Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Program socjoterapeutyczny dla dzieci

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 3562 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 PROGRAM SOCJOTERAPEUTYCZNY DLA DZIECI Z RODZIN Z PROBLEMEM ALKOHOLOWYM

Terapia dzieci z problemem alkoholowym ma kilka celów:

  1. pomoc w zrozumieniu przez dziecko tego, co się wokół niego dzieje, po to by uświadomić mu, że nie jest za to odpowiedzialne ( odciążenie dziecka z odpowiedzialności za to, co dzieje się w jego rodzinie w związku z alkoholizmem rodzica ).
    Jedną ze strategii oddziaływań terapeutycznych jest uczenie dziecka zgody na to, że nie ma ono kontroli nad zachowaniem i życiem innych (rodziców), wraz z równoczesnym uświadomieniem mu możliwości dysponowania własnym życiem.
  2. Oczyszczenie z zalegającego cierpienia –umożliwienia ekspresji uczuć, które dzieci muszą w innych sytuacjach(w domu ,w szkole) tłumić bądź ukrywać.
  3. Przeżycie siebie w roli dziecka ze wszystkimi przysługującymi dziecku prawami.
    Prawa Kaplera:
         Nie jesteś w żaden sposób odpowiedzialny za to, co się stało z tobą i w twoim domu.
    Dzieci nie są za to odpowiedzialne.
    Dorośli mogą, jeśli zechcą sami rozwiązać swoje problemy. Dzieci mogą zająć się tylko swoimi dziecięcymi problemami.
    Masz prawo mówić o swoich kłopotach i dostać każdą potrzebną ci pomoc od dorosłych.
    Dorośli są od tego aby pomagać dzieciom. Mówienie o swoich kłopotach jest dobre i pozwala uzyskać potrzebną ci pomoc .
    Korzystanie z pomocy daje ci więcej szans. Masz prawo do beztroski , zabawy i nie przejmowania się sprawami innych bardziej niż swoim.
    Nie jesteś sam i nie musisz się tak czuć .Zadaniem dorosłych jest zajmować się tobą.
    Możesz popełniać błędy i nie radzić sobie świetnie. To naturalne, że dzieci nie radzą sobie z czymś i nie są przez to odrzucane .
    Niezależnie od tego co robisz jesteś kochany i atrakcyjny.
    Masz prawo do troski od innych i bezwzględnej ochrony ciebie .Zadaniem dorosłych jest troszczyć się o ciebie i bronić cię zawsze gdy tego potrzebujesz.
    Masz prawo czuć to co czujesz i oczekiwać od dorosłych, że to szanują. Twoje uczucia są tak samo dobre i poważne jak ich.
  4. Zwiększenie umiejętności związanych z dbaniem o własny rozwój i zaspokajaniem swoich potrzeb.
  5. Zbudowanie systemu oparcia i ochrony siebie.
  6. Wzmocnienie poczucia własnej wartości i dbanie o siebie.
     Zasadą, na której opiera się funkcjonowanie grupy jest idea wzajemnego wsparcia i niesienia sobie pomocy w najtrudniejszych chwilach.
Realizacja wyżej wymienionych celów odbywa się przez :
  • Dostarczanie dzieciom wiedzy ( np. szeroko pojęta edukacja alkoholowa, poznanie emocji i sposobów radzenia sobie z nimi )
  • Rozmowy o kłopotach i przeżyciach .
  • Zajęcia, zabawy(od ruchowych, przez plastyczne, muzyczne, teatralne) pozwalające pobyć dzieckiem w sposób twórczy
  • Ćwiczenie różnych , przydatnych w życiu umiejętności (np. atrakcyjnego prezentowania się , konstruktywnych sposobów komunikowania się itp.) Istotne jest by grupa terapeutyczna dla dzieci z rodzin z problemem alkoholowym nie była utożsamiona jako alkoholowa. Należy zajmować się różnymi sprawami nie zaś tylko problemami alkoholowymi
ETAPY PRACY W GRUPIE SOCJOTERAPEŁTYCZNEJ

Praca socjoterapeutyczna z dziećmi ma przebiegać w kilku etapach:
I etap
  1. Przełamanie onieśmielenia członków grupy –przełamanie barier psychicznych tkwiących w dzieciach związanych najczęściej z lękiem przed otwartym wyrażaniem siebie, z obawą przed ośmieszaniem. Rozluźnienie emocjonalne jest bardzo ważne w początkowej fazie kontaktów z grupą.
  2. Wzajemne poznawanie uczestników i oswojenie ze sobą – pierwszy etap tworzenia grupy. W każdej grupie znajdują się osoby nieśmiałe, zahamowane, mające kłopoty z autoprezentacją – ćwiczenia służące wzajemnemu poznaniu dają szansę wszystkim, a szczególne tym stojącym na uboczu grupy
    Wzajemne poznawanie się:
    • przyśpiesza i ułatwia nawiązywanie bliższych kontaktów,
    • pozwala dobrze wykorzystać talenty poszczególnych członków dla obsadzenia ważnych w funkcjonowaniu grupy ról,
    • ułatwia wypracowanie wspólnych celów i norm,
    • sprzyja integracji i zwiększa satysfakcję z bycia razem,
    • umożliwia wszystkim prezentację swoich upodobań czy predyspozycji,
    • stwarza możliwość odnalezienia osób o podobnych zamiłowaniach.
  3. Ustalenie reguł pracy grupy.
  4. Wypracowanie systemu norm obwiązujących w grupie.
    • budowanie poczucia wspólnoty grupowej,
    • poszerzenie wiedzy na temat potrzeb grupy,
    • poszukiwanie i analiza celów grupowych,
    • zwiększenie uczucia solidarności grupowej i uświadomienie własnego wkładu w rozwój funkcjonowania grupy,
    • sformułowanie „ kodeksu moralnego” grupy,
    • uświadomienie znaczenia reguł i norm grupowych dla współżycia i współpracy,
    • zwiększenie poczucia tożsamości grupowej.
  5. Budowanie zaufania.
         W grupie, w której członkowie nie mają do siebie zaufania, trudno jest poczuć się dobrze i bezpiecznie, zwierzyć z problemów czy prosić o pomoc. Członkowie takiej grupy angażują dużo energii w obronę tajemnic oraz ukrywania swoich prawdziwych uczuć i myśli. Takie zachowania blokują możliwość zmiany, pogłębiają poczucie zagrożenia i wyobcowania z grupy.
         Pierwszym i podstawowym działaniem zmierzającym do zbudowania w grupie klimatu zaufania i bezpieczeństwa było stworzenie warunków do wzajemnego poznania. Łatwiej jest być otwartym wobec osób, które się dobrze zna, niż wobec tych, których reakcji nie sposób przewidzieć.
    Ćwiczenia z tego zakresu dają dzieciom okazję do:
    • zastanowienia się, w jakim stopniu i dlaczego ufają swoim kolegom w grupie,
    • refleksji nad własną gotowością do otwartego komunikowania się,
    • przeżycia doświadczenia obdarzania zaufania innych,
    • bardziej otwartego porozumiewania się i nawiązywania bliższych więzi emocjonalnych z członkami grupy.
    Należy uświadomić dzieciom, że każdy mówi innym osobie tyle tylko, ile chce; tak otwarcie, na ile go stać.
  6. Zabawy i rozmowy z dziećmi, na temat ich aktualnych przeżyć.
  7. Uczenie podstawowych umiejętności interpersonalnych – rozwijanie empatii i zrozumienia.
      Poziom empatii w dużej mierze warunkuje jakość kontaktów z innymi ludźmi. Jeśli człowiek potrafi odczytać jakie emocje przeżywa druga osoba – lepiej jego zachowanie, może ofiarować mu emocjonalne wsparcie i skuteczną pomoc. Bez tej umiejętności trudno jest nawiązywać bliskie stosunki, zaspokoić wzajemnie potrzebę miłości , bezpieczeństwa akceptacji.
      Empatia wpływa na ogólne postawy wobec ludzi. Poszerza się nasza wiedza o człowieku i o sobie samym. Rozumiejąc reakcje innych, potrafimy patrzeć na sytuację oczami drugiego człowieka, wyobrazić sobie co on odczuwa – stajemy się bardziej tolerancyjni, cierpliwi i wyrozumiali. Empatia zapewnia harmonię i ciepło w stosunkach międzyludzkich.
Ćwiczenia z tego zakresu:
  • rozwijają wyobraźnię ,
  • uczą patrzeć na sytuację z różnych punktów widzenia,
  • pogłębiają zdolności empatycznego rozumienia i odczuwania
  • sprzyjają poznaniu się dzieci na głębszym poziomie i poprawiają wzajemne stosunki w grupie.

