Opracowała:
Barbara Sapikowska
nauczyciel SP w Lipicach
SCENARIUSZ SPOTKANIA DZIECI KLASY III
Z MAMAMI Z OKAZJI DNIA MATKI
26 MAJA 2004 r.
1. Powitanie przybyłych mam przez pana dyrektora.
(Pan dyrektor składa zaproszonym paniom serdeczne życzenia z okazji
ich święta, zaprasza, by zajęły przygotowane dla nich miejsca i oddaje
głos klasie III).
2. Część artystyczna przygotowana przez uczniów kl. III.
(Dzieci odświętnie ubrane stoją jedno obok drugiego przed mamami.
Na stoliku obok bukiet kwiatów w wazonie oraz upominki dla mam
wykonane przez dzieci. Z drugiej strony rekwizyty do piosenek i wierszy.
Z boku na ścianie postawiony duży styropian, do którego przypięte są
kolorowe papierowe kwiaty i wazon. W środku każdego kwiatka znajduje
się imię mamy dziecka. Kwiaty złożone są z serduszek i w każdym z nich
brakuje jednego elementu – serduszka.)
Chłopiec I: (wpada zdyszany na salę)
Czołem chłopaki! Co tu się dzieje?
Czemu dziś w klasie jest taki ruch?
Chłopiec II: Nie wiesz? Ojejku! Jesteś przegrany!
Dzisiaj po prostu jest Święto Mamy.
Chłopiec I: Tak pamiętałem! Tak pamiętałem!
Wczoraj życzenia sam układałem.
I napisałem sobie w zeszycie:
„Mam zachowywać się należycie”.
Dziewczynka I: I co się stało? Coś przeskrobałeś?
Kogoś pobiłeś? Portki porwałeś?
Chłopiec I: Ach, szkoda gadać...
Dziewczynka II: Krystian, nie żartuj! To coś gorszego?
Chłopiec III: Pewnie „pałeczkę” złapałeś kolego?
Chłopiec I: Co tam „pałeczka”!
Nic nie zrobiłem. Nic nie zrobiłem.
I nawet życzeń dziś nie złożyłem!
Mama wesoła taka dziś wstała,
śniadanko zaraz przygotowała.
A ja... (Och, głowa – pusta makówko!)
Żeby choć jedno szepnąć jej słówko...
Nie! Grymasiłem: łyżka źle leży,
mleko za ciepłe, chlebek nieświeży,
szynka za tłusta, masło za chude,
serek zbyt biały, kromki za grube...
Jak to naprawić? Co zrobić mogę?
Dziewczynka III: Dosyć! Bo zaraz popadniesz w trwogę.
Posłuchaj lepiej rad koleżanek.
One są dobrze przygotowane.
Dziewczynka IV: Dziś kurze z mebli my pościeramy.
Dziewczynka V: Potem naczynia też pozmywamy.
Dziewczynka IV: Podłogę w kuchni swej umyjemy.
Dziewczynka V: Pyszny obiadek przygotujemy.
Chłopiec I: To świetny pomysł. Gdy mama wróci
dziś nic na pewno jej nie zasmuci.
Chłopiec IV: Z tego Krystiana niezły numerek:
„szynka za tłusta, za chudy serek”.
Dziewczynka III: Co obgadujesz swego kolegę?
Popatrz ty, Radku, lepiej na siebie.
Ty nigdy w życiu nie marudziłeś?
Nic? Ani, ani...?
Chłopiec IV: Może czasami...
Dziewczynka I: Czy to Tomek, czy Justynka,
albo Konrad lub Halinka,
nim dorosną, to są najpierw dzidziusiami.
Nie potrafią nic mówić, nie wiedzą jak chodzić,
więc się uczą wszystkiego od mamy.
Chłopiec V: Czy to Marcin, czy Małgosia,
albo Piotruś, czy też Zosia,
gdy są starsi też problemy mają swoje.
Nie pojmują pytania, nie umieją zadania,
wtedy robią je z mamą – we dwoje.
Chłopiec VI: Gdy Sebastian, czy Marzenka,
czy też Grzesio lub Helenka
już dorosną i na randki zaczną biegać,
zdarzy się czasami, że pobiegną do mamy,
by problemy jej swoje wyśpiewać.
Chłopiec III: Czy masz miesiąc, czy też roczek,
czy czterdziestkę już przekroczysz,
zawsze mama – to jest mama .Rzecz to święta!
Ona wszystko rozumie i za tobą się ujmie.
Wszyscy: Więc o mamie swojej zawsze pamiętaj!
Dziewczynka IV: Kochane Mamusie!
Wszyscy: Dzisiaj przepraszamy!
Chłopiec I: Za nasze kaprysy...
Chłopiec IV: Że Wam dokuczamy...
Chłopiec II: I nie zawsze grzecznie się zachowujemy...
Chłopiec III: Torcik palcem jemy...
Dziewczynka III: A dzisiaj, Mamusie, przyjmujcie życzenia:
Wszyscy: Zdrowia, pomyślności i marzeń spełnienia!
(Dzieci przy dźwiękach melodii „Walczyk dla Mamy” składają mamom życzenia i wręczają im wykonane przez siebie upominki. Następnie wracają na miejsce i odbywa się dalszy ciąg części artystycznej.)
Dziewczynka II: Kto się o nas tak troszczy,
najczulej patrzy na nas?
Kto od złych przygód strzeże?
Wszyscy: Nasza kochana mama!
Dziewczynka II: Uczyła pierwszych kroków,
pierwszych słów nas uczyła,
każdą łzę nam otarła.
Wszyscy: Mamusia nasza miła.
Dziewczynka II: Jak Ci się odwdzięczymy
za wszystko, droga Mamo?
Wszyscy: Będziemy się starali
kochać Ciebie tak samo.
Piosenka: „Walczyk dla Mamy”
1. Och, Mamo, kiedy dorosnę, na pewno będę muzykiem
i wtedy Tobie przyniosę swe serce w nutach ukryte.
A dziś przynoszę Ci kwiaty zerwane na naszej łące.
Pachnące chabry i maki otrzymasz z dziecięcych rączek.
2. Och, Mamo, kiedy dorosnę, na pewno będę malarzem
i wtedy Tobie przyniosę cudowny obraz z pejzażem.
A dziś ....................................................................
..............................................................................
3. Och, Mamo, kiedy dorosnę, na pewno będę grzeczniejszy
i kiedy tylko poprosisz zaśpiewam lub powiem wierszyk.
A dziś ....................................................................
..............................................................................
Chłopiec VI: „Matki dłonie są domem bez drzwi i okien.
Nade mną daszek z jej palców – to wszystko.
Szept mamy nade mną: „Kochaj ludzi”.
W tym domu nie boję się żadnej burzy.”
(Wszystkie dzieci dziękują mamom za ich troskę słowami poety. Każde dziecko po wyrecytowaniu swojej zwrotki podchodzi do zilustrowanego bukietu, odszukuje kwiatka z imieniem swojej mamy i przypina szpileczką brakujący element – serduszko. Recytacji podziękowań i przypinaniu serduszek towarzyszy nagranie „Sonaty Księżycowej” Ludwika van Beethovena.)
I
Kochana Mamo, dziękuję Ci
za to, że dałaś życie mi.
II
I także za to, że gdy śpię,
Ty nade mną pochylasz się.
III
I za tę dobroć w oczach Twych,
Kochana Mamo, dziękuję Ci.
IV
Ja, Mamusiu, Ci dziękuję
za Twe piękne oczy,
które na mnie spoglądają
zawsze, w dzień i w nocy.
V
Za Twe ręce ukochane,
zawsze miłe, czułe,
tak zmęczone, spracowane,
dzisiaj Ci dziękuję.
VI
Że potrafisz mnie nauczyć,
bym kochał zwierzęta.
Dziś przyrzekam Ci, Mamusiu,
będę to pamiętał.
VII
Za piosenki, kiedy śpiewasz,
za głos Twój kochany.
Zawsze poznam go wśród innych,
głos kochanej Mamy.
VIII
Za Twe noce przy mym łóżku,
kiedy jestem chora.
Ty, Mamusiu, mnie wyleczysz,
nie trzeba doktora.
IX
Dziękuję Ci, Mamusiu,
że mi łzy ocierasz,
bez powodu nieraz płaczę,
a Ty się nie gniewasz.
X
Za cierpliwość, gdy mnie uczysz,
bym był dobry, miły,
żebym kochał wszystkich ludzi,
żeby mnie lubili.
XI
Że mnie bierzesz zawsze z sobą,
pokazujesz kwiaty,
niebo, chmury, trawę, mrówki
i przeróżne ptaki.
XII
Ja dziękuję Ci, Mamusiu,
że mnie nauczyłaś
pilnie uczyć się, pracować,
żebym mądra była.
Chłopiec I (recytuje wiersz trzymając w dłoniach narysowany przez siebie
portret mamy):
Kim jest ta miła pani – zgadnijcie moi kochani.
Chorym poprawi poduszki, choć nie jest pielęgniarką.
Smaży wspaniałe placuszki, chociaż nie jest kucharką.
Uczy mnie różnych robótek, choć nie jest panią ze szkoły.
i zna lekarstwa na smutek, że musisz być przy niej wesoły.
A jak włoży sukienkę nową, to aż oczy uśmiech jej rozjaśni.
i myślę, że może jest królową, co na chwilę wyszła z baśni.
A to przecież moja mama, tylko rysunek ją pomniejsza.
Ale jest prawie taka sama, tylko dużo, dużo ładniejsza.
Dziewczynka I: Dziś, Mamusiu, usiądź sobie,
ja posprzątam, wszystko zrobię.
Zetrę kurze, pozamiatam,
śniadanie zrobię dla brata.
Pójdę sama po bułeczki,
chociaż boję się troszeczkę.
Kupię mleko, ser i chlebek
i prędko wrócę do Ciebie.
Potem zrobię Ci herbaty,
na oknach podleję kwiaty.
Dziś, Mamusiu, Twoje święto,
chcę, byś była uśmiechnięta.
Piosenka: „Dla Mamy”
Wiele pięknych kwiatów znamy,
tulipanów, róż i bzów.
My dla naszej mamy mamy
najpiękniejsze kwiaty słów.
Słowo „miłość” za jej troski,
słowo „wdzięczność” za jej trud.
Dar to skromny, bardzo prosty,
wyśpiewany z serc jak z nut.
Wiele gwiazd na niebie błyszczy
i srebrzysty płonie nów,
dziś dla mamy mamy wszyscy
najpiękniejsze gwiazdki słów.
Słowo ..............................
Niech nam mama dziś wybaczy,
że byliśmy czasem źli
i z uśmiechem niech popatrzy,
że co złego, to nie my.
Słowo .............................
Chłopiec IV: (kończąc wiersz wyjmuje z kieszeni zwiędnięty kwiatek polny)
Do domu wróciłem wieczorem,
z dziurą w rękawie, umorusany, kominiarz prawie.
A mama: - Ileś ty czasu zmarnował!
A ja, nie kto inny, słuchałem muzyki deszczu z rynny.
Liczyłem wróble na płocie, było ich krocie!
Port budowałem statkom śmiałym,
którym wiatr szarpie żagle z papieru.
I trening piłkarzy był ciekawy.
Od dziś o piłkarskiej sławie marzę.
I motyl na łące mnie zauroczył.
I patrzyłem w słońca żółte oczy.
I dla ciebie mam kwiatek polny.
O, zgniótł się w kieszeni.
Mama, nie milcz...
Dziewczynka III:
Popatrz, mamo... Narysowałam radość.
Siedzi na szczycie góry w różowej sukience.
I macha nogami. Na górze rosną kwiaty.
Jest słońce, niebo, chmury.
Radość grzeje się w słońcu, zrywa maki i patrzy.
Na nas. I na cały świat. Roześmiana. I macha sobie nogami.
Piosenka: „Wiosna już”
Wiosna już, kwitnie kwiat, kolorowy cały świat,
śpiewa ptak, szumi las, jaki piękny czas.
Długiej nocki coraz mniej, słońce grzeje, że aż hej,
śpiewa ptak, szumi las, jaki piękny czas.
Rośnie nam w polu kłos i strumyka słychać głos
śpiewa ptak, szumi las, jaki piękny czas.
Wszystko budzi się ze snu, pani Wiosna przyszła tu,
śpiewa ptak, szumi las, jaki piękny czas.
Chłopiec III:
Moja mama nie umie robić na drutach
i nigdy nie będę miał takiego swetra jak Piotrek.
Moja mama nie umie piec ciasta
i wielkanocne baby kupujemy w sklepie.
Moja mama nie jest szczupła i nie ubiera się
jak mama Kaśki w dżinsy i podkoszulek.
Ale moja mama potrafi powiedzieć „Kocham cię, synku”.
Piosenka: „A ja mam psa”
Gdzie ta mała się podziała? – woła mama,
co ta mała zmalowała? – mówi brat.
Ciągle tylko taka mała, taka mała,
krasnoludek, okruszynka, pchełka, skrzat.
A ja mam psa, a ja mam psa,
przyniosłam go z podwórza.
A ja mam psa, małego psa,
dla niego jestem duża.
Malutki jest i biedny jest, bo wcale nie miał domu,
mamusiu, spójrz, ten pies już wie, że duża chce mu pomóc.
Bo ja mam psa, bo ja mam psa,
przyniosłam go z podwórza.
Bo ja mam psa, małego psa,
dla niego jestem duża.
Przy tej dużej to nie zginę – myśli piesek.
Duża wzięła mnie do domu, dała jeść.
I wykąpie mnie ta duża, i uczesze,
z taką dużą to na świecie dobrze jest.
Bo ja mam psa, a pies ma mnie
i wie, że już nie zginie,
więc cieszę się, że znalazł dom
i dużych ma w rodzinie.
Pomogłam mu i on mnie też troszeczkę w życiu pomógł,
bo kto tu jest, no kto tu jest najmniejszy teraz w domu?
A ja mam psa, a ja mam psa,
przyniosłam go z podwórza.
A ja mam psa, małego psa,
dla niego jestem duża.
Chłopiec I:
Zapraszamy teraz wszystkie mamy na herbatkę, a potem na
konkursy, w których wezmą udział chętne dzieci wraz ze
swymi mamami.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Literatura:
1. Dobrowolska Hanna, Jutro pójdę w świat, WSiP Warszawa 1998.
2. Majchrzak Maria, Przedszkolaki na scenie czyli Rozbawione Przedszkole, Zakład
Wydawnictw i Reklamy „Iwanowski” Płock 1995.
3. Uroczystości szkolne (scenariusze inscenizacji, teatr, konkursy, pantomima) w szkole
podstawowej I – VI, praca zbiorowa pod redakcją Barbary Bleja – Sosny, Toruń 2003.
4. Żyterska Teresa, 6 – latki, Zakład Wydawnictw i Reklamy „Iwanowski”
Płock 1995.
5. Piosenki zamieszczone na płytach CD do kształcenia zintegrowanego,
Wesoła Szkoła, WSiP Warszawa 2002.
Barbara Sapikowska
|
