Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Praca w świetlicy szkolnej w oparciu o dorobek J.Korczaka

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1771 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 

KIEROWANIE GRUPĄ DZIECIĘCĄ ŚWIETLICY SZKOLNEJ W OPARCIU O DOROBEK JANUSZA KORCZAKA






Zadaniem świetlicy szkolnej jest zapewnienie dzieciom właściwej opieki wychowawczej, umożliwiającej wszechstronny rozwój osobowości.
Świetlica szkolna jest specyficznym środowiskiem wychowawczym. Codziennie przebywa tu wieloosobowa grupa dzieci w młodszym wieku szkolnym, którym rodzice ze względu na pracę zawodową nie mogą zapewnić opieki. Dzieci nie zawsze są zachwycone tą sytuacją. W związku z tym podejmujemy działania, aby w naszej świetlicy panował klimat wzajemnej serdeczności i sympatii, a kontakty między wychowawcami a dziećmi były bardziej osobiste.
Chcąc, aby świetlica była miejscem, w którym dzieci dobrze się czują, i w którym będą rozwiązywane ich ważne problemy staramy się kierować zasadami, które ustalił Janusz Korczak – człowiek, który był nie tylko żarliwym trybunem i rzecznikiem spraw i praw dziecka, lecz był przede wszystkim wychowawcą – twórcą nowego kierunku w pedagogice opiekuńczej. Zdobył on sobie w tej dziedzinie szczególny autorytet moralny, poparty własną reformatorską działalnością wychowawczą i twórczością pedagogiczną. Dla Janusza Korczaka najważniejsze było traktowanie dzieci jako pełnowartościowych ludzi, z szacunkiem, uznając ich ogólnoludzkie prawa, zapewniając im należne miejsce w społeczeństwie.
Aby podołać obowiązkom wychowawcy świetlicy staramy się prezentować odpowiednia postawę wobec dziecka oraz odpowiedni styl kierowania grupą dziecięcą.
Pozytywne postawy to: postawa akceptacji, łącząca się z postawą uznawania praw dziecka, z postawą współdziałania i postawą rozumnej swobody.
W naszej świetlicy akceptacja dziecka wyraża się przyjęciem go takim, jakie ono jest, wraz z pozytywnymi i negatywnymi cechami, okazywaniem mu aprobaty.
Korczak pisał „ miej mądry uśmiech pobłażania. Tu musi – musi panować atmosfera szerokiej tolerancji dla żartu, psoty, złośliwości, podstępu, fałszu – naiwnego grzechu. Tu nie ma miejsca dla żelaznego obowiązku, kamiennej powagi, twardego musu i bezwzględnego przekonania.”
Wychowawcy świetlicy starają się poznać potrzeby dziecka i zaspokoić je. Jeżeli konieczne jest wyrażenie niezadowolenia, to tylko w uzasadnionym przypadku i tylko w odniesieniu do konkretnego, nagannego faktu, a nie dziecka jako całości. Wychowawca uznając prawa dzieci kieruje nimi poprzez sugestie, zachęca do samodzielności. Oddziaływanie na dzieci polega na wyjaśnianiu, tłumaczeniu, dyskutowaniu a nie stosowaniu represji. Dziecko zasługuje na szacunek, zaufanie i życzliwość takie, jakie jest i pamiętać należy, że „nie ma życia na żarty, że wiek dziecięcy – to długie i ważne lata żywota człowieka.”
Janusz Korczak służył wielkiej idei – dobru dziecka. Walczył o stworzenie warunków dla pełnego i harmonijnego rozwoju osobowości dziecka i rozumienie jego potrzeb. Twierdził, że o potrzebach dzieci nie mogą decydować tylko dorośli, lecz również własne odczucia małych obywateli. Podkreślał indywidualność każdego dziecka i dlatego szanował jego prawo do bycia, czym jest. Pisał „idą z wadami i zaletami. Dajcie warunki, by wzrastali lepsi.”
Biorąc sobie do serca te słowa, wychowawcy naszej świetlicy starają się dobrze poznać dzieci, które tworzą grupę, obdarzają je zaufaniem i nie ograniczając ich nadmiernie przygotowują do radzenia sobie w różnych sytuacjach, również trudnych. Staramy się uczestniczyć w ich pracy i zabawie, ale tak, by nie ograniczać ich możliwości ekspresji i ich swobody, zapewniamy dzieciom wolność i niezależność, oczywiście w stopniu dostosowanym do ich wieku i możliwości.
Dzieci w młodszym wieku szkolnym cechuje wielostronność zainteresowań, nasilona potrzeba działań w sytuacjach o charakterze zabawowym, dążenie do czynnych form wypoczynku związanych z ruchem oraz z sprawdzeniem swoich możliwości. Aby podołać zadaniu kierowania taką grupą wychowawcy w naszej świetlicy stosują styl tzw. „życzliwej autokracji”, którą osiągamy łącząc odgórne sterowanie z ciepłym i serdecznym stosunkiem do grupy. Istnieją jednak w pracy z dziećmi sytuacje, w których można zastosować zasady stylu demokratycznego, który powoduje tworzenie się przyjemnego klimatu społeczno – emocjonalnego oraz ogranicza konflikty i niepokoje wśród dzieci. Cała organizacja wychowania w systemie Korczaka oparta jest na zaufaniu, ukochaniu, szacunku i porozumieniu się z dzieckiem, na dostrzeganiu w dziecku przede wszystkim równowartościowego partnera, na stworzeniu mu warunków do podejmowania możliwie świadomego wysiłku samowychowawczego. Wyrażał też przekonanie, że nie należy naginać dziecka do własnego wzoru, własnych upodobań i pragnień. Dziecko winno pozostać sobą i pozostanie. Wbrew chęciom wychowawcy. Ma do tego prawo. „Nie powiemy chabrom, by były zbożem. Nie jesteśmy cudotwórcami (…)”
Zadaniem wychowawcy jest nie wtłaczać, a wyzwalać, nie tłumić, lecz wznosić, nie ugniatać a rozwijać, nie dyktować, lecz uczyć, nie żądać a obserwować czujnie, pytać i pomagać, aby uczynić z dziecka prawdziwego człowieka.
System Janusza Korczaka nie jest receptą, jest wskazaniem ogólnego kierunku. Wskazaniem, które dopiero wychowawca musi przymierzyć do siebie, do swoich wychowanków, do czasu, w którym żyje i działa.
Z analizy dzieła pedagogicznego Korczaka wynika teza, że dziecko dopiero wówczas staje się podatne na oddziaływania wychowawcze, gdy staramy się je zrozumieć niejako od, wewnątrz, gdy prawidłowo odczytujemy jego podstawowe potrzeby, gdy udaje się zorganizować środowisko wychowawcze, w którym dziecko czuje się dobrze, może być sobą i może stopniowo dorastać do zadań, jakie stawia przed nim społeczeństwo.
Korczak słusznie uważa, że wychowawcy są dobrzy i źli. Jednak błędy popełniają wszyscy, nikt nie jest od nich wolny, ale „dobrzy od złych różnią się ilością popełnianych błędów i wyrządzonych krzywd. Są błędy, które wychowawca popełnia tylko raz, a oceniwszy krytycznie, nie ponawia…
Zły wychowawca winę własnych pomyłek przypisuje dzieciom…”
Chcąc, aby świetlica była miejscem, w którym dzieci dobrze się czują wychowawcy przestrzegają samokrytycyzmu, przejawiającego się w gotowości do przyznania się do błędu, pomyłki lub podjęcia niewłaściwej decyzji.
„Rozumny wychowawca nie dąsa się, że nie rozumie dziecka, ale rozmyśla, poszukuje, wypytuje dzieci. One go pouczą, aby ich nie urażał zbyt dotkliwie –byle chciał się uczyć.”
Korczakowskie dziedzictwo zasila myśli i działania kolejnych już pokoleń pedagogów i wychowawców. Dla mnie, pracującej na stanowisku wychowawcy świetlicy jest to niewyczerpane źródło sugestii i inspiracji do pracy zawodowej.






BIBLIOGRAFIA:

M. Pietkiewicz „Świetlica szkolna szansą do wykorzystania” W-wa 1988 r.
M. Jaworski „Korczak” W-wa 1973 r.
J. Korczak „Myśli” W-wa 1987 r.
J. Korczak „Wybór pism” tom III i IV W-wa 1958 r.




Anita Dziewulska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie