Już od jakiegoś czasu odnotowuje się wzrost popularności związków kochabilitacyjnych na rzecz małżeństwa. To przekonanie dominuje wśród osób młodych czyli takich przed ukończeniem 29 roku życia. Ponieważ współczesny młody człowiek ceni sobie niezależność oraz swobodę, której iluzje dają mu nowoczesne urządzenia jak telefon komórkowy czy komputer z podłączeniem do Internetu dzięki którym ów człowiek pozornie jest niczym nieskrępowany i jednocześnie jest wszędzie. W świadomości młodych funkcjonuje przekonanie ,że małożeńśtwo podcina skrzydła lub w jakiś sposób ich ogranicza co ciekawe ten pogląd jest podzielany przede wszystkim przez osoby stanu wolnego bez doświadczeń w tej dziedzinie życia.
Taki wzorzec propagują "Plastikowe" masmedia i wszech szalejąca pop kultura.
Niejednokrotnie słychać w rozmowach młodych słowa ",że jeśli by już ślub to cywilny bo taki można unieważnić przez rozwód" więc jasno z tego wynika że ludzie boją się odpowiedzialności za ewentualne konsekwencje złego wyboru współmałżonka i widzą kasandryczną wizje małżeństwa przez co z góry skazanego na rozpad.
Bardzo ważny aspektem jest mit głęboko wdrukowany w naszą świadomość jest przekonanie, że dobre małżeństwo to takie, w którym pomiędzy małżonkami panuje trwała zgodność i harmonia, zaś złe związki charakteryzują się obecnością w nich awantur, kłótni i sporów osłabiających więzi emocjonalne pomiędzy mężem i żoną, trwale oddalających ich od siebie i na dodatek niekorzystnie oddziałujących na rozwój psychiczny potomstwa. Wedle tego mitu dobra para małżeńska to taka, w której partnerzy nigdy się nie kłócą, są zawsze i we wszystkim zgodni, a wobec dzieci prezentują nieodmiennie pełną jednomyślność i zgodne współdziałanie.
Jak wiadomo już od czasów Adama i Ewy, takie małżeństwo nie istnieje. Małżonkowie tymczasem są dwojgiem obcych sobie osób (czyli jedynych w swoim rodzaju, niepowtarzalnych indywidualności), które pod wpływem wzajemnego uczucia, dobrowolnie postanowiły żyć wspólnie i mieć ze sobą dzieci. W realizacji tego arcytrudnego zadania pojawienie się rozbieżności interesów czy różnic w zakresie postaw i wartości jest tylko kwestią czasu.... W początkowym okresie zakochania i narzeczeństwa są one mało widoczne i, wobec potęgi miłości zdają się być mało ważne, ale po podjęciu wspólnego życia i osiedleniu się na wspólnym terytorium błyskawicznie nabierają znaczenia, konkretyzując się w bardzo licznych, szczegółowych różnicach zdań, w odmiennościach poglądów i związanych z nimi konfliktach. Zazwyczaj części z nich nie da się pogodzić, ani wyeliminować. Ktoś musi się więc podporządkować drugiej osobie. Ale kto? I z jakiej racji?
Ważnym elementem opiniotwórczym jest doświadczenie zebrane w swoim rodzinnym domu.
Gdzie w wypadku jakiś dysfunkcji w małżeństwie rodziców młody człowiek podświadomie zakłada, że albo w jego małżeństwie nie dopuści do takich zachowań dysfunkcjonalnych lub, po prostu nie będzie wstępował w ów związek i wtedy idealną alternatywą staje się kochablitacja.
Na uwagę zasługuje fakt, że zwiększa się średnia wieku osób zawierających związek małżeński coraz częściej jest to 29-35 roku życia co z kolei jest powodowane odwróceniem systemu wartości gdzie na pierwsze miejsce wysuwa się kariera zawodowa lub pokrewnym do niej brak możliwości na nią przez wysoki procent bezrobocia, czyli młodych ludzi po prostu nie stać na małożeńśtwo .
Głównymi bolączkami młodych jest brak pracy oraz mieszkań na których mogli by oprzeć fundamenty egzystencji swoich ewentualnych rodzin.
Wypada również wspomnieć że współczesny młody człowiek nie bardzo ma z kim się ożenić czy wyjść za mąż w czym jakże wielka rola "tęczowych czasopism" takich jak "Cosmopolitan" czy męskie odpowiedniki których lansowany jest uniseks poprzez zacieranie różnic pomiędzy kobietą czy mężczyzną w odniesieniu do współżycia seksualnego liberalizm i tolerancja wszechrzeczy. Jak i turpizm w postaci głodzących się foto modelek.
Więc jeśli młody mężczyzna jako ideał i kwintesencje kobiecości widzi wychudzoną dziewczynę ze zdjęcia czy kobieta świecącego od oliwy z nad naturalną tkanką mięśniową "przystojniaka" z MTV to nic dziwnego, że zwykli śmiertelnicy stają się nieatrakcyjni a przez co niechcemy nawiązywać kontaktów towarzyskich z nimi a bez których poznanie przyszłego współmałżonka (chyba, że ktoś jest członkiem sekty moon która wybierze za niego) jest niemożliwe. Kontakty w niektórych środowiskach zamykają się do dyskotek gdzie w mgle extazy i oparów kolorowych drinków po długotrwałych przygotowaniach do piątkowego wieczoru uczestnicy zabawy zbliżają się do wzorców jednak ów fascynacje zaspakajają tylko sferę fizyczną a po upojnej nocy te osoby z rozmazanym makijażem i bez żelu we włosach stają się już kim innym niż osobami z dyskoteki.
Cała sfera psychiczna jest na drugim planie gdyż przy tak wielkiej wadze przywiązywanej do wyglądu zaniedbuje się sferę emocjonalną i nawet jeśli by pominąć późniejsze rozczarowanie wyglądem to te osoby ze względu na kontakty z rówieśnikami ograniczające się do szkoły czy osiedla nie umieją ze sobą rozmawiać więc koło się zamyka i tak jest do następnej piątkowej nocy.
Michał Popek | 
