SCENARIUSZ WARSZTATÓW PT. „JAK POZBYĆ SIĘ STRESU ?”
Cele:
1. zapoznanie się z pojęciem stres i objawami jego występowania
2. nabycie umiejętności rozładowywania stresu-zapoznanie się z metodami relaksacyjnymi
Pomoce: magnetofon, kaseta z muzyką relaksacyjną, stroje sportowe
Metody: pogadanka, pokaz i ćwiczenia
Forma zajęć: praca indywidualna, praca w parach, klasowy krąg
Czas trwania: 45 minut
Miejsce: dobrze wywietrzona sala,
Prowadzący: nauczyciel, wychowawca znający ćwiczenia z zakresu kinezjologii edukacyjnej,
Przebieg zajęć:
1. Powitanie-podanie tematu zajęć.
2. Pogadanka na temat stresu
Stres jest to stan obciążenia psychicznego powstający w sytuacji zagrożenia, utrudnienia lub niemożności realizacji ważnych dla nas celów i zadań. Typowymi czynnikami wywołującymi stan stresu są zdarzenia zagrażające życiu, zdrowiu lub poczuciu własnej wartości, wysoki stopień trudności zadań stojących przed nami, utrata poczucia kontroli nad przebiegiem wydarzeń.
Stres dzieli się na:
· Stres doraźny (w odpowiedzi na pojedynczą sytuację)
· Stres długotrwały (np. choroba, powtarzające się problemy z nauką)
W momencie stresu pojawia się u nas wzmożone napięcie emocjonalne, z którym na dzisiejszych zajęciach będziemy uczyli się sobie radzić.
W zależności od stopnia natężenia i czasu trwania stresu pojawiają się u nas pozytywne lub negatywne zmiany w zakresie czynności poznawczych, organizacji i sprawności działania.
W pierwszym okresie po zadziałaniu bodźca stresowego o umiarkowanej sile występuje na ogół wzrost intensywności i tempa działań, przyspieszenie procesów myślenia, pamięci-krótko mówiąc mały „stresik” powoduje, że sprężasz się np. przy nauce do zbliżającej się klasówki.
W przypadku nasilania się stresu lub przedłużania jego trwania (np. natłok sprawdzianów w jednym dniu) może dojść do spadku tempa i poziomu wykonywania różnych czynności a w końcu do utraty kontroli nad sytuacją. Człowiek w stanie silnego stresu przestaje także kontrolować własne emocje.
Stres powstaje wtedy, gdy dochodzi do rozbieżności wymagań i możliwości.
Radzenie sobie ze stresem jest ukierunkowane na problem (sprostanie wymaganiom) oraz na emocje własne, którymi się dzisiaj zajmiemy.
Chciałabym, abyście powiedzieli mi, czy byliście kiedyś zestresowani i czym to się objawiało. (chętni uczniowie opowiadają o swoich sytuacjach stresowych, doszukują się przyczyn i wymieniają zaobserwowane u siebie objawy).
Wspólnie dochodzimy do wniosku, że stres może objawiać się:
· Zaburzeniami snu
· Zaburzeniami trawienia
· Skokami ciśnienia
· Nerwowością
· Drżeniem ciała
· Agresją lub apatią
· Zwiększeniem lub zmniejszeniem apetytu i łaknienia
3. Techniki relaksacyjne
Ruchy naprzemienne
Uderzamy prawą ręką w lewe kolano i odwrotnie. Ćwiczenie powtarzamy od kilku do kilkunastu razy. Aktywizuje pracę mózgu, jak również poprawia koordynację ruchów. Ruchy naprzemienne są doskonałe jako przerywnik w lekcji lub przygotowanie do zajęć fizycznych jak np. taniec, pływanie.
Kapturek myśliciela
Masujemy kilkakrotnie małżowiny uszu z góry na dół i odwrotnie, lekko pociągając je w górę i w bok. Zostaje pobudzony cały mechanizm słuchu i pamięci. Doskonałe przygotowanie przed wysłuchaniem wykładu.
Leniwe ósemki
Rysujemy na tablicy leżącą ósemkę (znak nieskończoności). Robimy to najpierw prawą ręką potem lewą, potem obiema-każdy wariant 5-6 razy.Przy rysowaniu oczy zawsze wodzą za ręką. Ósemkę zaczynamy rysować od środka w górę, w lewą strpnę. To samo ćwiczenie można wykonywać w powietrzu-wodzimy wówczas wzrokiem za palcem.
Uchwyt czołowo-potyliczny
Jedną rękę kładziemy na czole, drugą na potylicy i trzymamy do momentu, aż zdenerwowanie (wzburzenie, trema) ustąpi. Ćwiczenie uspokajające i wyciszające, pomaga przy pracy umysłowej i napięciu nerwowym. Należy pamiętać, by nie wstrzymywać oddechu-powinien być równomierny i swobodny.
Rozmowy bez słów
Uczennice dobrane parami siadają na krzesełkach naprzeciwko siebie. Każda z nich przez okres 2 minut stara się przekazać coś drugiej osobie, opowiedzieć jakąś historię nie używając słów (tzw. paplanina z sensem). Chodzi o to, aby słuchać drugiego człowieka i zajrzeć w głąb siebie.
.
Terapia śmiechem
Uczniowie siedzą na krzesełkach w tzw. klasowym kręgu. Jeden z uczniów zaczyna się głośno śmiać, potem dołącza się drugi, potem następny itd...
Wyciszenie
Uczennice siedzą na krzesełkach z zamkniętymi oczami. W oddali słychać muzykę relaksacyjną. Prowadząca spokojnym głosem czyta tekst relaksacyjny.
4. Zakończenie ćwiczeń
Prowadzące zajęcia rozdają uczennicom materiały do ćwiczeń relaksacyjnych.
opracowała: Renata Wachowicz |
