Katecheza
Dla uczniów z upośledzeniem intelektualnym w stopniu umiarkowanym i znacznym
Temat: Przypowieść o Dobrym Pasterzu.
I. Cele lekcji:
Cele operacyjne - Uczeń zna Jezusa Chrystusa jako Dobrego Pasterza.
- Uczeń wie, że Bóg jest pełen miłości, gotowy zawsze przebaczyć; troszczy się szczególnie o tych, którzy odeszli od wspólnoty z Kościołem i Bogiem.
Cel rewalidacyjny - Uczeń potrafi ocenić swoje niewłaściwe zachowanie.
- Uczeń jest gotowy przeprosić Boga za swoje niewłaściwe postępowanie i podjąć dobre uczynki jako wyraz powrotu i miłości do Boga.
Środki dydaktyczne - postać Dobrego Pasterza i owiec
- Obraz: Jezus Dobry Pasterz
- Pismo Św. J 10,11
- obrazki do kolorowania dla każdego dziecka- Jezus Dobry Pasterz
- serce (dla każdego dziecka )
II. Część szczegółowa:
Modlitwa
Zainteresowanie tematem i celami lekcji
1. Wprowadzenie
- Kto z was potrafi powiedzieć kto to jest pasterz?
Z kim przebywa przez cały dzień, co robi?
Dzisiaj porozmawiamy właśnie o pasterzu.
Dowiecie się, kogo nazywamy prawdziwym
pasterzem, co powinniśmy zrobić kiedy zdarzy
nam się odejść od pasterza.
2. Pogłębienie (Rozwinięcie tematu)
Pasterz to taki człowiek, który przez cały
dzień obserwuje swoje stado. Zna wszystkie
owieczki, nawet nazywa je po imieniu. Kiedy
są głodne prowadzi je na zieloną trawę.
Pasterz jest odważny, nosi laskę, broni swoje
Owce przed złym wilkiem. Kocha swoje
owce, one kochają swojego pasterza; słuchają
go i idą za nim.
- Jaki jest ten pasterz ( dobry ) dialog
- Dlaczego nazywamy go dobrym
( kocha owce, troszczy się, pilnuje, broni przed wilkiem ).
Pewnego dnia jedna z owieczek oddaliła
się od całego stada, nikogo nie chciała
słuchać. Odeszła od stada i pasterza.
Po całym, pracowitym dniu pasterz prowadzi
swoje owce do zagrody, liczy je i zauważa,
że nie ma jednej owieczki! Zamyka swoje
owce w zagrodzie, a sam idzie szukać owcy,
która odeszła od stada. Pasterz wreszcie
odnajduje zagubioną owcę, cieszy się, że nic
złego jej się nie stało. Zanosi ją na swoich
ramionach do domu, karmi ją i opatruje rany.
Cieszy się, że ją odnalazł.
(dialog z uczniami)
- Co stało się z jedną owieczką? ( nie słuchała pasterza )
- Co robi pasterz? (poszukuje zagubionej owcy )
- Jaki jest pasterz dla owcy?
(przebacza jej, poucza i przyprowadza do stada )
Teraz musimy zastanowić się KTO jest
prawdziwym, dobrym pasterzem. Przeczytam
wam fragment z Pisma Św., zastanówcie się
kto powiedział te słowa:
J 10, 11 – „Ja jestem Dobrym Pasterzem.
Dobry Pasterz daje życie swoje
za owce”.
- Kto jest prawdziwym, dobrym Pasterzem?
Kto powiedział o sobie Ja jestem dobrym
Pasterzem? ( Pan Jezus)
- O kim Pan Jezus myśli mówiąc o
owieczkach? ( o nas, wszystkich ludziach )
Pan Jezus jest Dobrym Pasterzem, który
troszczy się o nas i bardzo nas kocha.
Jednak czasami jesteśmy taką zagubioną
owcą, która oddala się od swojego Pasterza.
Kiedy nie modlimy się, bijemy z kolegami
wtedy oddalamy się od Pana Jezusa. Jednak
On zawsze nas kocha, nawet wtedy kiedy
zrobimy coś złego, zawsze na nas czeka i
chce, abyśmy wrócili do Niego. Za złe
zachowanie musimy Pana Jezusa przeprosić
i starać się czynić dobro.
Zastanówmy się teraz co możemy czynić, aby
pokazać Panu Jezusowi – Dobremu Pasterzowi,
że Go kochamy i chcemy być zawsze przy
Nim. Jakie zachowanie sprawi Panu Jezusowi
radość? Postanowienia:
(wypowiedzi dzieci)
Przeproszę za zło
Modlitwa
Dobre uczynki
Kulturalne słowa
Podsumowanie
Poznaliśmy dzisiaj piękną opowieść o Dobrym
Pasterzu i Jego owcach. Tym pasterzem jest
Pan Jezus, który troszczy się o nas, jak
pasterz o swoje owce. Kiedy zło oddzieli nas
od Jezusa, On zawsze nas kocha i czeka na
nasz powrót.
3. Zapis do zeszytu
(samodzielna praca ucznia)
(odwzorowują i/lub przepisują zdania)
Pokolorowanie obrazka Jezus Dobry Pasterz
Wklejenie serca - wyraz tego, że Bóg nas
kocha. Pan Jezus Jest dobry.
Za zło przepraszam Boga. Czynię dobrze.
4. Modlitwa
Zabawa „Zagubiona owieczka” na melodię-
„Mam chusteczkę haftowaną”.
zw.1 (2 dzieci tworza mostek- rece uniesione
inni przechodza pod nimi)
Szły owieczki, szły do domu
bo noc nadchodziła.
Wszystkie idą, idą grzecznie
jedna się zgubiła.
zw.2 (mostek zamyka sie z 1 dzieckiem,
pozostałe tworza koło)
Chodźmy razem, chodźmy razem
wszyscy jej poszukać
bo ją Pan Bóg, bo ją Pan Bóg
bardzo mocno kocha.
zw.3 (dzieci z kręgu zabierają 3 dzieci
z "mostka" tworzac krąg)
Już jest z nami, już jest z nami
zgubiona owieczka.
Teraz chodźmy wszyscy razem
nim nadejdzie nocka
Opracowała"
mgr. Magdalena Dyrda
katechetka Zespołu Szkół
im. Marka Kotańskiego w Inowrocławiu |
