FUNKCJA OCENY OPISOWEJ
Ocenianie jest powszechną praktyką życia. Ustawicznie zbieramy informacje o ludziach, wytworach, miejscach, możliwościach, zachowaniach.
Ocenianie polega na oszacowaniu wartości rozmaitych stanów lub zdarzeń . Aby oszacowanie mogło nastąpić, trzeba zgromadzić szereg informacji o wartościach ocenianego zjawiska, koniecznych do podjęcia decyzji orzekającej: czy coś jest dobre czy złe? Z ocenianiem spotykamy się także w procesie edukacji szkolnej. Ocena jest integralną częścią tego procesu. Nauczyciel ocenia rozwój swoich uczniów, uczniowie oceniają również nauczyciela.
Ocenianie rozwoju ucznia jest to proces gromadzenia danych o zachowaniu i osiągnięciach edukacyjnych dziecka, to proces sprawdzania i orzekania, jak się ma faktyczny rozwój dziecka do rozwoju zakładanego w realizowanym programie edukacji. Oceniać ucznia to dać jak najpełniejszą informację o jego aktywności, postępach, trudnościach, specjalnych uzdolnieniach i zainteresowaniach.
Celem edukacji wczesnoszkolnej jest wspomaganie dziecka w całościowym, harmonijnym rozwoju. Ocena rozwoju ucznia jest trudna, często obarczona pomyłkami i dlatego żadna nie może być uznawana za ostateczną. Rozwój dziecka jest procesem ciągłym i złożony, nie można go więc oszacować na podstawie jednego czy trzech składników.
Przedmiotem oceny jest: rozwój fizyczny – rozwój kondycji i sprawności, zachowanie zdrowia; rozwój intelektualny – czyli osiągnięcia edukacyjne w zakresie umiejętności: czytania, pisania, mówienia, słuchania, rachowania, rozumowania, zdobywania informacji; rozwój społeczno-emocjonalny – oceniamy zachowania i emocje ujawniane w stosunku do siebie, innych ludzi, przyrody, wytworów kultury.
To wszystko składa się na ocenę opisową, którą otrzymują rodzice na półrocze i na koniec roku.
Ocena rozwoju ucznia odbywa się w granicach standardów osiągnięć ucznia, określonych na koniec każdego etapu edukacji szkolnej w Podstawach Programowych i opisanych wykazem umiejętności i kompetencji .
Rozwój fizyczny:
- uczeń powinien wykonywać proste zadania ruchowe zgodnie z poleceniem nauczyciela,
- umiejętnie uczestniczyć w zabawach, grach i innych dziecięcych formach aktywności ruchowej z zachowaniem obowiązujących reguł,
- dbać o zdrowie, higienę ciała, porządek i czystość najbliższego otoczenia,
- bezpiecznie poruszać się po drogach, rozpoznawać zagrożenia wynikające z zachowań własnych i innych ludzi oraz szukanie pomocy;
Rozwój intelektualny:
- uczeń powinien mówić, słuchać, czytać, pisać z wykorzystaniem elementarnych zasad pisowni,
- świadomie używać języka,
- rozwiązywać nietrudne zadania tekstowe,
- dokonywać obliczeń dotyczących kalendarza, zegara, długości ciężaru, pieniędzy,
- rozpoznawać podstawowe kształty geometryczne,
- wybierać dla siebie odpowiednie komunikaty medialne;
Rozwój społeczno- emocjonalny:
- uczeń powinien stosować zasady współżycia w klasie i szkole,
- obcować z literaturą i sztuką dostępną dziecku- wzorować się na bohaterach pozytywnych,
- organizować własną pracę – plan dnia, tygodnia,
- odnajdywać w kulturze rodzinnej i regionalnej źródeł wartości;
Ocenę opisową sporządza się na podstawie obserwacji, wyników z testów i
sprawdzianów. Na co dzień uczeń otrzymuje lub pisemnej. Zostaje poinformowany o tym jak wykonał zadanie, najpierw podkreślamy w niej to, co uczeń wykonał dobrze, a później wskazujemy niedociągnięcia i sposób ich poprawy.
Taka ocena dostarcza u c z n i o w i informacji o efektach jego pracy, daje wskazówki jak pokonać napotkane trudności, motywuje go do dalszego wysiłku, umacnia wiarę we własne możliwości.
R o d z i c o m dostarcza rzetelnej szczegółowej informacji o ich dziecku, na podstawie której będą mogli w porę podejmować właściwe działania na rzecz dalszego, prawidłowego rozwoju.
N a u c z y c i e l o w i dostarcza informacji na jakim poziomie rozwoju znajduje się uczeń w danym momencie edukacji oraz o tym, czy stosowany przez nauczyciela system pracy z uczniem jest efektywny.
Ocenianie jest procesem ciągłym, ale jak głosi przysłowie „zbyt częste zaglądanie do garnka nie przyspiesza wrzenia”- dlatego też i w ocenianiu należy zachować umiar. Uczeń musi mieć czas na spokojną pracę w sobie właściwym tempie, czas na przemyślenia. Ma też prawo do pomyłek, błędów, powtórzeń, powrotów do punktu wyjścia. Ponaglanie nic tu nie da, ale zachęta, pochwała, życzliwa wskazówka udzielona w porę może dać wiele.
Opracowała mgr Maria Kania (Mariek)
|