II etap
  1. Podstawowa edukacja o chorobie alkoholowej i rodzinie z problemem alkoholowym.
  2. Ogólne rozmowy o problemach dzieci w takich rodzinach (co przeżywają , co się z nimi dzieje ) i skali problemu ( dzieci z takim doświadczeniem jest wiele ) –krótkie mini – wykłady ok. 10 min.
III etap
  1. Rozmowy z dziećmi o ich przeżyciach domowych –pierwszy moment powrotu do przeszłości (pomoc w odreagowaniu emocji i napięć ).
  2. Wprowadzenie normy mówienia o aktualnych trudnościach.
  3. Ćwiczenie umiejętności uważnego słuchania , nie przeszkadzania gdy ktoś mówi o ważnych dla siebie sprawach.
         Na tym etapie zostaną wykorzystane ćwiczenia obejmujące różne aspekty procesu komunikacji .
    Głównym ich zadaniem jest :
    • umożliwienie dzieciom zrozumienia istoty procesu komunikacji i poznanie przyczyn zakłóceń,
    • doskonalenie umiejętności związanych z nawiązywaniem kontaktu, uważnym słuchaniem i komunikowaniem zrozumienia,
    • pomoc w jaśniejszym wyrażaniu własnych uczuć i myśli (zignorowanie lub stłumienie uczucia powodują wiele problemów w psychicznym funkcjonowaniu człowieka i zakłócają komunikację

    IV etap
    Zajęcia rozwojowe – TWORZYMY SIEBIE
    1. Ćwiczenia nowych umiejętności, uczenie się zaspokajania potrzeb dziecięcych ( jest to szczególnie istotne , gdyż dzieci te cechuje często niedorozwój potrzeby zabawy i odpoczynku.
    2. Uczenie konstruktywnych metod spędzania czasu wolnego.
    3. Uczenie się korzystania ze swoich mocnych stron (pogłębienie wiedzy o samym sobie i wzmocnienie poczucia własnej wartości) :
      • rzetelna wiedza osobie pomaga sensownie kierować własnym życiem,
      • orientacja w swoich potrzebach, aspiracjach i możliwościach pozwala pełniej realizować życiowe cele,

