KONSPEKTTemat: Niepełnosprawni we współczesnym świecie
Cele:
- zdobycie wiedzy o niepełnosprawności,
- zapoznanie uczniów z rodzajami niepełnosprawności oraz podniesienie świadomości o prawach osób niepełnosprawnych,
- prezentacja prawidłowych postaw wobec różnych grup niepełnosprawnych,
- promowanie pozytywnego wizerunku osoby niepełnosprawnej,
- likwidowanie uprzedzeń i stereotypów,
- kształtowanie u uczniów postawy empatii i tolerancji wobec niepełnosprawnych.
Metody:
- rozmowa kierowana,
- burza mózgów,
- drama.
Przebieg lekcji:1. Na wstępie pytam uczniów, kogo nazywamy osobą niepełnosprawną. Uczniowie zapisują na karteczkach swoje odpowiedzi, które następnie naklejają na dużym arkuszu - planszy zatytułowanej
"Osoba niepełnosprawna to ...". Odczytujemy głośno wszystkie odpowiedzi.
Dodatkowo odszukuję termin "niepełnosprawny" w słowniku
"Praktyczny Słownik Współczesnej Polszczyzny" red. H. Zgółkowa t. 23
Niepełnosprawny to taki, który pozbawiony jest pełnej sprawności fizycznej lub psychicznej wskutek wad wrodzonych, choroby, wypadku itp.2. Informuję uczniów, że niepełnosprawność może dotyczyć braków fizycznych, zmysłowych i psychicznych lub przewlekłej choroby.
Przygotowuję planszę, na której wypisuję rodzaje upośledzeń: fizyczne, zmysłowe, psychiczne i przewlekłe choroby.
Polecam uczniom, aby podali przykłady niepełnosprawności i zapisali je na planszy:
- fizyczne (np. bez ręki, porusza się na wózku inwalidzkim)
- zmysłowe (np. niewidomy, głuchy)
- psyhiczne (np. upośledzony umysłowo, ma nerwicę)
- przewlekłe choroby (np. AIDS, wada serca)
3. Następnie mówię o etykietach - różnych określeniach osób niepełnosprawnych. Proszę, by uczniowie podali przykłady (
np. kaleka, inwalida, upośledzony), które zapisują na planszy. Brzydkie i wulgarne określenia wykreślam, jednocześnie informując uczniów o tym, że są niewłaściwe, niestosowne, uwłaszczające godzności człowieka.
4. Proszę uczniów, aby przypomnieli sobie jakieś zdarzenie kiedy zetknęli się z osobą niepełnosprawną, a także wrażenia jakie na nich wywarli, jakie uczucia przeżywali, jak się zachowywali. Uczniowie relacjonują swoje uczucia (
zaskoczenie, zdziwienie, obrzydzenie, lęk, ironia, współczucie, ucieczka, skrępowanie, tolerancja, współdziałanie, wypytywanie) - zapisują je na planszy i wspólnie z uczniami omawiam, które z nich są właściwe z punktu widzenia osoby niepełnosprawnej
(szczególnie postawa tolerancji).Zwracam uwagę na to, że czasem zachowujemy się niewłaściwie nie ze złej woli, ale na skutek niewiedzy czy skrępowania.
5. Następnie uczniowie mają za zadanie ułożyć i odegrać scenkę właściwego zachowania się wobec osoby niepełnosprawnej.
Dzielę więc uczniów na cztery gurpy, a do odegrania proponuję scenki właściwego zachowania się wobec danej sytuacji:
a) w czasie odwiedzin u kolegi w szpitalu
b) w obecności osoby na wózku inwalidzkim
c) gdy osoba niewidoma chce przejść przez skrzyżowanie z sygnalizatorem świetlnym
d) gdy przyszła w odwiedziny znajoma rodziców z upośledzonym umysłowo chłopcem
Po odegraniu każdej ze scenek dyskutujemy nad jej przebiegiem. Wszyscy relacjonują swoje emocje. Potem porównujemy zachowania i ich efekty, podkreślając znaczenie prawidłowych.
6. Na koniec lekcji przeprowadzam krótką ankietę:
1. Czy temat zajęć był ciekawy?
TAK / NIE 2. Czy metody, którymi pracowałeś (aś) na zajęciach pobudzały do aktywności?
TAK / NIE 3. Czy dowiedziałeś (aś) się czegoś więcej na temat niepełnosprawności?
TAK / NIE4. Czy po tych zajęciach lepiej rozumiesz osobę niepełnosprawną, jej zachowanie i potrzeby?
TAK / NIE 5. Czy wiesz jak zachowuje się osoba tolerancyjna?
TAK / NIE Czy możesz siebie tak nazwać?
TAK / NIE Dorota Misztal - Strzała
nauczycielka
Publicznej Szkoły Podstawowej
w Czajkowie
