludziach, którzy swoim życie zasłużyli na miano świętości;
ü uczeń zna:
§ pojęcia: powołanie, świętość i jego różne wymiary.
Formy realizacji:
ü praca w grupach;
ü pogadanka;
ü praca z tekstem;
ü tworzenie mapy podróży misyjnych św. Pawła (praca plastyczna).
Materiały:
ü Pismo Święte;
ü mapa Basenu Morza Śródziemnego;
ü życiorys i działalność św. Pawła (tekst źródłowy);
ü listy misjonarzy.
Czas realizacji: 2 godziny lekcyjne.
Przebieg lekcji:
1. Podział klasy na trzy grupy:
ü I grupa – na podstawie tekstu o św. Pawle ustala najważniejsze wydarzenia z Jego życia (pobyt w szkole Gamaliela, prześladowanie chrześcijan, nawrócenie i pobyt w Arabii, działalność misyjna oraz śmierć męczeńska);
ü II grupa – przygotowuje konturową mapę Basenu Morza śródziemnego i przy pomocy tekstu o św. Pawle zaznacza na niej miejscowości, w których przebywał św. Paweł, tak aby powstała mapa podróży św. Pawła;
ü III grupa – w oparciu o tekst o św. Pawle wymienia najważniejsze cechy charakteru i postępowania tej postaci (pracowitość, surowość w walce o prawdę i dobro, wytrwałość w trudnościach i prześladowaniach, odwaga wobec przeciwników, gorliwość w głoszeniu Dobrej Nowiny o zbawieniu, bezinteresowne i bezgraniczne oddanie Chrystusowi i Jego spawie).
2. Referowanie wykonanej pracy.
3. Święty Paweł jako pierwszy misjonarz – pogadanka. Odczytanie fragmentu powieści H. Sienkiewicza „Quo vadis” (Warszawa 2000, Polskie Media Amercom, str. 470-472).
4. Tworzenie gazetki ściennej na temat „Podróży misyjnych św. Pawła”.
MODLITWA WIERNYCH
(TYDZIEŃ MISYJNY)
1. Módlmy się za Kościół, aby zawsze mógł posyłać misjonarzy i misjonarki do pracy misyjnej i odnawiał się przez głoszenie Ewangelii wszystkim narodom.
Ciebie prosimy…
2. Módlmy się za pokój na świecie, aby walczące ze sobą narody wybaczyły wzajemne krzywdy i doszły do pojednania.
Ciebie prosimy…
3. Módlmy się za ludzi młodych, aby rozpoznali swoje powołanie w Kościele i włączyli się w dzieło misyjne.
Ciebie prosimy…
4. Módlmy się za rodziny, aby przekazując wiarę swoim dzieciom, uczyli je wrażliwości na dzieło misyjne Kościoła.
Ciebie prosimy…
5. Módlmy się za zmarłych misjonarzy i misjonarki, zwłaszcza tych, którzy oddali swoje życie w posłudze Ewangelii, aby Pan przyjął ich do grona zbawionych.
Ciebie prosimy…
6. Módlmy się za nas tu zgromadzonych, abyśmy przez modlitwę i uczynki miłości uczestniczyli w dziele misyjnym Kościoła.
Ciebie prosimy…
MODLITWA WIERNYCH
(TYDZIEŃ MISYJNY)
1. Prośmy Boga Ojca, aby dar jego miłości w Chrystusie docierał do wszystkich ludzi nie znających Ewangelii.
Ciebie prosimy…
2. Prośmy Boga Ojca, aby nauczanie Jana Pawła II, zawarte w odniesieniu do Kościoła w Ameryce, budziło wśród wiernych gorliwość wiary i apostolstwa.
Ciebie prosimy…
3. Prośmy Boga Ojca, o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne, których brak jest dotkliwie odczuwany w wielu krajach, aby ludzie młodzi nie bali się wymagań Ewangelii i z radością szli za Jezusem.
Ciebie prosimy…
4. Prośmy Boga Ojca, za tych wszystkich, którzy nie poznali jeszcze Jedynego Zbawiciela świata, aby zobaczyli, kim rzeczywiście jest Chrystus i Jego nauka.
Ciebie prosimy…
5. Prośmy Boga Ojca, za prześladowanych chrześcijan, aby trwając mocno w wierze, nie przestawali swoim życiem świadczyć o Chrystusie.
Ciebie prosimy…
6. Prośmy Boga Ojca, za nas samych, abyśmy odnajdując na naszych drogach życia Jezusa, umieli się Nim dzielić z każdym spotkanym człowiekiem, a szczególnie ubogim i opuszczonym.
Ciebie prosimy…
NABOŻEŃSTWO DROGII KRZYŻOWEJ
Przystań na chwilę przed każda stacją
i pomyśl o dźwigającym krzyż Jezusie,
który dziś żyje w każdym cierpiącym,
a w sposób szczególny w cierpiących dzieciach całego świata.
STACJA I – PAN JEZUS NA ŚMIERĆ SKAZANY
Miliony dzieci w dzisiejszym świecie skazane są naśmieć przez głód i niedożywienie.
Boże, Ojcze nasz, pomóż nam służyć innym przez dzielenie się z nimi tym, co posiadamy.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA II – PAN JEZUS BIERZE KRZYŻ NA SWOJE RAMIONA
Razem z Jezusem dźwigają swój krzyż wszystkie dzieci chore, niepełnosprawne, osierocone.
Boże, Ojcze nasz, spraw, abyśmy o nich pamiętali. Przepełnij nasze serca miłością ku nim, byśmy im chętnie pomagali w dźwiganiu ich krzyża.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA III – PAN JEZUS PIERWSZY RAZ UPADA
Jezu, Ty i dziś upadasz w tych, którzy są słabi, zwłaszcza w kalekich i słabych z głodu dzieciach z krajów misyjnych.
Boże, Ojcze nasz, chciej posłużyć się nami, by wszyscy upadający i słabi mogli być podźwignięci, by doznali Twojej i naszej miłości.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA IV – PAN JEZUS SPOTYKA SWOJĄ MATKĘ
Wiele dzieci na świecie nie ma rodziców, niektóre są z rodzinami rozłączone.
Boże, Ojcze nasz, pozwól, byśmy stali się dla nich rodziną. Niech otoczone szczególną opieką Maryi, Twojej Matki, czują się dobrze wśród nas.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA V – SZYMON Z CYRENY POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ JEZUSOWI
Dzieci z krajów misyjnych czekają na pomoc a Ty Panie, powiedziałeś, że komukolwiek pomagamy, to zawsze pomagamy Tobie.
Boże, Ojcze nasz, przemień nasze serca, by stały się chętne do niesienia pomocy i czułe na potrzeby cierpiących.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA VI – ŚWIĘTA WERONIKA OCIERA TWARZ JEZUSA
W krajach misyjnych często nawet małym dzieciom praca ponad ich siły wyciska pot na ich twarzach.
Boże, Ojcze nasz, spraw, byśmy dla zapracowanych i utrudzonych byli jak Weronika, byśmy jak ona potrafili z miłością otrzeć pot z czyjejś udręczonej twarzy.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA VII – PAN JEZUS II RAZ UPADA
Ciężar życia wydaje się być czasem ponad ludzkie siły.
Boże, Ojcze nasz, wierzymy, że Twoja siła zdolna jest podnieś i umocnić każdego człowieka i że Twoja łaska sięga dalej niż ludzkie siły.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA VIII – PAN JEZUS SPOTYKA PŁACZĄCE NIEWIASTY
Łzy współczucia krzepią nawet wtedy, gdy nie możemy komuś pomóc.
Boże, Ojcze nasz, przyjmij nasze współczucie i naszą modlitwę za dzieci cierpiące. Uczyń nas posłańcami bratniej miłości, którą Ty przyniosłeś na świat.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA IX – PAN JEZUS III RAZ UPADA
Pan Jezus znowu upada w ludziach, zwłaszcza w dzieciach, które szukają jakiegokolwiek, nawet nieuczciwego, sposobu na przeżycie.
Boże, Ojcze nasz, pomóż im odnaleźć właściwszą drogę, a nam daj swoja miłość, byśmy mieli serca wrażliwe na ich ludzką słabość i biedę.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA X – PAN JEZUS Z SZAT OBNAŻONY
I dziś Pan Jezus jest upokarzany w tych, którzy przez biedę, wojny i inne klęski pozbawieni są nawet odzienia.
Boże, Ojcze nasz, naucz nas szanować drugiego człowieka, a nie jego szaty. Daj nam Twoje miłosierdzie, byśmy nieśli im pomoc.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA XI – PAN JEZUS PRZYBITY DO KRZYŻA
Razem z Jezusem przybici są do krzyża wszyscy cierpiący głód, bezdomni, dotknięci kalectwem i ciężkimi chorobami.
Boże, Ojcze nasz, spraw, byśmy zrozumieli Twoją naukę i nie widzieli tylko własnych spraw i własnych potrzeb.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA XII – PAN JEZUS UMIERA NA KRZYŻU
Pan Jezus umarł za nas. Tak bardzo nas ukochał, że przyszedł do nas jako Dziecko, żył z nami i umarł za nas. Pomyślmy teraz przez chwilę o krzyżu jako znaku miłości Jezusa do nas. Własnymi słowami powiedzmy Mu, jak bardzo Go kochamy. Podziękujmy Mu również za ukazanie Jego wielkiej miłości do nas i do wszystkich ludzi.
(śpiew)Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA XIII – PAN JEZUS ZDJĘTY Z KRZYŻA
Pana Jezusa zdjęto z krzyża, ale krzyż pozostał jako znak miłości.
Boże, Ojcze nasz, pomóż nam zawsze pamiętać o krzyżu Jezusa w modlitwie i służbie innym, zwłaszcza dzieciom z krajów misyjnych, aby i one mogły ujrzeć Jego wielką miłość do wszystkich ludzi.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
STACJA XIV – PAN JEZUS ZŁOŻONY DO GROBU
Jeszcze dziś głaz przed grobem zasłania wielu ludziom Jezusa…
Boże, Ojcze nasz, nie pozwól nam ukrywać Pana Jezusa przed innymi. Otwórz nasze serca i nasze oczy na ich potrzeby, abyśmy zawsze widzieli Go w naszych potrzebujących braciach i siostrach.
(śpiew 3x) Podaruj, podaruj mi Panie słowa,
które darowałeś Magdalenie.
Podaruj, podaruj mi Panie,
tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.
NABOŻEŃSTWO DROGII KRZYŻOWEJ
Panie Jezu, pragniemy iść z Tobą drogą krzyżową.
Ofiarujemy ją za dzieci z krajów misyjnych
i za misjonarzy wśród nich pracujących.
Prosimy, umacniaj ich w głoszeniu Twojej Ewangelii.
STACJA I – PAN JEZUS NA ŚMIERĆ SKAZANY
Piłat wydał wyrok na Pana Jezusa. Był to najbardziej niesprawiedliwy wyrok w dziejach świata. I dziś, Panie Jezus jesteś skazywany na śmierć w dzieciach umierających z głodu, w dzieciach umierających na skutek wojen, w dzieciach prześladowanych za wiarę. A świat milczy, widząc te niesprawiedliwe wyroki śmierci.
Proszę Cię, Panie Jezu, o odwagę, abym umiał stanąć w obronie niewinnych skazańców.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA II – PAN JEZUS BIERZE KRZYŻ NA SWOJE RAMIONA
To był bardzo ciężki krzyż, bo był w nim zawarty cały świat. Ty, Panie Jezu, wziąłeś go na swoje ramiona, aby później na nim umrzeć. Dzisiaj misjonarze idą z ciężkim krzyżem i głoszą prawdę o Tobie. Chcę im pomóc dźwigać ten krzyż, dlatego ofiaruję Tobie za nich wszystkie moje cierpienia, smutki i trudności.
Proszę Cię, Panie Jezu, niech nigdy nie zabraknie ludzi, którzy wezmą Twój krzyż i pójdą z nim w świat.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA III – PAN JEZUS PIERWSZY RAZ UPADA
Wiem, że było Tobie bardzo ciężko. To mój grzech i obojętność na los dzieci z krajów misyjnych przyczyniły się do Twojego upadku. Upadłeś, bo tak często zapominam, że są jeszcze na świecie dzieci, które Ciebie jeszcze nie znają, które umierają z głodu.
