Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Będzinie.
Będzin 2004-08-23
Nauczyciel:
mgr Agnieszka Chwał.
Możliwości usprawniania manualnego dzieci z padaczką.
ŚNIADECKI J. " Ciało i umysł doskonale uformować, ażeby przyzwoitą równowagę między nimi zachować".
Prawidłowe funkcjonowanie człowieka zależne jest od sprawności umysłowej jak i fizycznej. Nie powinno pracować się tylko nad ciałem lub tylko nad umysłem, ponieważ w ten sposób doprowadzimy do zaburzenia równowagi w organizmie człowieka, mam na myśli:
- treningi na siłowniach spowodują przyrost masy mięśniowej, ale nie spowodują zwiększenia umiejętności intelektualnych,
- tylko nauka, bez aktywności ruchowej rozwinie nas w jednym kierunku.
Zachowanie równowagi zależy od pracy nad ciałem i umysłem równocześnie. Zdanie Śniadeckiego J. pochodzi z XIX w. mimo to nadal jest aktualne.
Sprawność manualna przejawia się w płynności, elastyczności, dokładności i skoordynowaniu ruchów ręki w czasie wykonywania czynności. Ręce są naturalnym instrumentem, przy pomocy którego można wykonywać bardzo precyzyjne czynności, ale przy udziale świadomości /1/. Kształtowanie umiejętności manualnych zaczyna się już w pierwszych miesiącach życia, jest to jeden z istotnych momentów, w którym dziecko rozwija umiejętności posługiwania się przedmiotami codziennego użytku. Problem sprawności manualnej jest bardzo ważnym zagadnieniem metodycznym, zajęcia mają na celu wykształcenie umiejętności radzenia sobie z przedmiotami codziennego użytku.
Możliwości usprawniania manualnego dzieci z padaczką zależne są od:
- częstości występowania napadów,
- rodzaju napadu( grand mail, petit mail),
- występujących wad sprzężonych.
Nie należy ograniczać zajęć rewalidacyjnych, reedukacyjnych tylko do stosowania metod i technik służących do podnoszenia sprawności manualnych.
Ćwiczenia precyzji chwytu, ćwiczenia manipulacyjne są powiązane z wieloma innymi bardzo potrzebnymi umiejętnościami np.: koordynacja oko - ręka, spostrzegawczość, orientacja w przestrzeni, a to z kolei ma ogromny wpływ na powodzenie w nauce pisania oraz w wykonywaniu czynności samoobsługowych.
Dzieci z padaczką mogą brać udział w zajęciach na basenie, w hipoterapii i we wszystkim tym co jest znane, dostępne dla ich kolegów, koleżanek, pod warunkiem zachowania wszelkich sposobów ostrożności:
- miękka powierzchnia podłoża chroniąca dziecko w czasie upadku,
- zapewnienie sprzętu do pływania np.: motylki, koło ratunkowe i opieka ratownika,
- w czasie jazdy na koniu, ważna jest odzież ochronna, przeszkoleni terapeuci.
Zabezpieczenia stosowane w trakcie ćwiczeń pozwalają uczestniczyć dzieciom w różnych formach aktywności wspomagających proces rozwoju psychoruchowego.
Zdanie: "Dziecko z padaczką" w odniesieniu do określenia choroby, którą jest dotknięte, zawsze brzmi tak samo i stygmatyzuje dziecko. Należy pamiętać, że każdy z nas ma swoje określone, własne możliwości, dlatego do "Dziecka z padaczką" trzeba podejść indywidualnie, nie powinno się generalizować, to co dla jednego jest nie do osiągnięcia innemu nie sprawia trudności, tempo przyswajania nowych wiadomości, umiejętności jest indywidualne.
Osoby prowadzące zajęcia, zarówno z zakresu podnoszenia sprawności manualnych jak i intelektualnych, powinny znać:
- diagnozę( rodzaj padaczki, rodzaj napadów),
- częstotliwość występowania napadów,
- dodatkowe zaburzenia ( wady wzroku, słuchu i inne ),
- przeciwwskazania do danego typu zajęć, które mogą wywołać napad padaczkowy,(biegi, głośna muzyka, ostre zapachy),
- warunki w jakich żyje dziecko( dom rodzinny, warunki bytowe).
Zebranie maksymalnej ilości informacji na temat danego dziecka ułatwi, poprawi efektywność zastosowanych metod przez terapeutę, nauczyciela oraz pozwoli na stworzenie poczucia bezpieczeństwa dla dziecka i osoby podejmującej działania usprawniające.
Usprawnianie dzieci z padaczką czy innymi chorobami jest wielkim wyzwaniem dla osób podejmujących się tej pracy, ale ogromne znaczenie ma jednocześnie walka z poglądami na temat wartości, którymi osądzane są dzieci z padaczką. |
