Scenariusz akademii z okazji rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, dla uczniów szkoły podstawowej.
Akcja rozrywa się w klasie, do której dziwnym trafem chodzą prawnukowi wielkich Polaków. Dzieci nie interesuje jednak historia ich przodków i dopiero pojawiający się znienacka duch króla Stanisława Augusta zmienia ich nastawienie do poznawania historii.
„Bóg nas stworzył Polakami”
Akcja rozrywa się w klasie, do której dziwnym trafem chodzą prawnukowi wielkich Polaków. Dzieci nie interesuje jednak historia ich przodków i dopiero pojawiający się znienacka duch króla Stanisława Augusta zmienia ich nastawienie do poznawania historii.
Scenografia: 2 ławki, tablica
Występują:
-N-nauczyciel
-U1-uczeń1-Kasia Małachowska
-U2-uczeń2-Mateusz Kołłątaj
-U3-uczeń3-Zuzia Staszic
-U4-uczeń4-Ania Potocka
-D- duch króla Stanisława Augusta
Uczniowie w zwykłych szkolnych strojach, król w białym prześcieradle, z białą twarzą i w koronie.
Nauczyciel podaje temat lekcji i zapisuje na tablicy-„Konstytucja 3 Maja-…rocznica uchwalenia”
U1- Nie, nie, nie chcemy takiego tematu lekcji
U2-To nudne i głupie
Dzieci zaczynają rzucać papierami, wygłupiają się
U3-Chcemy słuchać muzyki!
U4-Zagrać w piłkę! ( rzuca piłkę do kolegi)
U1- Albo potańczyć! (wyskakują z ławek i podrygują)
N- Dzieci, dzieci, ale to bardzo ważny temat! Jesteście przecież Polakami, musicie znać historię swojego kraju- jego sukcesy i porażki.
U1-Nie. Nie chcemy- porozmawiajmy lepiej o nowych grach komputerowych.
N- Dzieci, ale to ważne dla naszego narodu wydarzenie.
Dzieci szaleją i wołają:
Nie, nie! Chcemy muzyki i komputerów!
Rzucają papierami. Nauczycielka wychodząc mówi:
N- Mam tego dosyć!
Nagle ciemność, cisza i później głośna muzyka poważna, z ciemności wyłania się duch- duch króla S. A. Poniatowskiego. Dzieci przerażone zbijają się w grupkę.
D-Jam jest król Stanisław August Poniatowski- prawdziwy Polak, który ukochał swoją ojczyznę. A wy? Kim wy jesteście dzieci, które nie chcą poznawać historii swoich przodków?
U1-Nie, nie…my proszę króla chcemy poznać
D-Chodź tu mały, nie bój się, podejdź bliżej. Zdejmij czapkę, bo masz przed sobą godło i flagę narodową. Kto ty jesteś?
U2- Polak mały
D- Jaki znak twój? Itd…..( wiersz „Kto ty jesteś?)
D-Świetnie, a jednak Polak- patriota. A ty mała jak się nazywasz?
U1-Kasia Małachowska
D-Zaraz, zaraz…- Małachowska? Prawnuczka Stanisława Małachowskiego?
Przecież to mój przyjaciel. To on-marszałek Sejmu Czteroletniego pomagał mi ratować Polskę po 1791 roku.
U1-Mój praprzodek dziadek Stanisław?- niesłychane. Jak on to zrobił?
D- Och, to długa historia.
Podchodzi do chłopca i pyta:
D-A ty mały Polaku wiesz, kiedy nasi dawni wrogowie- Austria, Niemcy i Rosja rozebrali naszą Ojczyznę?
U2-Ja, ja… proszę króla, nie pamiętam
U3-Ale ja Wiem-w 1772,1793, 1795 roku
D-Super! –prawdziwy Polak. Ale czy wiesz, dlaczego do tego doszło?
U3-Chyba babcia mi kiedyś o tym opowiadała- podobno strasznie się kłócili.
D-Tak, tak- kłócili się, targowali i liberum veto wołali, reform nie chcieli i do czego doprowadzili?
U1-Zaraz, zaraz królu, a Konstytucja 3 Maja?
A Konstytucja? Tak ta ustawa była sukcesem. Gdyby nie wasi przodkowie, prawdziwi patrioci: Stanisław Małachowski, Stanisław Staszic, Hugo Kołłątaj, Ignacy Potocki i inni nie uchwalono by konstytucji, która miała podtrzymać chyląca się ku upadkowi ojczyznę. Jej tekst był przygotowywany w ścisłej konspiracji.
A wiecie, które z państw europejskich pierwsze uchwaliło konstytucję?
U1-Chyba Niemcy
U2Może Rosja?
U4-Wiem Francja!
D-Oj, dzieci, dzieci- Polska, Polska była pierwsza w 1791 roku. Przed Nami konstytucję uchwalono w 1789 roku, ale na półkuli północnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Trzecią konstytucję uchwalono we Francji kilka miesięcy po naszej.
Dzieci krzyczą:
Byliśmy pierwsi, złoty medal!
D- Weź to pismo(zwój papieru wyglądający na bardzo stary) i czytaj- Oto najważniejsze postanowienia Konstytucji 3 Maja.
U1-wychodzi do przodu i czyta:
Art.1 Dominującą rolę w państwie polskim przyznaje się religii katolickiej, ale inne religie mają swoje prawa.
Art2 Szlachta ma bronić konstytucji i wolności.
Art3 Mieszczanie w miastach królewskich mają zapewnione wolności osobiste i prawa obywatelskie.
Art4 Zapewnia się objęcie opieką prawną chłopów.
Art5 Wszelka władza w prawie polskim bierze swój początek z woli narodu.
Art6 Władzą ustawodawczą jest sejm i koniec z liberum veto i odtąd wszelkie decyzje sejmu mają zapadać większością głosów.
Art7 Władzą wykonawczą jest król, który ma stać na czele rządu, w skład, którego wchodzą ministrowie
Art8 Sprawowanie wymiaru sprawiedliwości powierza się niezależnym sądom.
Art9 Wszyscy obywatele są obrońcami Polski, a wojsko ma strzec granic, być najsilniejszą tarczą narodu.
Król wchodzi na krzesło podnosi palce do góry i składa przysięgę:
D- W imię Boga, w Trójcy Jedynego, ja Stanisław August, z Bożej Łaski i woli narodu król Polski wraz ze stanami skonfederowanymi dla ocalenia Ojczyzny naszej i jej granic, niniejszą konstytucję uchwalam.
Wszyscy uczniowie-Wiwat Konstytucja! Wiwat król! Wiwat wszystkie stany!
Dzieci śpiewają piosenkę lub recytują:
U2-Choć przeminął dawno wiek
Dawno hasła się zmieniły,
Orzeł począł nowy bieg,
Lecz z przeszłości czerpał siły.
U3Tym, co w Polsce dali myśl
Aby tworzyć cud majowy
Cześć z oddaniem złóżmy dziś
Przed pamiątką chyląc głowy
U4 Połączymy nasze serca
W ogromne Polski kochanie
Niechaj w nas miłość Ojczyzny świeci
Niech nigdy nie ustanie!
U2 Królu Auguście- tyś zrobił dla Polski tak wiele, a co my teraz, w XXI wieku możemy uczynić by Polska była silnym państwem?- doradź Królu.
D- Drogie dzieci, musicie działać tu gdzie wasz dom i praca- tak praca- szkoła to ciężka praca, więc uczcie się pilnie- Polsce potrzeba mądrych Polaków, szanujcie rodziców i nauczycieli, dbajcie o swoją szkołę, bo wszyscy wiedza, że jest to szkoła z tradycjami.
U1- Królu, wybacz, że byliśmy tacy bezmyślni, ale dzięki tobie zrozumieliśmy, co to znaczy kochać swoją ojczyznę. To była prawdziwa lekcja historii.
D-Dzieci, takich nam córek i synów potrzeba, w was jest krew nasza, Polska prawdziwa. Pamiętajcie dzieci- naród, który nie zna swojej przeszłości umiera i nie buduje przyszłości.
Beata Gilowska
|