Proszę Cię, Panie Jezu, abym obowiązku mówienia i świadczenia o Tobie nie zrzucał na innych.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA IV – PAN JEZUS SPOTYKA SWOJĄ MATKĘ
Spotkałeś swoją Matkę. Na świecie jest wiele dzieci – sierot, które idą przez życie same, bo zabito im mamy, bo tata zginął, a one żyją w nędzy. Tymczasem ja tak często sprawiam przykrość swoim rodzicom złym zachowaniem, czy nie grzecznym słowem.
Proszę Cię, Panie Jezu, abym zawsze szanował swoich rodziców.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA V – SZYMON Z CYRENY POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ JEZUSOWI
Szymon wprawdzie niechętnie, ale wziął na ramiona Twój krzyż. Dziś na świecie jest coraz mniej ludzi, którzy bezinteresownie pomagają innym. Panie Jezu, chcę być Twoim pomocnikiem i nieść z Tobą krzyż przez modlitwę i ofiarę w intencji misji.
Proszę Cię, Panie Jezu, abym zawsze pamiętał, że jestem pomocnikiem misjonarzy – Twoim pomocnikiem.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA VI – ŚWIĘTA WERONIKA OCIERA TWARZ JEZUSA
Ta kobieta musiała być bardzo odważna. Nie bała się przyznać do Ciebie. A ja tak często wstydzę się przy innych przeżegnać i przyznać, że jestem chrześcijaninem.
Proszę Cię, Panie Jezu, o odwagę, abym wszędzie – wszędzie szkole, w domu, na podwórku, w kościele – dawał dobry przykład i świadczył, że jestem Twoim uczniem.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA VII – PAN JEZUS II RAZ UPADA
Upadłeś, Panie Jezu, a oni śmieją się i dokuczają. Podobna sytuacja powtarza się dziś w mojej szkole – niektóre dzieci są wyśmiewane, popychane i bite przez kolegów. Jednak o wiele bardziej niż one cierpią dzieci z krajów, gdzie toczy się wojna.
Proszę Cię, Panie Jezu, o pokój na świecie, aby wszyscy ludzie mogli żyć w miłości.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA VIII – PAN JEZUS SPOTYKA PŁACZĄCE NIEWIASTY
Kobiety rozpłakały się, widząc jak jesteś umęczony. Ale Ty kazałeś im płakać nad ich dziećmi, nad światem. Ja tak często płaczę z byle powodu, ale nigdy dlatego, że na świecie moi rówieśnicy umierają z głodu, nędzy, nieuleczalnych chorób.
Proszę Cię, Panie Jezu, abym umiał płakać nad ludzkim cierpieniem.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA IX – PAN JEZUS III RAZ UPADA
To już III raz upadasz pod ciężarem krzyża. Trudno Ci było powstać z tego upadku. Dzisiaj również się zdarza, że misjonarze – wyczerpani pracą i trudami dnia codziennego – załamują się i nie mają sił do dalszej działalności.
Proszę Cię, Panie Jezu, dodaj im nadziei i mocy do znoszenia wszystkich trudności.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA X – PAN JEZUS Z SZAT OBNAŻONY
Zabrano Tobie wszystko, nawet ubranie. Wszystko oddałeś człowiekowi. Wiem, że są misjonarze, którzy oddają ludziom wszystko – swój czas, siłę, zdrowie, a czasem i własne życie.
Proszę Cię, Panie Jezu, abym chętnie dzielił się swoimi oszczędnościami z tymi, którzy nic nie mają.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA XI – PAN JEZUS PRZYBITY DO KRZYŻA
Twoje ręce i nogi przybito do krzyża. Twoje ręce i nogi są nieruchome. Proszę, weź moje ręce i nogi, aby czyniły ludziom dobro.
Proszę Cię, Panie Jezu, niech moje nogi pójdą do ludzi którzy Ciebie nie znają, a moje ręce niech zawsze będą wyciągnięte do potrzebujących.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA XII – PAN JEZUS UMIERA NA KRZYŻU
Powiedziałeś na krzyżu: „Wykonało się” i umarłeś. Każdego roku umiera wielu misjonarzy. Niejednokrotnie zamordowali ich ci, do których poszli z miłością.
Proszę Cię, Panie Jezu, abym nigdy nie odpowiadał złem na zło i zawsze umiał wybaczyć.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA XIII – PAN JEZUS ZDJĘTY Z KRZYŻA
Twoje ciało zdjęto z krzyża i oddano Matce. I dziś wiele matek trzyma na rękach swoje dzieci, które umarły z głodu, choroby lub zginęły na wojnie. Maryjo, pociesz wszystkie matki płaczące nad śmiercią swych dzieci.
Proszę Cię, Panie Jezu, aby już żadna mama nie musiała patrzeć na śmierć swojego dziecka.
Któryś za nas cierpiał rany…
STACJA XIV – PAN JEZUS ZŁOŻONY DO GROBU
Twoje ciało obmyto, owinięto w chusty i złożono do grobu. Nie było wielkiego pogrzebu, tylko kilku przyjaciół, nawet grób był pożyczony. Podobnie i dziś, gdzieś daleko od Ojczyzny i bliskich, składają do grobu w obcej ziemi ciało niejednego misjonarza.
Proszę Cię, Panie Jezu, za wszystkich zmarłych misjonarzy, aby za trud i wyrzeczenia osiągnęli nagrodę wiecznego życia.
Któryś za nas cierpiał rany…
NABOŻEŃSTWO RÓŻAŃCOWE
Modlitwą różańcową obejmujemy
wszystkich ludzi i cały świat.
Modlimy się szczególnie za misjonarzy i misjonarki,
aby otrzymywali siły na każdy dzień swej pracy.
-CZĘŚĆ RADOSNA-
I. Zwiastowanie NMP
Archanioł Gabriel zwiastuje Maryi, że zostanie matką Jezusa, tym samym zaprasza wszystkich ludzi do przyjęcia zbawienia w Jezusie Chrystusie. Aby dostąpić zbawienia trzeba otworzyć Jezusowi własne serce.
Prośmy o łaskę otworzenia drzwi Chrystusowi przez wszystkie narody świata.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
II. Nawiedzenie św. Elżbiety
Maryja nie pozostawiła radości ze zwiastowania tylko dla siebie, ale podzieliła się nią ze swoją krewną Elżbietą. Łaską zbawienia trzeba się dzielić. Trzeba ją nieść tym, którzy Chrystusa jeszcze nie znają.
Módlmy się, aby nie brakowało nigdy głosicieli Ewangelii.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
III. Narodzenie Pana Jezusa
Nieskończona miłość Boga sprawiła, że Jego syn narodził się dla nas w Betlejem. Ta prosta prawda jest trudna do przyjęcia dla wielu ludzi. Potrzeba światła Ducha Świętego, aby zrozumieć że Bóg zamieszkał między nami i stał się jednym z nas.
Módlmy się o tę łaskę dla wszystkich mieszkańców Czarnego Lądu.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
IV. Ofiarowanie Pana Jezusa
Kiedy Maryja przynosi swojego Syna Jezusa, aby ofiarować Go w Świątyni, starzec Symeon rozpoznaje w Nim „światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Izraela”.
Módlmy się, aby wszystkie narody rozpoznały w Chrystusie swojego zbawiciela.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
V. Znalezienie Pana Jezusa
Maryja wraz z Józefem odnajdują Jezusa w Świątyni – w domu Jego Ojca. Człowiek również może odnaleźć zbawienie tylko powróciwszy do Boga, do domu Ojca. Wiele narodów szuka zbawienia na drogach nieraz bardzo odległych od prawdziwego Boga.
Módlmy się, aby wszyscy ludzie w Chrystusie Jezusie odnaleźli Boga, swojego Zbawiciela i Ojca wszystkich ludzi.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
-CZĘŚĆ BOLESNA-
I. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” (Mk 14,38). W wielu krajach świata, także i w Polsce, wielu ludzi żyje tak, jakby Boga nie było.
Módlmy się za tych ludzi, aby poznali kim są w oczach Boga.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
II. Biczowanie Pana Jezusa
Kiedy biczowali Jezusa musiał On bardzo cierpieć. Przyjął jednak to cierpienie. Na naszym kontynencie, który nazywany jest nowoczesnym i cywilizowanym, tak często deptana jest godność człowieka.
Módlmy się, abyśmy nigdy nie zapominali o tym, że zostaliśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
III. Ukoronowanie cierniem Pana Jezusa
Żołnierze wciskają na głowę Chrystusa cierniową koronę. Dziś wielu ludzi odrzuca Jezusa i Jego zbawienie. Wymieniają je na pieniądze, sławę, karierę, narkotyki.
Módlmy się za biskupów, kapłanów, osoby zakonne i ludzi świeckich, aby współpracując z Jezusem, poświęcali się sprawie nowej ewangelizacji.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
IV. Droga Krzyżowa Jezusa
Jezus posłuszny woli Ojca, bierze na swe ramiona krzyż i wyrusza w drogę, drogę zbawienia. Zechciejmy dziś spojrzeć na troski i krzyże innych, może czasem cięższe od naszych.
Módlmy się za ludzi, których spotykamy na drogach naszego życia, szczególnie tych, którzy są daleko od Boga.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
V. Śmierć na krzyżu
Jezus resztkami sił modlił się; „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk. 23,38). Umiera… potem żołnierz przebija Jego bok, z którego wypływa krew i woda… Chrystus wzywa nas do ewangelizacji świata.
Módlmy się, aby przez nasze świadectwo ludzie poznali, że Bóg jest miłością i tylko On może dać zbawienie.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
-CZĘŚĆ CHWALEBNA-
I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Pan Jezus zwyciężył śmierć, powstał z grobu i żyje. W ten sposób otworzył nam drogę do nieba.
Módlmy się, aby każdy człowiek mógł dowiedzieć się i uwierzyć, że jest niebo, gdzie czeka na niego dobry i kochający Bóg.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Zanim Pan Jezus odszedł do nieba, powiedział do uczniów: „Bądźcie moimi świadkami w Jerozolimie, Samarii i aż po krańce ziemi” (Dz. 1,8). A kiedy jesteśmy świadkami Jezusa? Z pewnością wtedy, gdy nie wstydzimy się znaku krzyża, kiedy innym czynimy dobro i wtedy, kiedy naśladujemy Jezusa, który jest miłością.
Módlmy się, abyśmy zawsze, Panie Jezu, byli Twoimi świadkami.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
III. Zesłanie Ducha Świętego
Apostołowie po ukrzyżowaniu swojego Mistrza, byli bardzo zalęknieni. Bali się, że ich spotka to samo. Pewnego jednak dnia, pięćdziesiąt dni po Jego zmartwychwstaniu, kiedy tacy wystraszeni siedzieli w wieczerniku, zstąpił na nich Duch Święty. Od tej pory odważnie mówili o Jezusie i nie bali się już niczego.
Módlmy się, aby Duch Święty dawał wszystkim misjonarzom i misjonarkom każdego dnia odwagę do głoszenia Ewangelii.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
IV. Wniebowzięcie NMP
Najświętsza Maryja Panna z ciałem i duszą została wzięta do nieba. Teraz jest blisko Boga, ale również blisko każdego człowieka, jako najlepsza Matka. Jej pragnieniem jest, aby wszyscy ludzie poznali Jej Syna i zaznali szczęścia już teraz na ziemi, a potem byli szczęśliwi w niebie.
Módlmy się za wszystkie dzieci, aby mogły pokochać Maryję i Jej Syna.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
V. Ukoronowanie NMP
Maryja jest Królową Apostołów, całego świata i ludzkich serc. Jest także opiekunką misjonarzy. Ona teraz w niebie wstawia się za nami oraz za tymi, którzy jeszcze nie słyszeli Dobrej Nowiny.
Prośmy Maryję, Królową Nieba i Ziemi, aby Jej Syn miał coraz więcej głosicieli Ewangelii.
ü 1 raz Ojcze Nasz;
ü 10 razy Zdrowaś Mario;
ü 1 raz Chwała Ojcu…
Beata Blar - katecheta |