           Ćwiczenia z zakresu „Samopoznania” mają na celu zachęcanie dzieci do penetrowania różnych obszarów samoświadomości – potrzeb , wartości , filozofii życiowej: niekiedy dotyczą strefy bardzo intymnej , niechętnie ujawnianej innym, dlatego też dzieci muszą mieć pewność , że nikt wbrew ich woli nie wejdzie do nich wewnętrznego świata .
      To, jak myślimy o sobie i co do siebie czujemy , wpływa na sposób w jaki traktujemy własną osobę i innych ludzi . Samoakceptacja wyzwala zaufanie i wiarę we własne siły , skłania nas do wykorzystywania możliwości i korygowania zachowania pod wpływem krytyki .
      Wykorzystywanie ćwiczeń wzmacniających poczucie własnej wartości ma za zadanie :
      • pomoc uczniom w zmianie stosunku do samych siebie ,
      • ułatwienie dostrzeżenia mocnych stron i nauczanie jak korzystnie je prezentować ,
      • wzmocnienie wiary we własne możliwości ,
      • dostarczanie pozytywnych informacji od innych osób o nas samych , ułatwiając w ten sposób weryfikację dotychczasowych sąsiadów ,
      • utrwalenie nawyków szukania w ludziach przede wszystkim tego , co dobre i wartościowe ,
      • nauczanie wyrażania aprobaty i akceptacji,
    4. Ćwiczenie umiejętności asertywnych
           Życie w grupie wymaga liczenia się z potrzebami i interesami innych , ale nie oznacza wcale rezygnacji z własnych potrzeb i praw.
      Asertywność to umiejętność pełnego wyrażanie siebie w kontakcie z innymi . Zachowanie asertywne oznacza bezpośrednie , uczucie i stanowcze wyrażanie swoich uczuć , postaw , opinii i pragnień w sposób respektujący uczucia , postawy, opinie i pragnienia drugiej osoby.
           Ćwiczenia pomagają dzieciom uświadomić sobie własne prawa w kontaktach społecznych , nauczą , co to znaczy być asertywnym , jak realizować swoje potrzeby i prośby , mówić „nie ” oraz jak bronić własnych przekonań i opinii.
           Nabyte umiejętności asertywne odgrywają znaczną rolę w przeciwstawieniu się negatywnym wpływom otoczenia , są też ważnym elementem w profilaktyce uzależnień .
    5. Uczenie się umiejętności radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych z rówieśnikami i dorosłymi.
    6. Rozwijanie indywidualnych talentów , zamiłowań .
           Wszelkiego rodzaju twórczość artystyczna – plastyczna , literacka , muzyczna , teatralna daje nam okazję do przeżycia radości , ułatwia wyrażanie siebie – swoich myśli i nastrojów , pozwala przeżyć satysfakcję z własnych dokonań , wzmacnia wiarę w siebie i poprawia , samoocenę , jest przyjemnością , relaksem , zabawą .

    V etap
          Budowanie systemu oparcia i ochrony siebie .
    1. Zwiększenie umiejętności związanych z dbaniem o własny rozwój i zaspokojeniem swoich potrzeb .
      Ćwiczenia wykorzystane na tym etapie z grupą spełniają następujące funkcje :
      • uczą , jak konstruować i realizować program pracy nad własnym rozwojem ,
      • ułatwiają sformułowanie osobistych celów ,
      • wzbudzają motywacje samodoskonalenia ,
      • uczą umiejętności podejmowania decyzji ,
      • służą rozwijaniu poczucia sprawstwa – poszerzeniu świadomości wpływu na otoczenie , swoje życie i własny rozwój oraz kształtowaniu zaradności życiowej .
    2. Budowanie systemu zaufania.


    Literatura pomocnicza :
    1. Areonson E. Człowiek – istota społeczna. Warszawa PWN 1995r.
    2. Chomczyńska – Miliszkiewicz M. , Pankowska D. –Polubić szkołę. Ćwiczenia grupowe do pracy wychowawczej. Warszawa WSiP 1995r.
    3. Jak żyć z ludźmi. Umiejętności interpersonalne . Program profilaktyczny dla młodzieży. Ćwiczenia grupowe. Warszawa MEN 1991r.
    4. Jakubowska . B, Łypacewicz A., Rylke H. ( red) Ja i inni. Warszawa WSiP 1989r .
    5. Mellibruda J. Poszukiwanie samego siebie . Warszawa Nasza Księgarnia 1980r.
    6. Wiśniewska M. Psychologiczne gry i ćwiczenia grupowe.
    7. Włodarski Z. Jestem człowiekiem i żyję wśród ludzi. Warszawa WSiP 1991r.
    Opracowała : Wanda Szumska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie