Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Agresja w szkole

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2909 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
     Dla wielu uczniów szkoła jest niczym straszny sen, z którego chcą się jak najszybciej obudzić, jest prawdziwym piekłem. Ofiarami są najczęściej uczniowie skromni, cisi i kulturalni. Szkoła może też być nudna, obojętna albo interesująca i przyjazna. Może być miejscem, gdzie z przyjemnością spotykamy się z rówieśnikami i nauczycielami.

"Gdy dziecko żyje wśród ciągłej krytyki- uczy się potępiać.
Gdy dziecko żyje w atmosferze surowości- staje się agresywne.
Gdy dziecko jest stale wyśmiewane- staje się nieśmiałe.
Gdy dziecko jest stale zawstydzane- ma nieustanne poczucie winy.

Gdy dziecko przebywa w atmosferze tolerancji-uczy się cenić swoją godność.
Gdy dziecko spotyka się z uczciwością-uczy się sprawiedliwości.
Gdy dziecko czuje się bezpiecznie-uczy się darzyć zaufaniem.
Gdy dziecko spotyka się z aprobatą-uczy się znajdowania miłości w świecie".

                                                            Doroty Notle
      Zachowanie agresywne to zachowanie skierowane przeciw określonym osobom lub rzeczom, przynoszące szkodę przedmiotowi agresji, przybierając formę ataku, czyli napaści fizycznej lub słownej.1
      Współczesne młode pokolenie przejawia tendencje do wzrostu zachowań agresywnych. Jest to jakby stały element życia społecznego w klasie, w szkole i nie tylko. Mają różny charakter i stopień nasilenia. Zachowanie to może występować w relacji uczeń-jego otoczenie, tj inni uczniowie, osoby dorosłe, przyroda, przedmioty materialne.

Agresja fizyczna to pojedyncze zachowania :
  • uderzenie, potrącenie, szarpanie, wyrywanie przedmiotów, podstawianie nogi, kopanie.
  • reakcje mimiczne: wykrzywianie się, przedrzeźnianie, posługiwanie się w toku agresji przedmiotami martwymi, rzucanie, uderzanie.
Przyjmować może ona postać bójek, przestraszania, drażnienia, wybuchów złości skierowanej na kogoś lub coś.

Agresja słowna- to przezywanie, wyśmiewanie, ośmieszanie, plotkowanie, namawianie się, szantażowanie, obrażanie, odsuwanie od pewnych czynności, zabranianie uczestnictwa w niektórych pracach lub zabawach, wprowadzanie w błąd podając fałszywe informacje np.: błędne podpowiadanie w czasie lekcji.
     Dotkliwość tych postaci agresji bywa często znacznie większa niż agresji fizycznej, ranią one godność osoby, narażają na upokorzenie i ośmieszenie.
Jedną z najważniejszych oddziaływań wychowawczych powinno być likwidowanie zachowań agresywnych.
Rozwój agresywności hamuje:
  • akceptacja
  • poczucie bezpieczeństwa
  • rzadkość okazji obserwowania agresji w otoczeniu
  • moralne potępienie agresji.
To wszystko powinno być wspierane praktyką wychowawczą.
     Brak powyższych hamulców rozwija postawy agresywne, a u niektórych ludzi motyw agresji staje się centralny czy też dominujący wobec innych struktur osobowości.2
     Konwencjonalnym sposobem eliminowania agresji jest karanie za agresywne zachowanie. Badania psychologiczne udowodniły, że karząc agresję uzyskujemy rezultat odwrotny do zamierzonego czyli po prostu utrwalamy zachowanie agresywne.
      Karanie przynosi pozorne i krótkotrwałe efekty. Karanie agresji może ulec stłumieniu i manifestować się w postaci wrogich myśli, pragnień, wyobrażeń, skierowanych wobec przedmiotów agresji.3
      Karanie zachowań agresywnych prowadzić może do tzw. przemieszczenia agresji. Uczeń-wychowawca nie będzie przejawiał agresji w obecności osoby karzącej i w stosunku do obiektów wobec których "nie wolno mu" być agresywnym, ale "wyładuje" napięcie emocjonalne na innych obiektach w sytuacjach, w których nie czuje się zagrożony ukaraniem.
     KARĄ należy posługiwać się z rozwagą, przestrzegając określonych warunków.
Skutecznie przeciwdziała agresji nie kara fizyczna, lecz kara psychologiczna tzn., manifestowanie przykrości, jaką zachowanie agresywne sprawiło wychowawcy. Kary słowne połączone są z tłumaczeniem, wyjaśnianiem, perswazją.
     O ile kara fizyczna, jak też zastosowana w uniesieniu kara słowna, budzi u karanego poczucie niechęci, gniew o tyle kara psychologiczna prowadzi u karanego do poczucia winy, która stać się może motywem do zmiany zachowania.
Należy pamiętać o następujących zasadach:
  • nie stosuj kar fizycznych-nie można eliminować u kogoś zachowań agresywnych, samemu będąc agresywnym
  • karanie słowne, "psychologiczne" wymaga opanowania emocji
  • jeśli karzesz, starasz się aby wychowanek zrozumiał sens kary
  • karząc dostrzegaj i nagradzaj za pozytywne zachowanie ucznia
     Pomoc dziecku- ofierze agresji polega przede wszystkim na zapewnieniu mu poczucia bezpieczeństwa- przerwaniu wszelkich aktów agresji jakie wobec niego stosowana. Nauczyciel może dawać uczniowi wskazówki dotyczące reagowania na zaczepki, wykorzystuje scenki dramowe, może przećwiczyć w klasie, np. pokazywanie zachowań prowokujących.
      Uczniowie sprawcy-muszą zrozumieć, że w szkole nie ma miejsca na agresję i nie będzie ona tolerowana pod żadną postacią przez dorosłych. Jeśli pojedyncze uwagi nauczycieli nie odnoszą skutku, a uczeń dalej zachowuje się agresywnie, należy wobec niego uruchomić pewne procedury:
  • Cykl rozmów do całkowitego rozwiązania problemu
  • Indywidualna odpowiedzialność za swoje czyny
  • Hierarchia rozmów (rozmowa z wychowawcą) innym nauczycielem, pedagogiem, rodzicami, dyrekcją ewentualnie policja itd. (stopniując w ten sposób napięcie daje się szansę na poprawę)
  • Monitorowanie zachowania ucznia także przez innych nauczycieli powiadamiając o tym ucznia
  • Nagradzanie, karanie
  • Hierarchia konsekwencji. Uczeń powinien być poinformowany co go czeka, jeśli znów użyje przemocy.
     Nauczyciel powinien pomóc dziecku zastąpić jego zachowanie agresywne zachowaniem pozytywnym.
Potrzebne są tu działania wychowawcze np.:
  • dowartościować słownie pozytywne zachowanie ucznia
  • tworząc specjalne sytuacje i organizując zajęcia edukacyjne, będzie pomagać mu nauczyć się zaspakajania potrzeb (dominacja) pomagać w rozwijaniu talentów
  • ułatwianie kontaktów z psychologiem i terapeutą.

Opracowała: Bogumiła Wincewicz

Literatura:
  1. Z. Skorny, Psychologiczna analiza agresywnego zachowania, Warszawa 1968, PWN s.144- 146
  2. M.Jędrzejewski, Subkultury a przemoc,Warszawa, Wydawnictwo Akademickie Żak
  3. I.Więckowska, Warunki uczenia się agresji przez dzieci a kara i nagroda, "Psychologia Wychowawcza" 1977.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie