Cele:
Ukazać osoby niepełnosprawne jako w pełni wartościowe.
Budować atmosferę tolerancji dla osób niepełnosprawnych.
Zachęcić do otwarcia się na osoby niepełnosprawne .
Metody:
opowiadanie , rozmowa kierowana, pogadanka, doświadczenie, forma plastyczna, praca w grupach, demokratyczne głosowanie
Pomoce:
opowiadanie z Książki B. Fererro „Hstorie”, szalik, rękawiczki, płyta CD, blok, kredki lub farby, kalendarz wydawnictwa „Amun”, kartki a 4 , mazaki, szary papier
Przebieg:
1. Pogadanka:
Kogo nazywamy osobą niepełnosprawną i co to znaczy?
2.Praca w grupach:
Uczniowie dyskutują, ustalają w grupach 4-5 osobowych definicję niepełnosprawności , zapisują ją na kartkach A 4 i prezentują wynik swojej pracy, następnie w drodze głosowania wybierają jedną najlepszą regułkę. Czas pracy ok. 10 minut.
Rozszerzamy problem pytając:
- Jakie znacie przykłady niepełnosprawności?
Uczniowie wymieniają różne choroby i schorzenia.
Zapisujemy je na tablicy.
3. Doświadczenie:
a) Wybrani uczniowie mają przewiązane oczy szalem (symulacja braku wzroku), próbują napisać na tablicy swoje imię i nazwisko jak najładniej. Mogą poprosić o pomoc innych. Następnie opowiadają o swoich trudnościach związanych z wykonaniem zadania.
b)Wybrani uczniowie maja założone na rękach zimowe rękawice symulacja niepełnosprawności rąk), starają się podnieść z podłogi monetę. Mogą o pomoc poprosić kolegów lub koleżanki. Następnie opowiadają o swoim doświadczeniu.
Pytania pomocnicze:
- Co sprawiło ci największą trudność w wykonaniu zadania?
- Jak się czułeś będąc przez chwile „niepełnosprawnym”?
- Jak myślisz czy łatwo jest prosić niepełnosprawnemu o pomoc?
4. Rozmowa kierowana:
- Jakie czynności sprawiają kłopoty osobą niepełnosprawnym?
- W jaki sposób można pomóc osobie niepełnosprawnej?
- Kto z was zetknął się z osobą niepełnosprawną? (możliwe relacje uczniów) Wysłuchujemy wszystkich.
5.. Opowiadanie:
„ Długi, Gruby, Mały” Bruno Ferrero Historie s.141
Treścią opowiadania jest historia trzech chłopców odmiennych od innych rówieśników. Pewnego dnia została porwana przez złą czarownicę dziewczynka o imieniu Mandrolina. Nikt nie miał odwagi pójść jej na ratunek tylko ci trzej wyśmiewani przez innych chłopcy...
Pytania do tekstu:
Jak traktowano chłopców w swoim mieście?
Co stało się z Mandorliną?
Kto zdobył się na odwagę uwolnienia dziewczynki?
Dlaczego byli to właśnie ci chłopcy?
Co uratowało uciekinierom życie?
Wniosek: Człowiek uznawany przez innych za gorszego może być bardzo
ceniony i wartościowy.
6.Rozszerzenie wniosku:
Inny wcale nie znaczy gorszy. Przykłady osób niepełnosprawnych, które mimo swej ułomności byli lub są aktywnymi ludźmi.
- Beethowen był głuchy (Fragment dowolnego utworu na CD)
- Św. Ignacy Loyola (był kulawy założył zakon Towarzystwa Jezusowego)
- Artyści niepełnosprawni Wydawnictwa „Amun” (pokaz kalendarza z obrazami namalowanymi np.: ustami)
7. Zadanie:
We wcześniej ustalonych grupach uczniowie na szarym papierze wykonują plakat pod tytułem „Potrafię pomóc w potrzebie bliźniemu- niepełnosprawnemu” Aby plakat był przemyślany i namalowany bez pośpiechu czas pracy powinien wynieść jedną godzinę lekcyjną.
8. Wystawa klasowa wykonanych prac plastycznych jest finałem tej lekcji. Prace zawieszamy na klasowej gazetce.
Artur Makowski
n. religii
SP 3 Chodzież
SP Stróżewo
g. Chodzież
w. wielkopolskie |
