Cel ogólny:wzmacnianie więzi rodzinnych poprzez wspólne przeżywanie przyjemności i radości.
Cele szczegółowe:- śpiewają piosenki zbiorowo i indywidualnie
- ilustrują treści piosenek ruchem
- okazują wzajemną życzliwość.
1.Inscenizacja fragmentu książki Antoine de Saint-Exupery pt. „Mały Książę”.
Mały Książę:Łudziłem się, że jestem bogaty, gdyż posiadam jedyny na całym świecie kwiat, a tymczasem okazałem się właścicielem zwykłej róży.
Lis: Dzień dobry.
Mały Książę: Dzień dobry.
Narrator: Grzecznie odparł Mały Książę i się odwrócił, ale nie dostrzegł nikogo.
L.: Tutaj, tutaj.
N.: Powiedział głos – pod jabłonią.
M. K.: Ktoś ty? Jesteś bardzo ładny.
L.: Jestem lisem.
M. K.: Chodź, pobaw się ze mną. Tak mi okropnie smutno.
L.: Nie mogę się z tobą bawić. Nie jestem oswojony.
M. K.: Och, najmocniej przepraszam.
N.: Po chwili zastanowienia zapytał:
M. K.: Co to znaczy „oswojony”?
Jesteś nietutejszy , czego tu szukasz ?
L : Widzisz, ludzie mają strzelby i polują. Sprawiają tym mnóstwo kłopotów. Ale hodują także kury. I to jest ich jedyna zaleta. Czy szukasz kur?
M. K.: Nie. Szukam przyjaciół. Co to znaczy „oswajać”?
L.: To sprawa aż nadto zapomniana. To znaczy „zadzierzgnąć więzy”.
M. K.: Zadzierzgnąć więzy?
L.: No pewnie. Do tej pory jesteś dla mnie tylko małym chłopcem podobnym do stu tysięcy innych, małych chłopców. I nie jesteś mi do niczego potrzebny. Ale jeżeli mnie oswoisz, staniemy się sobie potrzebni.Wtedy będziesz dla mnie jedynym na całym świecie i ja będę dla ciebie jedynym na całym świecie.
M. K.: Zaczynam rozumieć. Jest taki kwiat. Zdaje mi się, że on mnie oswoił...
L.: Całkiem możliwe. Na Ziemi zdarzają się najdziwniejsze rzeczy...
M. K.: Och, to wcale nie jest na Ziemi.
L.: Na jakiejś innej planecie?
M. K.: Tak.
L.: Monotonne jest moje życie! Ale gdybyś mnie oswoił, moje życie stałoby się jakby opromienione słońcem. Rozpoznawałbym głos kroków różniących się od wszystkich innych.Popatrz! Widzisz tam w oddali łan zboża? Ja nie jadam chleba i zboże nie ma dla mnie żadnej wartości. Ale ty masz włosy koloru złota.
Więc byłoby wspaniale, gdybyś mnie oswoił. Złociste zboże przypominałoby mi ciebie.
N.: Lis zamilkł i uporczywie wpatrywał się w Małego Księcia.
L.: Proszę cię... oswój mnie!
M. K.: Z miłą chęcią – tylko, że ja nie mam wiele czasu. Muszę znaleźć przyjaciół, muszę poznać mnóstwo rzeczy.
L.: Zna się tylko to, co się oswoi. Ludzie teraz nie mają czasu, żeby poznawać cokolwiek. Kupują gotowe rzeczy. A ponieważ nie ma handlujących przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół. Jeśli chcesz mieć przyjaciela, musisz mnie oswoić.
M. K.: Co powinienem uczynić?
L.: Powinieneś być ogromnie cierpliwy. Usiądź tu w pewnej odległości. Ja będę cię obserwował, ale ty się nie odzywaj. Mowa jest źródłem nieporozumień. Z każdym dniem wolno ci będzie usiąść odrobinę bliżej.
(Mały Książę odchodzi, po chwili znów się pojawia)
L.: Powinieneś wracać zawsze o tej samej porze. Gdybyś przychodził na przykład o czwartej po południu, już o trzeciej zaczynałbym się czuć szczęśliwy.
N.: Mały Książę oswoił lisa. Wreszcie nadszedł dzień rozstania.
L.: Ach, będę za tobą płakał.
M. K.: To twoja wina. Nie miałem zamiaru zrobić ci krzywdy. Sam chciałeś, żebym cię oswoił.
L.: No pewnie.
M. K.: A teraz będziesz płakał!
L.: No pewnie!
M. K.: A więc nic na tym nie zyskałeś.
L.: Owszem, zyskałem, chociażby kolor zboża. Idź i popatrz na róże. Wtedy zrozumiesz, że ta twoja jest jedyną na świecie. Jak wrócisz, żeby się ze mną pożegnać, powierzę ci pewną tajemnicę.
M. K.: Wcale nie jesteście podobne do mojej róży. Oczywiście, ktoś mógłby powiedzieć, że jest ona do was podobna. Ale ona jest ważniejsza, niż wy wszystkie razem wzięte. Bo tylko jej słuchałem, jak się żali, jak się przechwala, czy nawet jak milczy. Bo to jest moja róża.
(Wraca do lisa)
M. K.: Żegnaj.
L.: Żegnaj. A oto moja tajemnica. Jest bardzo prosta. Dobrze widzi się tylko wtedy, gdy się patrzy sercem. Najważniejsze jest dla oczu niewidoczne.
2.Piosenka „Za każdy uśmiech Twój”.
Świat ma tyle barw
Są tuż obok mnie
Weź ten piękny dar
I przez życie nieś,
a wtedy
Za każdy uśmiech Twój
Stubarwny lata strój znów Ci dam
Za wszystko to co wiem
Błękitnej nocy cień zabierz sam
Za kilka miłych słów
Sto kwiatów z mego snu dam Ci też
Za każdą radość dnia
Mój kolorowy świat weź.
Przyjdź, jak wczesny świt
Przyjdź, otwarty dom
I wśród szarych dni
Zapal słońca krąg
a wtedy
Za każdy...
3.Wiersz.
Wierny przyjaciel jest w życiu kojącym balsamem
I najpewniejszą obroną.
Możesz zgromadzić przeróżne skarby,
Ale najcenniejszą rzeczą
Jest prawdziwy przyjaciel.
4.Wiersz „Radość w przyjaźni”.
Pogodne mówienie
pomnaża przyjaciół,
a język uprzejmy
znajduje przyjęcie.
Niech wielu będzie w pokoju z tobą,
ale Twymi doradcami
jeden na tysiąc.
Zanim zdobędziesz przyjaciela
wystaw go na próbę,
nie zawierzaj mu od razu.
Wierny przyjaciel jest pewnym schronieniem
kto go znajdzie, znajdzie skarb.
Wierny przyjaciel nie ma ceny,
nie ma miary na jego wartość.
5.Piosenka „Nie zadzieraj nosa”.
Nie zadzieraj nosa,
Nie rób takiej miny,
Nie udawaj Greka
Zmień się lepiej, zmień.
Już za parę minut
Będziesz przyjacielem
Całej naszej piątki,
Tylko rozchmurz się.
Baw się razem z nami,
Jeśli masz ochotę,
Na wspólną zabawę
Daj namówić się.
To najlepszy sposób,
Jeśli chcesz zapomnieć
O swoich kłopotach
I zmartwieniach też.
Jeśli chcesz zaśpiewać,
Śpiewaj razem z nami,
Teraz masz okazję,
Bo dla Ciebie gramy.
Baw się razem z nami,
Jeśli masz ochotę,
Jutro odjeżdżamy,
Ty zostaniesz tam.
Lecz wszystkie piosenki
Łatwo zapamiętać,
Gdy zanucisz refren,
Powrócimy znów.
Jeśli chcesz zaśpiewać,
Śpiewaj razem z nami,
Teraz masz okazję,
Bo dla Ciebie gramy
Nie zadzieraj...
6.Wiersz.
Przyjacielem jest ten,
kto jest ci bliski
w trudnościach.
7.Wiersz.
Być przyjacielem
to umieć patrzeć na drugiego
w chwilach radości i w chwilach smutku
i potrafić dzielić to z nim.
Być przyjacielem
to umieć dostrzegać
dobro i piękno,
które posiada każda istota
i potrafić je podziwiać.
Być przyjacielem
to prosić o przebaczenie i przebaczać,
i umieć o tym zapomnieć.
Być przyjacielem
to umieć zawsze dziękować
i uszczęśliwiać każdego.
Być przyjacielem,
to znaczy stanąć u boku tego,
kto stracił wszelką nadzieję,
i darzyć go miłością.
8.Piosenka „Pluszowe niedźwiadki”.
Raz uciekły z pozłacanej klatki
Cztery małe pluszowe niedźwiadki.
Jeden łkał, wracać chciał,
Do ciemnego lasu wejść się bał.
Mały miś, do lasu bał się iść,
Ze strachu drżał jak liść
Pluszowy miś
Ciemny las, tam wilki zjedzą na,
Wracajmy bracia wraz
Dopóki czas.
Nie bój się, wilki nie zjedzą cię,
Będziemy bronić cię, nie damy się.
Śmiało wprzód, po słodki wonny miód,
Jagody istny cud, użyje w bród.
Trzy niedźwiadki rety, co za heca
Babę Jagę wsadziły do pieca
Teraz już wesołe są.
Już nie będzie Baba Jaga dzieci jeść.
9.Wiersz.
Przyjaciel jest darem,
który składasz samemu sobie.
10.Wiersz „Credo przyjaźni”.
Wierzę w ciebie, przyjacielu,
Wierzę w twój uśmiech –
otwarte okno twojego istnienia.
Wierzę w twoje spojrzenie –
odbicie twojej uczciwości.
Wierzę w twoje łzy –
znak obecności
w smutkach i radościach.
Wierzę w twoją dłoń –
zawsze wyciągniętą
by dawać i otrzymywać.
Wierzę w twój uścisk –
szczere przyjęcie twojego serca.
Wierzę w twoje słowo –
wyraz tego co kochasz
i czego oczekujesz.
Wierzę w ciebie, przyjacielu,
tak po prostu w wymowę ciszy.
Elena Oshiro
11.Wiersz.
Przyjacielem jest ten,
kto wie wszystko o tobie
i nie przestaje cię kochać.
12.Piosenka „Najtrudniejszy pierwszy krok”.
Chociaż to zdarzenie przeżył każdy z nas
Chcę je opowiedzieć dzisiaj wam
Maj przystrajał kolorowy płaszcz
Gdy poznał się z panią pan
Najtrudniejszy pierwszy krok
Potem innych zrobisz sto
Najtrudniejszy pierwszy raz
Przy drugim już łatwiej jest
Najtrudniejszy pierwszy krok
Potem łatwo mija rok
Najtrudniejszy pierwszy dzień
Sam jutro przekonasz się
Szybko mija wiosna, gaśnie lata żar
Jesień pożegnalne listy śle
Gdy się trzeba rozstać, rzucasz długie baj
Lecz nie wiesz, jak rozstać się
Najtrudniejszy...
Gdy samotnej zimy masz już całkiem dość
Czekasz, aż nadejdzie nowy maj
Przyjdzie znów ktoś inny, całkiem inny gość
I znowu wszystko jest naj
Najtrudniejszy...
13.Wiersz.
Przyjaźń umacnia się
w przeżywanych doświadczeniach.
14.Wiersz.
Przyjaciel –
to zdumiewający dar,
drogocenny klejnot;
ty i ja
możemy pomagać słońcu,
aby wschodziło każdego
poranka.
15.Piosenka „Tyle słońca”.
Dzień – wspomnienie lata,
Dzień – słoneczne ćmy.
Nagle w tłumie w samym środku miasta
Ty, po prostu ty.
Dzień – godzina zwierzeń,
Dzień – przy twarzy twarz.
Szuka pamięć poplątanych ścieżek,
Lecz czy znajdzie nas.
Tyle słońca w całym mieście,
Nie widziałeś tego jeszcze, popatrz, o popatrz.
Szerokimi ulicami niosą szczęście zakochani, popatrz, o popatrz.
Wiatr porywa ich spojrzenia,
Biegnie światłem w smugi cienia, popatrz, o popatrz.
Łączy serca, wiąże dłonie, może nam zawróci w głowie.
Dzień – powrotna podróż,
Dzień – podanie rąk.
Ale niebo całe jeszcze w ogniu
Chce zatrzymać wzrok.
Tyle słońca...
16.Wiersz.
Przyjaciel potrafi zamienić pustynię
w rozkosznie kwitnący ogród.
17.Piosenka „Niebo z moich stron”.
Jest w oczach twych
Kolor nieba z moich stron,
Jest uśmiech dnia,
Cienie liści, które drżą.
Jest w głosie twym
Echo naszych słów sprzed lat.
Są szepty traw,
Które giął letni wiatr.
Więc zabierz mnie do tamtych miejsc,
Gdzie pędzi czas w rytm naszych serc,
A każdą z chwil chciał oddać nam,
Tę dla mnie, dla ciebie,
Tę dla mnie, dla ciebie – nam.
Więc zabierz mnie do tamtych lat,
Gdzie pachnie chleb, gdzie cisza trwa,
A każda z nut brzmi tylko raz,
Ta dla mnie, dla ciebie,
Ta dla mnie, dla ciebie – nam.
Jest w dłoni mej
Miejsce na twą małą dłoń.
Jak zamknąć mam
Nasze życie w klatce rąk.
Jest w myślach mych
Miejsce wspomnień, które znasz.
Bo często tak
Gościsz w nich, często tak.
Więc zabierz mnie...
18.Wiersz.
Przed pożegnaniem zapytaj samego siebie:
„Co dałem?”
19.Piosenka „W drogę”.
W drogę, żegnajcie chłopcy,
W drogę, już na mnie czas.
Dokąd poniosą oczy
W drogę...
W drogę z bagażem zdarzeń,
Chociaż w kieszeni wiatr.
Może wspomnicie czasem,
Może...
Do przejścia mam tak wiele lat,
Drogami, które ledwie znam.
Nim wpisze je po stronie strat,
Swoją prawdę chciałbym znaleźć sam.
W drogę bez drogowskazów,
W drogę po własny los.
Pragniesz powiedzieć światu
W drogę...
Do przejścia...
W drogę, żegnajcie chłopcy,
W drogę, już na mnie czas.
Słońce dla wszystkich wschodzi.
W drogę...
20.Wiersz.
Żegnając przyjaciela,
nie płacz,
ponieważ jego nieobecność
ukaże ci to,
co najbardziej w nim kochasz.
21.Piosenka „Nie spoczniemy”.
Nie utulony w piersi żal,
Bo za jedną siną dalą druga dal.
Nie spoczniemy, nim dojdziemy,
Nim zajdziemy w siódmy las,
Więc po drodze, więc po drodze
Zaśpiewajmy jeszcze raz.
Nie nasycony w sercu głód,
Bo za jednym nocnym chłodem drugi chłód.
Nie spoczniemy, nim dojdziemy,
Nim zajdziemy w siódmy las,
Więc po drodze, więc po drodze
Zaśpiewajmy jeszcze raz.
Nie wytańczony wybrzmi bal,
Bo za jedną siną dalą druga dal.
Nie uleczony uśnie ból
Bo za jednym czarnym królem drugi król
Nie pocieszony mija czas,
Bo za jednym czarnym asem drugi as
Nie spoczniemy, nim dojdziemy
Nim zajdziemy w siódmy las.
Więc po drodze, więc po drodze
Zaśpiewajmy jeszcze raz.
Nie wytańczony wybrzmi bal,
Bo za jedną siną dalą druga dal.
Nie uleczony uśnie ból,
Za pikowym czarnym królem drugi król.
Czy warto było kochać nas,
Może warto, lecz tą karta źle grał czas.
Nie spoczniemy, nim dojdziemy,
Nim zajdziemy w siódmy las.
Więc po drodze, więc po drodze
Zaśpiewajmy jeszcze raz.
22.Wiersz „Kropla”.
To, co możesz
uczynić,
jest tylko
maleńką kroplą
w ogromie oceanu,
ale właśnie jest tym,
co nadaje znaczenie
twojemu życiu
(Albert Schweitzer)
23.Piosenka „Remedium”.
Światem zaczęła rządzić jesień,
To widok żółci i czerwieni.
A ja tak pragnę, czemu - nie wiem,
Uciec pociągiem od jesieni.
Uciec pociągiem od przyjaciół ,
Wrogów , rachunków , telefonów,
Nie trzeba długo się namyślać,
Wystarczy tylko wybiec z domu.
Wsiąść do pociągu byle jakiego,
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet,
Ściskając w ręku kamyk zielony,
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle.
W taką podróż chcę wyruszyć
W dobry nastrój i pogodę.
Zostawić ciebie, łóżko, szafę,
Niczego mi nie będzie szkoda.
Zegary staną niepotrzebne,
Pogubią wszystkie kalendarze.
W taką podróż chcę wyruszyć,
Nie wiem, czy tylko się odważę.
24.Wręczenie przez dyrektor przedszkola upominków dla dzieci.
25.Pożegnalny piknik rodzinny (konkursy z rodzicami, pieczenie i wspólne spożywanie kiełbasek na grillu, wspominanie "odchodzących czasów przedszkola", oglądanie kroniki, wykonywanie ostatnich zdjęć w tym miejscu itd...)
26.Iskierka przyjaźni – wręczenie róż – jako symbolu przyjaźni (dzieci dzieciom).
27.Pożegnanie.
Opracowała: Monika Curyło-Drabek
Współpraca: Renata Sowiźrał |
