Sprawność ortograficzna uczniów oraz skuteczność metod nauczania pisowni zależy od takich czynników, jak: rodzaj pamięci, zdolność logicznego myślenia, koncentracja, uwaga, czytelnictwo, znajomość zasad ortograficznych i gramatyki, staranności pisma.
Przy wyrabianiu wprawy ortograficznej dużą rolę odgrywa pamięć wzrokowa. Szczególne znaczenie ma ona dla kształtowania nawyków poprawnego pisania wyrazów, których zapis nie jest zgodny z wymową
I nie można do nich zastosować żadnej reguły.
W procesie nauki poprawnego pisania również pamięć słuchowa ma duże znaczenie. Szczególnie wtedy, gdy zapis wyrazu opiera się na całkowitej zgodności z mową. Kłopot mogą mieć uczniowie mający wadę wymowy lub ci, którzy posługują się językiem gwarowym.
Podstawowym warunkiem pomyślnej pracy przy nauczaniu poprawnej pisowni jest kształcenie uwagi. Jeżeli dziecko nie potrafi się skupić, jego spostrzeganie staje się niedokładne. Sprzyja to powstawaniu błędów.
W ścisłej korelacji ze sprawnością ortograficzną pozostaje także myślenie. Jest ono najważniejszym procesem poznawczym. Uwzględnienie myślenia w procesie kształcenia kompetencji ortograficznej zapobiega mechanicznemu uczeniu się, które jest przeciwne aktywnej naturze umysłu ludzkiego. U dzieci w wieku 8-10 lat następuje bardzo intensywny rozwój mowy i myślenia.
Nauczanie ortografii w szkole podstawowej wymaga dwojakiego postępowania. Uczeń ma za zadanie, aby przyswoił sobie zbiór zasad ortograficznych, a także wyrobił nawyk pisania ortograficznego, a więc "zapisał" w pamięci w sposób trwały i automatyczny wzór poprawnej pisowni wyrazów. Posługiwanie się regułami ortograficznymi wymaga zdolności logicznego myślenia i analizowania faktów językowych.
Sprawność ortograficzną u uczniów podnoszą nie tylko ćwiczenia ortograficzne, ale również czytanie interesujących książek. Poprzez czytanie lektur uczniowie bogacą swój zasób słownikowy, rozwijają się intelektualnie a przy okazji czynność ta również korzystnie wpływa na kompetencję ortograficzną.
Mając na uwadze uwrażliwienie dzieci na piękno ojczystego języka, poznając również jego "zakamarki" czyli ortografię, postanowiłam napisać i wdrożyć program do nauczania ortografii w klasach II.
Opanowanie sztuki poprawnego pisania nie jest trudne, pod warunkiem jednak, że naukę rozpoczniemy od najmłodszych klas i będziemy pracować systematycznie i wytrwale. Tylko poprzez ciągłe ćwiczenia i powtórki jesteśmy w stanie dojść do doskonałości.
mgr Lucyna Rek
Publiczna Szkoła Podstawowa w Mogielnicy | 
