Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Jak uczyć ortografii?

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 6909 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Z ortograficznego punktu widzenia pisanie to przetwarzanie mowy na pismo, czyli kodowanie dźwięków mowy za pomocą umownych znaków graficznych, zgodnie z obowiązującymi zasadami danego języka.
Co powoduje, że nauczanie ortografii mimo chęci nauczyciela nie zawsze przynosi zadowalajace rezultaty?
1.Zbyt wielkie przywiązywanie uwagi w procesie dydaktycznym do uatrakcyjniania znanych rodzajów ćwiczeń ortograficznych bez brania pod uwagę mechanizmów, które wpływają na efektywność uczenia ortografii.
2.Brak indywidualnego podejścia do ucznia z trudnościami ortograficznymi (brak indywidualizacji w zakresie metod, form i rodzajów ćwiczeń).

Uczeń ma trudności w uczeniu się ortografii, kiedy nie może opanować poprawnej pisowni, chociaż brał udział w zajęciach i poznał program.
Ważnym elementem,by w późniejszym okresie nauka ortografii przynosiła pożądane skutki jest okres elementarzowy.Do jego końca dziecko powinno opanować pisownię ze słuchu prostych wyrazów wg zasady fonetycznej (pisz jak mówisz). Wprowadzanie pisowni wyrazów z dwuznakami: rz, sz, cz, dz, dź powinno rozpocząć się w klasie I i do jej końca powinna byc opanowana. Jeśli uczeń kończący I klasę nie potrafi pisać prostych wyrazów zgodnie z wymową oraz wyrazów z dwuznakami możemy stwierdzić, że ma trudności w nauce ortografii. To sygnał dla nauczyciela,że takiemu dziecku powinno się poświecić więcej czasu, zindywidualizować pracę podczas lekcji.
Przed rozpoczęciem nauki pisania i czytania dziecko powinno umieć wyodrębniać poszczególne słowa w prostych zdaniach, a później tę umiejetność jedynie doskonalić. Podobnie rzecz się ma z wyodrębnianiem głosek w prostych słowach.
Jesli dziecko rozpoczynajace naukę w szkole ma z tym trudności należy przeprowadzić analizę wzrokową prostych wyrazów (wyodrębnianie liter, układanie ich na schemacie graficznym, zapamietywanie kolejności,składanie liter w całość).
Jeżeli dziecko ma problemy z wyodrebnianiem głosek w wyrazach to w konsekwencji będzie opuszczało litery, dodawało lub przestawiało.
Dlatego też naukę czytania i pisania rozpoczyna się od utrwalenia zasady fonetycznej polskiej ortografii (pisownia zgodna z wymową).
Rolą nauczyciela jest sprawdzenie,czy uczeń potrafi poprawnie wymówić poznaną głoskę,czy umie ją wyróżnić spośród innych i w końcu czy właściwie postrzega litery i ich nie myli.
Jeśli uczeń opanował pisownię wyrazów zgodną z wymową,to można powiedzieć,że opanował I pozim ortografii. Jeśli uczeń opanował pisownię prostych wyrazów z dwuznakami,to można stwierdzić,że opanował II poziom ortografii.
Każdy nauczyciel powinien zdać sobie sprawę,że błędem metodycznym jest wprowadzanie pisowni niezgodnej z wymową, jeśli uczeń nie opanował zasady fonetycznej.
W klasie II szkoły podstawowej najważniejszym zagadnieniem związanym z nauczaniem ortografii jest utrwalenie pisowni głosek miękkich,a do końca tejże klasy winna być ona opanowana. Gdy dziecko ma trudności w pisaniu wyrazów ze zmiękczeniami w II semestrze klasy II to jest to wskazówka dla nauczyciela o trudnościach w nauce ortografii.
Kiedy uczeń takich błędów nie popełnia to opanował II poziom ortografii.
W uczeniu ortografii bardzo ważnym elementem jest zasada stopniowania trudności i systematyczności. Istotnym jest także to,by uwzględnić w procesie dydaktycznym indywidualne cechy ucznia. U dziecka,które wykazuje duze trudności w opanowaniu zasad pisowni wg reguł ortograficznych trzeba sprawdzić,czy rozumie istotę reguły i czy potrafi przeprowadzić operacje umysłowe,których wynikiem jest poprawny zapis. Bardzo często zdarza się tak,że uczeń jest niekonsekwentny w zapisywaniu wyrazów z trudnością ortograficzną i popełnia różne błędy w tych samych wyrazach. Trzeba wtedy uznać,że zna reguły,ale nie umie zastosować. Nalezy wtedy zwiększyć liczbę ćwiczeń doskonalących umiejętność pisania. Jeśli natomiast uczeń nie potrafi poprawnie zapisać wyrazu,który zna o pisowni niemotywowanej (wg zasady historycznej) można wyciagnąć wniosek,że ma trudnosci w zapamiętywaniu obrazów.
Należy pamiętać,że kształcenie niemotywowanej pisowni wyrazów nie jest związane z zasadą fonetyczną i morfologiczną ortografii polskiej,dlatego nauczyciel powinien skupić uwagę na utrwalaniu przez ucznia obrazów wzrokowych i wzrokowo-słuchowych. Tylko prawidłowo zapamietany i utrwalony obraz daje gwarancję poprawności ortograficznej wyrazu,której tutaj nie mozna odnaleźć w żadnej regule. Uczeń powinien utrwalić obraz zapisu wyrazu w pamieci - mózgu. Osiąga to poprzez ćwiczenia w przepisywaniu,pisaniu z pamięci i ze słuchu.Prowadzi to do automatyzacji procesu pisania i tworzeniu nawyków ortograficznych,gdyż celem nauki ortografii jest umiejetność pisowni bez ciagłego odwoływania sie do reguł ortografich.

O czym należy pamietać:
1.Stopniujmy trudności i ćwiczmy systematyczność.
2.Celem nauki ortografii nie jest zapamietywanie zasad,gdyż ich znajomość nie gwarantuje poprawności pisania,często uczeń zna zasady a pisze błędnie.
3.Czytanie książek nie jest wykładnikiem bezbłędnego pisania.

Z w/w zagadnieniami powinni się zapoznać przede wszystkim nauczyciele klas początkowych. To od ich pracy zależeć będą wyniki ich następców. Nie zawsze trzeba dokładnie wypełniać ćwiczenia ortograficzne z podręczników czy zeszytów ćwiczeń. Jako polonistka z 17-letnim stażem pracy niestety zauważam,że uczniowie klas starszych mają trudności z pisownią wyrazów ze zmiękczeniem, piszą łacznie wyrażenia przyimkowe, mają trudności w pisowni wielkiej litery Ł czy F.
Trzeba pamiętać też o tym,że naukę ortografii nie należy zostawiać tylko polonistom. Często uczniowie na innych lekcjach "czują się bezpieczni" i w ogóle nie zwracają uwagi na pisownię wyrazów,bo "to nie polski".
Dlatego też nauczyciele innych przedmiotów winni także doskonalić umiejetność poprawnego zapisywania wyrazów,a tym samym wspomagać polonistów w nauczaniu ortografii. Tylko zjednoczenie wysiłków da oczekiwane efekty.

Opracowała: mgr Wioleta Sikorska polonistka Szkoły Podstawowej nr4 w Wagrowcu
(poziomy ortografii wg Z.Saduś)

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie