Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Porozumieć się z innymi. Komunikacja alternatywna

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2725 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

  Jestem nauczycielem w Zespole Szkół Specjalnych nr 1 w Zielonej Górze od 14 lat. W czasie mojej pracy miałam okazję pracować z dziećmi o różnym poziomie zaburzeń.
     Z moich doświadczeń wynika , że jednym z podstawowych problemów osób niepełnosprawnych umysłowo są zakłócenia w komunikacji. Aby porozumiewanie się było skuteczne sygnały w nim stosowane muszą być zrozumiałe dla obu stron. Często nie zrozumienie komunikatów dzieci prowadziło do ich agresji, a nieumiejętność, brak czasu, niewiara w skuteczność korzystania z alternatywnych metod komunikacji przez otoczenie prowadziła do niechęci porozumiewania się z ich pomocą .
     Szczególną uwagę zwróciłam na moją uczennicę , która ze względu na porażenie mózgowe i związaną z tym niesprawność cztero kończynową oraz zaburzenia w narządach mowy miała bardzo utrudnioną komunikację. Problem jej w porozumiewaniu się rozwiązano ucząc ją korzystania ze specjalnie dla niej opracowanego słownika Blissa.
     Początkowo wydawało się, że osiągnięto sukces. Jednak długotrwałość procesu komunikowania się za pomocą tej metody spowodowało, że otoczenie nie w pełni korzystało z nowej metody porozumiewania się . Uczennica napotkała opór w środowisku do korzystania ze słownika, co powodowało ponowne zakłócenia w komunikacji, a wtórnie niechęć dziewczynki do korzystania z tej metody i bunt przeciw otoczeniu.
     Dla poprawienia stanu emocjonalnego uczennicy , oraz dla propagowania słownika w zespole, w którym przebywała, opracowałam zajęcia biblioterapeutyczne w oparciu o utwór " Doktor Dolittle i jego zwierzęta" Hugh Lofting.
     Moją szczególną uwagę zwrócił fragment:

" – O czym myślałaś?
- O ludziach – odrzekła.- Jeszcze się kiedyś przez nich rozchoruję . Wmawiają sobie , że są doskonali. Tymczasem świat trwa tysiące lat, prawda? A czego nauczyli się dotąd z mowy zwierząt? Rozumieją tyle tylko, że gdy pies macha ogonem, to chce powiedzieć: "Jestem w dobrym humorze". Jakie to śmieszne. Ty jesteś pierwszym człowiekiem, który mówi jak my. Nieraz wściekam się ze złości- jak to oni się mądrzą, gdy mówią o "niemych zwierzętach". Niemych?"
     Przeprowadzone zajęcia biblioterapeutyczne zostały przyjęte z dużym zainteresowaniem. Uczniowie zainteresowali się słownikiem Blissa i tą metodą komunikowania się , a główna zainteresowana została dowartościowana – to nie ona nie mówi, to inni nie rozumieją jej języka.

Scenariusz zajęć terapeutycznych z wykorzystaniem elementów biblioterapii : "Porozumieć się z innymi" inspirowanych utworem " Doktor Dolittle i jego zwierzęta" Hugh Lofting, rozdział "Mowa zwierząt".

Opracowała : Wioleta Sajnóg

Miejsce zajęć : sala lekcyjna, biblioteka, świetlica.

Cele :
  • Rozwijanie koncentracji uwagi.
  • Uświadomienie uczestnikom, że istnieją różne sposoby porozumiewania się.
  • Rozładowanie emocji związanych z problemami w porozumiewaniu się.
  • Uświadomienie uczestnikom wartości alternatywnych metod porozumiewania się.
  • Wyrabianie umiejętności korzystania z alternatywnych metod porozumiewania się.
     Uczestnicy : uczniowie gimnazjaliści z IX Zespołu Edukacyjno-Terapeutycznego z Zespołu Szkół Specjalnych nr 1 w Zielonej Górze, w tym jedna uczennica niemówiąca , posługująca się słownikiem Blissa, jeden uczeń ze specyficznymi problemami w mówieniu.

Czas realizacji : jedno spotkanie.

Środki dydaktyczne : książka " Doktor Dolittle i jego zwierzęta" Hugh Lofting, pluszowa maskotka, kukiełki, historyjki obrakowo-dźwiękowe , losy z poleceniami sygnałów dźwiękowych, bębenek, etykiety znaków drogowych, metki z ubrań, słownik Blissa.

Przebieg zajęć
  1. Powitanie : uczestnicy stają dowolnie w sali i postępują według słuchanego wierszyka: Gdy się dzieci mają bawić
    Wpierw dzień dobry mówią sobie
    Uśmiechają się do siebie
    I podają ręce obie.
    Prowadzący powtarza kilka razy wiersz, dzieci witają się ze wszystkimi kolegami, nawiązują kontakt wzrokowy, fizyczny, okazując pozytywne emocje.
  2. Zabawa integracyjna : siad w kole, rzuty pluszakiem : powiedz coś miłego osobie , do której rzuciłeś pluszaka.
  3. Czytanie wybranego fragmentu "Doktora Dolittle i jego zwierzęta", ze szczególnym uwzględnieniem urywków z rozdziału "Mowa zwierząt".
  4. Rozmowa w oparciu o tekst, odpowiadanie na pytania, np.: jakie zwierzęta rozmawiają z Doktorem Dolittle? , jakie języki zna Doktor Dolittle ?...
  5. Inscenizacja kukiełkami przebiegu opowiadania : wybór kukiełek , próby prezentacji mowy zwierząt.
  6. Rozmowa o różnych metodach porozumiewania się:
    • mowa zwierząt :pies , który chce się bawić merda ogonem, rozzłoszczony kot opuszcza uszy i wygina do góry grzbiet, kot mruczy gdy sprawiamy mu przyjemność, odgadywanie z prezentowanych sygnałów dźwiękowych, który pies to mówi - co to znaczy – pies wyjący, skomlący, szczekający, ujadający.
    • sygnały dźwiękowe : stukanie do drzwi,- jestem tu , chcę wejść; klaszcząc w dłonie okazujemy, że coś nam się podoba,- prezentacja tych dźwięków według wylosowanego polecenia.
    • mowa ciała: bądź cicho - palec na ustach, tak - skinięcie głową w dół. Zabawa w "Magiczny bęben" – możecie poruszać się tylko wtedy gdy bębenek gra, wykonujcie jego rozkazy: bądź miłym kotkiem, bądź złym psem, bądź zadowoloną foką, bądź zmęczonym słoniem, bądź sennym misiem.
    • specjalne znaki i symbole: znaki drogowe , rysunki na metkach, odczytywanie znaczenia prezentowanych znaków.
    • znaki Blissa – prezentacja słownika uczennicy Anny P., rozmowy o zainteresowaniach Anny z wykorzystaniem znaków Blissa.
  7. Pożegnanie dzieci, uczestnicy stają w sali i postępują według mówionego przez prowadzącego wiersza : Gdy się dzieci chcą pożegnać
    Do widzenia mówią sobie
    Uśmiechają się do siebie
    I podają ręce obie.
Wioleta Sajnóg
Zielona Góra

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie