Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Dziecko zdolne w środowisku szkolnym i rodzinnym

 

 

Utalentowane dzieci i młodzież to skarb, który trzeba umieć cenić i chronić. Dlatego oraz więcej pedagogów i nauczycieli dużą wagę w swojej pracy dydaktycznej i wychowawczej poświęca dzieciom szczególnie uzdolnionym.

Przejawy talentu występują bardzo wcześnie. Najważniejszym etapem życia dziecka, w którym można wpływać na wszechstronny rozwój dziecka jest okres od urodzenia do dziesiątego roku życia.

Uczeń zdolny różni się od innych dzieci. Już w dzieciństwie wyprzedza rówieśników pod względem rozwoju psychofizycznego. Ma wzmożone potrzeby poznawcze, interesuje się otoczeniem, poznaje nowe zjawiska, sytuacje, sam wynajduje sobie zadania, szukając odmiennych sposobów ich rozwiązania. Dzieci zdolne uczą się wcześniej chodzić, mówić, wcześniej wchodzą w okres dojrzewania. Przed rozpoczęciem nauki szkolnej, często umieją już czytać. Już od najmłodszych lat możemy zaobserwować między dziećmi nawet w swojej rodzinie wyraźne różnice indywidualne, określane mianem zdolności. Dotyczą one łatwości i tempa uczenia się bez nadmiernego wysiłku, szybkości myślenia, rozumowania, trwałej pamięci. Rozwój zdolności wiąże się z prawidłowościami rozwoju psychicznego. W miarę upływu lat zdolności te różnicują się i pojawiają się zdolności bardziej wyspecjalizowane. Najwcześniej pojawiają się zdolności matematyczne i artystyczne, zwłaszcza muzyczne i plastyczne. Zdolności rozwijają się niezależnie od rozwoju fizycznego dzieci.

Uczeń zdolny ma duże możliwości zapamiętywania i przetwarzania informacji. Może brakować mu cierpliwości i zrozumienia dla powolności innych. Nie lubi rutyny i podporządkowania się ogólnym regułom. Potrzebuje innych zadań. Dziecko zdolne wyróżnia się aktywnością intelektualną, zdolnością do abstrakcyjnego i syntetycznego myślenia. Uczeń zdolny potrafi dostrzegać zależności skutkowo - przyczynowe. Dostrzega błędy w rozumowaniu dorosłych. Ma problemy ze znalezieniem autorytetów.

Uczeń zdolny potrafi myśleć krytycznie. Ma duże oczekiwania i wymagania. Jest samokrytyczny i skłonny do oceniania innych. Lubi nowe sposoby wykonywania zadań, jest twórczy, innowacyjny. Dziecko zdolne charakteryzuje się bogatym słownictwem i łatwością wysławiania się. Ma wiele wiadomości, wiedzę z różnych, wyszukanych dziedzin. Nudzi go szkoła i rówieśnicy. Może być odbierane przez innych jako niegrzeczne, narzucające swoją wole, opryskliwe, dominujące, czy pewne siebie. Na lekcji zadaje dużo pytań, jest ruchliwe, łatwo popada w konflikty. Inną cecha dzieci uzdolnionych jest niezależność, preferowanie pracy indywidualnej, poleganie na sobie. Dziecko takie odrzuca opinie rodziców, rówieśników, jest niekonwencjonalne. Indywidualizm wiąże się z oryginalnością, sprzyja aktywności twórczej. Dla uczniów zdolnych typowa jest różnorodność zainteresowań i zdolności. Miewają więc trudności z wyborem określonego, konkretnego kierunku kształcenia.

Kolejną cechą uzdolnionych dzieci jest perfekcjonizm. Zdolność postrzegania połączona z intensywnością emocjonalną, skłania te dzieci do nadmiernych oczekiwań względem siebie i innych. Często na nierealistyczne stawiane sobie cele zużywają dużo czasu i energii w sposób mało efektywny. Nadmierny perfekcjonizm prowadzi czasem do zaniżonych efektów w porównaniu z możliwościami. Cechy wynikające z natury poznawczej dziecka zdolnego mogą powodować trudności w funkcjonowaniu społecznym i emocjonalnym.

Problem zaniżonych osiągnięć uczniów zdolnych w stosunku do ich możliwości badała H. Wasyluk - Kuś. Wyróżniła ona pięć przyczyn niechęci do nauki szkolnej uczniów uzdolnionych:
1. Warunki opieki nad dzieckiem i nauką dziecka (matka zapracowana bądź nie przywiązująca wagi do organizowania czasu dziecka, wyrobienia nawyków uczenia się, inspirowania zainteresowań szkołą).
2. Sposoby wychowania i atmosfera domowa (wychowanie niekonsekwentne, nadmiernie pobłażliwe lub rygorystyczne, brak akceptacji przez rodziców, postawy nadmiernie krytyczne).
3. Postępowanie nauczycieli (nadmierny rygoryzm, krytycyzm, ośmieszanie, upokarzanie dziecka, nieopanowanie połączone z brakiem wiedzy psychologicznej powoduje, ze nauczyciel ignoruje starania ucznia, nie uwzględnia jego cech indywidualnych).
4. Sytuacja społeczna w grupie rówieśniczej (konfliktowe stosunki z kolegami wynikające z niekorzystnych cech osobowości dziecka zdolnego: jego egocentryzmu, chęci przewodzenia, agresywności, tendencji do izolacji).
5. W klasach wyższych przejawianie cech nie sprzyjających akceptacji ucznia (negatywny stosunek do nauki i szkoły, lekceważenie nauczycieli, nieobowiązkowość.

Problematyką dziecka zdolnego zainteresowano się dużo później niż dzieckiem z trudnościami dydaktycznymi czy wychowawczymi. Dopiero badania psychologiczne i socjologiczne ujawniły, że zaniedbane dzieci zdolne częściej opuszczają szkołę, popadają, w konflikty z prawem, sięgają, po alkohol i narkotyki. Opieka dorosłych i oparcie jest szansą, dla dziecka, aby potrafiło z chęcią podejmować wysiłek poznawania czegoś nowego. Pokonywanie trudności, odkrywanie nowych umiejętności, sprawia dzieciom zdolnym wielką radość. Mimo predyspozycji niektóre zdolności nie ujawniają się, nie rozwijają, jeżeli dziecko nie ma odpowiedniej pomocy, zachęty, możliwości ćwiczenia i sprawdzania się. Uzdolnione dzieci potrzebują wzorców do naśladowania, wsparcia ze strony rodziców i nauczycieli, aby zrozumieć i docenić swój talent. Istotny jest kontakt z nauczycielem - mistrzem.

Obecnie dzieci zdolne wciąż pozostają grupą niedocenioną. Nieprawdziwy jest dość powszechnie funkcjonujący pogląd, że dziecko zdolne poradzi sobie samo. Wbrew temu przekonaniu dzieci zdolne wymagają szczególnej opieki i kontroli, która uzasadnia ich indywidualność, oraz niezwykła złożoność problemów szkolnych, społecznych i emocjonalnych.

Bibliografia:
1. E. Sękowski "Osiągnięcia uczniów zdolnych"
2. H. Wasyluk - Kuś "O nauce szkolnej uczniów zdolnych"
3. G. Lewis "Jak wychowywać utalentowane dziecko"
4. M. Witkos "Szczególne uzdolnienia - zarys problematyki"

Teresa Górska

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 23:44:38
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:44:38) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie