Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Pedagogizacja rodziców

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1558 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Elżbieta Grad - pedagogizacja rodziców ,, Dysleksja ''

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW – DYSLEKSJA

Elżbieta Grad


Gdy rodzi się dziecko w rodzinie panuje wielka radość. Rodzice już od pierwszego dnia kochają swoje maleństwo. Cieszą się z pierwszego słowa, pierwszego kroczku i coraz to innych osiągnięć malucha. Dziecko rośnie jak na drożdżach, rozwija się prawidłowo, a tata i mama dumni ze swojej pociechy wiążą z nim wielkie nadzieje, gdyż jest bystre, rezolutne i bardzo mądre.

Nadchodzi dzień, gdy szczęśliwy mały człowiek z wypiekami na twarzy pierwszy raz przekracza próg szkoły. Wnosi ze sobą wiele chęci i zapału do nauki. Jednak tu w szkole spotyka go wielki cios. Nauka czytania i pisania zaczyna sprawiać mu wiele trudności. Dziecko, mimo iż zna litery nie potrafi płynnie czytać, często nieudolnie składa głoski i mylnie odczytuje wyrazy, nie rozumie przeczytanego tekstu. Podczas pisania opuszcza niektóre litery, zmienia ich kolejność w wyrazie, myli litery podobne kształtem
( np. p-g-d-b, l-t-ł, m-n, w-u ), pisze z licznymi błędami ortograficznymi. Jego pismo jest bardzo niestaranne.

Rodzice nie potrafią zrozumieć, dlaczego ich dziecko źle czyta i pisze, mimo że jest rezolutne, inteligentne i doskonale radzi sobie w różnych sytuacjach życiowych. Głęboko zawiedzeni przyczepiają mu etykietę „ nieuk” i „ leń”. Dla biednego ucznia rozpoczyna się
„ droga przez mękę”. Nauka szkolna staje się dla niego koszmarem, gdyż doświadcza wielu niepowodzeń a nawet upokorzeń. Istnieją powody aby przypuszczać, iż trudności dziecka to dysleksja.

Według ogólnej definicji : dysleksja to zespół specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu spowodowanych zaburzeniami niektórych funkcji poznawczych, motorycznych i ich integracji, uwarunkowanych nieprawidłowym funkcjonowaniem całego układu nerwowego ( c.u.n. ). Jest to problem dzieci inteligentnych, które mają zapewnione właściwe warunki do nauki przez środowisko rodzinne i szkolne.

Główne pojęcia dysleksji to:

• dysleksja rozwojowa – trudności w nauce czytania ( lub ) pisania,
• dysgrafia – trudności w opanowaniu kaligrafii ( brzydkie pismo),
• dysortografia – trudności w opanowaniu poprawnej pisowni
( dziecko popełnia liczne błędy ortograficzne, mimo iż zna
zasady pisowni ).
• dyskalkulia – trudności w nauce matematyki.

Zadaniem rodziców jest uważna obserwacja swojego dziecka już od najmłodszych lat jego życia. Im wcześniej zostaną dostrzeżone pierwsze objawy, tym szybciej i skuteczniej można pomóc dziecku. Taką pomoc można otrzymać w każdej poradni psychologiczno – pedagogicznej.

OBJAWY WSKAZUJĄCE NA TRUDNOŚCI
O CHARAKTERZE DYSLEKTYCZNYM

Wiek 3 – 5 lat

• opóźniony rozwój mowy – trudności w wypowiadaniu się, przekręcanie dłuższych wyrazów, zapamiętywaniu nazw np. pór roku, dni tygodnia itp.
• opóźniony rozwój ruchowy – trudności z utrzymaniem równowagi, niechęć do zabaw ruchowych, mała sprawność ruchowa rąk podczas czynności samoobsługowych, rysowania, niechęć do rysowania,

Kl. „0” – Wiek 6-7 lat

• wadliwa wymowa, błędy gramatyczne,
• trudności z zapamiętywaniem wierszy, piosenek,
• trudności z różnicowaniem głosek podobnych, z wydzieleniem sylab i głosek ze słów oraz łączeniem ich w słowa ( analizą i syntezą sylabową i głoskową ),
• niechęć do rysowania, trudności z odtwarzaniem figur, wzorów i szlaczków,
• trudności z układaniem obrazków z elementów wg wzoru,
• oburęczność, mylenie prawej i lewej ręki, nogi itp.,
• trudności w nauce czytania ( realizacji programu klasy „0”).

Klasa I – III ( Wiek młodszy szkolny )

• utrzymanie się powyższych objawów zaburzeń i trudności w uczeniu się,
• trudności z zapamiętywaniem nazw, nazwisk, szeregów nazw
( dni tygodnia, miesięcy), tabliczki mnożenia, dat, zapisywaniem liczb wielocyfrowych,
• mylenie liter podobnych pod względem kształtu ( p-b-d-g, m-n, l-ł-t, m-w ),
• opuszczanie, dodawanie, przestawianie liter, sylab oraz rozdzielanie wyrazów,
• trudności z pisownią zmiękczeń, głosek nosowych,
• brzydkie pismo i rysunek.




Wiek starszy szkolny ( powyżej klasy IV i szkoła średnia )

• trudności w czytaniu często zmniejszają się lub ustępują,
• trudności w pisaniu mogą ograniczać się głównie do błędów ortograficznych,
• trudności mogą uogólniać się na inne przedmioty:
- matematyka – trudności w nauce geometrii, mylenie znaków: +, -, x, : nadal trudności z zapamiętaniem tabliczki mnożenia
- geografia – trudności ze wskazaniem kierunków na mapie, zniekształcanie nazw geograficznych
- historia – mylenie dat, nazwisk, trudności w ich zapamiętywaniu,
- trudności w nauce języków obcych.

WSKAZÓWKI WYCHOWAWCZE DLA RODZICÓW

U dziecka napotykającego na trudności w nauce szkolnej rodzi się poczucie krzywdy, wzrasta napięcie nerwowe, bunt, agresja. Dziecko zaczyna stwarzać kłopoty wychowawcze. Im bardziej nasilają się trudności i przykre doświadczenia, tym bardziej obniża się motywacja do nauki. Często pojawiają się nerwice ( fobie szkolne ), które mogą objawiać się niechęcią przed pójściem do szkoły, bólami brzucha, głowy, biegunką, moczeniem nocnym itp.

Dziecko dyslektyczne potrzebuje większego zainteresowania i zrozumienia ze strony rodziców jak i nauczycieli. Należy pamiętać, że każde dziecko bardzo przezywa niepowodzenia w nauce. Musimy być dla niego cierpliwi i wyrozumiali. Na jego trudności reagujmy spokojnie, nie krytykujmy go i chwalmy nawet za drobne sukcesy. To nie ono ponosi winę za swoje niepowodzenia.
Bądźmy życzliwymi, pogodnymi, cierpliwymi przewodnikami i towarzyszami swego dziecka w jego kłopotach szkolnych. Przede wszystkim dajmy mu dużo miłości.

Dzieci uczą się życia od nas :
- Jeżeli dziecko jest krytykowane – uczy się potępiać
- Jeżeli dziecko żyje w nieprzyjaźni – uczy się agresji
- Jeżeli dziecko jest wyśmiewane – uczy się nieśmiałości
- Jeżeli dziecko jest zawstydzane – uczy się poczucia winy
- Jeżeli dziecko żyje w tolerancji – uczy się szacunku
- Jeżeli dziecko jest zachęcane - uczy się wiary w siebie
- Jeżeli dziecko jest rozumiane - uczy się oceniać
- Jeżeli dziecko jest traktowane uczciwie – uczy się sprawiedliwości i prawdy
- Jeżeli dziecko żyje w bezpieczeństwie – uczy się ufać
- Jeżeli dziecko jest przyjmowane takim, jakim jest – uczy się akceptować
- Jeżeli dziecko jest otaczane przyjaźnią – uczy się szukać w świecie miłości.
BIBLIOGRAFIA


1. M. Bogdanowicz, O dysleksji czyli specyficznych trudnościach w
czytaniu i pisaniu – odpowiedzi na pytania
rodziców i nauczycieli;
2. H. Filipczuk, Zapobiegamy trudnością i niepowodzeniom
szkolnym, Warszawa IWZZ 1985 ;
3. H. Nartowska, Opóźnienia i dysharmonie w rozwoju dziecka,
Warszawa WSiP 1980 ;
4. B. Sawa, Jeżeli dziecko źle czyta i pisze, Warszawa WSiP 1997
5. Biuletyn Informacyjny Oddziału Warszawskiego Polskiego
Towarzystwa ;
6. Dyslekcji, Nr 14-15, kwiecień 2000.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie