Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Bezpieczeństwo na drogach użyteczności publicznej

 

 Bezpieczeństwo na drogach użyteczności publicznej; w drodze do szkoły i ze szkoły.

1. Swoiste cechy dziecka jako uczestnika ruchu drogowego.

     Zgodnie z ustawą - Prawo o ruchu drogowym z dn. 31.XII.91r., dziecko, które ukończyło 7 lat może samodzielnie uczestniczyć w ruchu drogowym na drogach publicznych.
     Jest to "życiowo" uzasadnione. Ale jednak wiadomo, że ze względu na swoje predyspozycje fizyczne i psychiczne nie jest ono pełnosprawnym uczestnikiem ruchu drogowego. Dlatego nauczyciele, rodzice i opiekunowie winni kształtować u dziecka określone predyspozycje niezbędne dla bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym. Oto niektóre z charakterystycznych cech rozwoju psychicznego i fizycznego dzieci w wieku wczesnoszkolnym, szczególnie istotne dla edukacji komunikacyjnej.
     Dzieci 7-10 letnie nie maja zbyt mocno rozwiniętej spostrzegawczości tak ważnej dla zachowania bezpieczeństwa, dość często zauważają szczegóły, a pomijają istotne zjawiska dla ruchu drogowego. Otaczającą rzeczywistość spostrzegają przede wszystkim za pomocą wzroku i częściowo słuchu. Ze względu na swój niski wzrost mają niezbyt szerokie pole idzenia oraz poważne trudności w ocenie kierunku, z którego dochodzą dźwięki.
     Jedną z ważnych cech psychicznych, która ma wyjątkowe znaczenie dla uczestnictwa w ruchu drogowym jest uwaga, a zwłaszcza jej podzielność i przerzutność. A tymczasem dzieci w wieku wczesnoszkolnym charakteryzują się uwagą mimowolną i rozproszoną o ograniczonym zakresie np. dziecko 7-8 letnie w sprzyjających warunkach może objąć jednym aktem uwagi zaledwie 3-5 elementów jednocześnie.
     Wiedza i doświadczenie dzieci w zakresie ogólnym, a także z zakresu prawa o ruchu drogowym są bardzo niewielkie. A ponadto nie posiadają one zbyt dobrze ukształtowanych umiejętności przekodowywania wiadomości słownych na czynności praktyczne. Dlatego każda niemal sytuacja w ruchu drogowym dla dziecka 7-10 letniego jest nowym problemem do rozwiązania i stanowi dlań sytuację dość złożoną. Dziecko w wieku wczesnoszkolnym, u którego myślenie przyczynowo - skutkowe jest słabo rozwinięte, nie umie przewidywać skutków podejmowanych decyzji.
     W wielu przypadkach ma ono także opóźnioną analizę i syntezę określonych zjawisk, co uniemożliwia szybkie podejmowanie właściwych wniosków i decyzji.
     Znaczącą trudność dla dziecka w wieku 7-10 lat stanowi ocena odległości na oko", a także określenie prędkości jadącego pojazdu, własnej prędkości i czasu niezbędnego, np. do przejścia przez jezdnię. Ponadto ma ono trudność w rozumieniu zasad ruchu drogowego oraz treści znaków i sygnałów drogowych. Wymienione cechy percepcji i recepcji dziecka w wieku wczesnoszkolnym są dość częstą przyczyną Apadkow drogowych.
     Do wymienionych cech psychicznych dziecka 7- 10 letniego należy dodać jeszcze tę, że w większości przypadków na wiele zjawisk zachodzących w jego otoczeniu reaguje ono zbyt emocjonalnie, żywiołowo i bezładnie. Należy także pamiętać, że ma poważne trudności w rozróżnianiu swego świata fantazji i od realnie otaczającej go rzeczywistości. Niemniej dzieci w tym wieku, a zwłaszcza chłopcy interesują się pojazdami, ale przede wszystkim ich wyglądem, barwą i prędkością jazdy; mniej zaś niebezpieczeństwami związanymi z ich uczestnictwem w ruchu drogowym.
     Uwzględniając płeć dzieci wczesnoszkolnych można przyjąć, że chłopcy są bardziej skłonni niż dziewczynki do przebiegania przez jezdnię, organizowania na niej zabaw, czepiania się pojazdów itp. Ponadto częściej naśladują zachowania się dorosłych w ruchu drogowym.
     Wydaje się, że sygnalizowane cechy dzieci wczesnoszkolnych w aspekcie ich uczestnictwa w ruchu drogowym każdy z nauczycieli, rodziców i opiekunów powinien przeanalizować pod kątem swojej działalności edukacyjnej. W oparciu o nie należy ustalić odpowiednie czynności, dostosować treści, formy, metody oraz środki dydaktyczne.

2. Zadania nauczycieli

     W programie nauczania szkoły podstawowej zawierającym treści nauczania poszczególnych edukacji znajdują się również zagadnienia związane z ruchem drogowym i bezpieczeństwem na drodze.
Tematyka ta uwzględniona została w treściach edukacyjnych głównie na etapie nauczania początkowego.

3. Zadania rodziców

     Jednym z obowiązków rodziców jest nauczyć dziecko zasad bezpiecznego i kulturalnego uczestnictwa w ruchu drogowym, jako pieszego oraz pasażera. Zgodnie z Prawem o ruchu drogowym nie wolno pod żadnym pozorem pozostawiać dziecka do lat 7 bez opieki na drodze. Przy przechodzeniu przez jezdnie i skrzyżowanie rodzice powinni trzymać dziecko za lewą rękę, tj. tak, aby znajdowało się ono jak najdalej od pojazdów.
     Zawsze stanowczo przestrzegać zasad kodeksu drogowego, a niektóre momenty przekraczania jezdni szczególnie akcentować, np. na krótko przystanąć z dzieckiem przy krawężniku, popatrzeć w lewo, potem w prawo, jeszcze raz w lewo i dopiero wtedy wejść na jezdnię i przejść przez nią zdecydowanym krokiem. Takie systematyczne, przykładowe demonstrowanie zachowania się rodziców w ruchu drogowym kształtuje u dziecka jako pieszego właściwe nawyki.
     Podczas wspólnych spacerów rodzice powinni właściwie komentować sytuacje na drodze, np. czerwone światło -czekamy, zielone - przechodzimy. Dziecku należy zwracać uwagę także na takie elementy w ruchu ulicznym jak: sygnalizacja świetlna, postawa policjanta kierującego ruchem oraz oznaczenia przejścia dla pieszych: znaki drogowe, zebry, pasy.
     Ponadto należy pamiętać, że dzieci l -II letnie nie umieją prawidłowo wartościować zjawisk ważnych i mniej ważnych, dlatego też wskazane jest objaśniać tylko te sytuacje i znaki, które są istotne dla dziecka jako uczestnika ruchu, np. przejście dla pieszych, uwaga na drogę z pierwszeństwem przejazdu, droga dla rowerzystów, zakaz ruchu dla pieszych.
     Zadaniem rodziców jest także wybieranie dziecku najkrótszej, ale zarazem najbezpieczniejszej drogi do szkoły i omówienie najbardziej niebezpiecznych na niej miejsc. Nie powinna to być droga mało uczęszczana przez pieszych, bowiem na niej kierujący zwykle rozwijają duże prędkości.
     Początkowo trzeba w sposób dyskretny obserwować czy dziecko stosuje się do naszych uwag i wskazań, a także rozmawiać o błędach popełnionych przez rówieśników.
     Niezwykle istotnym, choć często lekceważonym przez rodziców szczegółem jest punktualne wychodzenie dziecka z domu do szkoły. A jest to konieczne, dlatego, że dziecko w obawie przed konsekwencjami spóźnienia się na lekcję, przestaje myśleć o niebezpieczeństwach grożących mu na jezdni.
     Dorośli powinni pamiętać, że najsilniej działa na dzieci przykład rodziców. Dlatego zawsze, ale przede wszystkim w obecności dzieci powinniśmy zachowywać się czy to w roli pieszego, pasażera, czy kierującego - zawsze zgodnie z obowiązującymi przepisami i znakami drogowymi.
     Dużą wartość poznawczą i wychowawczą - kształcącą z zakresu przygotowania dzieci do bezpiecznego i kulturalnego uczestnictwa w ruchu drogowym mają zabawy i gry oraz wycieczki i spacery.

Opracowała: mgr Elżbieta Turczanik

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 23:14:28
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:14:28) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie