mgr Szymon Strąk
P.G. w Jadownikach
ANALIZA PRZYPADKU PEDAGOGICZNEGO
I. Opis i analiza rozpoznawania i rozwiązywania przypadku edukacyjnego:
(praca z uczniem zdolnym w pływaniu) – Katarzyna, Urszula, Mateusz, Przemek.
1. Identyfikacja problemu.
Podczas prowadzenia zajęć z pływania w klasie pierwszej naszego gimnazjum, zauważyłem kilka uzdolnionych pływacko osób w mojej grupie. Dotyczy dziewczyn i chłopców. Postępy w przyswajaniu poprawnej techniki pływania przekładały się bezpośrednio na wyniki czasowe.
Postanowiłem porozmawiać z tymi uczniami i zachęcić ich do solidnego treningu pływackiego. Potrzebna jest zgoda i zainteresowanie ucznia. Czy uczeń ma problemy z nauką? Do treningu potrzeba czasu. Ważna jest również zgoda rodziców na dodatkowe zajęcia (wiąże się to z dotarciem dziecka na basen i jego powrotem do domu). Rodzice pytali również o aspekty zdrowotne treningu (czy zimą dziecko nie będzie częściej chorowało)? Rodzice chcieli znać grupę, w której dziecko będzie trenowało (wpływ rówieśników na dziecko).
Teraz pozostało zebrać grupę, rozpocząć treningi i badać postępy w pływaniu.
2. Geneza i dynamika zjawiska.
Po rozpoczęciu treningów, podstawową sprawą było wybrać styl do specjalizacji a co za tym idzie poprawić technikę stylu. Ustalić ilość treningów i dni do tego najodpowiedniejsze i rozpocząć intensywny trening (wytrzymałość, siła, szybkość).
Wyznaczyć główne cele w perspektywie roku i kilku lat. Zapoznać rodziców z planem pracy i ewentualną prognozą wyników w przedziale czasowym. Rola rodziców jest w przypadku pływania duża, ponieważ trening jest żmudny, męczący i w przypadkach wątpienia w swoje możliwości, to właśnie rodzice muszą wspierać swoje dziecko najbardziej. Również przy dowozie i odwozie uczniów z basenu pomoc rodziców jest nieodzowna.
Sukcesy w pływaniu wyzwalają w zawodnikach wiarę we własne możliwości, chęć pokazania się z najlepszej strony, możliwość zaimponowania kolegom i koleżankom z klasy i szkoły a także na szerszym forum (gmina, powiat), jako, że wyniki i zdjęcia z zawodów publikowane są na stronach internetowych. W szkole powiadomiłem nauczycieli, że uczniowie trenują i należy otoczyć ich większą troską. Nie chodzi tutaj o jakieś ulgi w traktowaniu podczas lekcji, ale przed zawodami i po zawodach, przesunąć termin odpytywania lub ułatwienia w zwolnieniach na udział w zawodach.
3. Znaczenie problemu.
Niech za rangę znaczenia problemu posłuży cytat z wypowiedzi Jana Pawła II:
„Młodzi poszukują wzorów, które byłyby dla nich punktem odniesienia
Oczekują odpowiedzi na wiele pytań, jakie nurtują ich umysły i serca,
A nade wszystko domagają się od nas przykładu życia.”
Zadaniem nauczyciela jest dbać o wszechstronny rozwój ucznia tak w sferze duchowej jak i fizycznej. Ważne jest rozwijanie talentu, predyspozycji ucznia i jego zainteresowań tak ażeby nie dopuścić do zmarnowania jego uzdolnień.
Zdolności i talent wymagają poparcia rzetelną pracą, gdyż same nie są gwarancją osiągnięcia sukcesów. Należy zadbać o wdrażanie ucznia do tej pracy nad własnym rozwojem. Praca ta stanowi ważną część działań pedagogicznych wspomagających rozwój uzdolnień ucznia. Zawodnicy mają akceptację swojej klasy do tego, co robią. Pracują ponadto dla swojej klasy zdobywając punkty w rywalizacji klas. Rodzice mają świadomość jak ważne są ich pomoc i wspomaganie talentu własnych dzieci.
Moim zadaniem jest wzmocnić pozytywne nastawienie uczniów do treningu, zwłaszcza tak żmudnego i trudnego jak pływanie.
4. Prognoza.
Negatywna:
Zaniechanie działania, niewątpliwie, spowoduje utratę zdolnych uczniów w pływaniu. Ich talent przestanie się rozwijać. Poprzestaną na tym, co do tej pory osiągnęli, czyli niezbyt wiele. Nie znaczy to, że uczniowie ci będą w niedługim czasie mistrzami Polski czy Europy.
Nie zostaną wykorzystane ich umiejętności i możliwości dalszego rozwoju. Strata dla szkoły, lokalnej społeczności i samych uczniów. Dla mnie jako trenera również, gdyż to ja powinienem zachęcić ich do dalszego rozwoju i pracy nad sobą.
Pozytywna:
Uczniowie pozytywnie nastawieni do treningu, wysiłek przynosi efekty w postaci wyników i medali zdobywanych w zawodach sportowych. Te pierwsze sukcesy przychodzą po określonym czasie i są na poziomie lokalnym. Wraz z upływem czasu i ilością godzin treningu, osiągane wyniki będą coraz lepsze. Wzrasta poziom samooceny, w szkole klasa popiera i docenia starania swojego przedstawiciela w zdobywaniu punktów. Rodzice są zadowoleni z efektów.
Na apelu szkolnym wręcza się medale i nagrody za osiągnięcia. Zdobycie uznania w szkole wśród koleżanek i kolegów a także wśród nauczycieli. Następuje poprawa motywacji do intensywnego treningu. Uczeń rozwija swój talent.
5. Propozycje działania.
Dalsza poprawa wyników wymaga dodatkowego treningu, którego nie jest w stanie zapewnić szkoła. Proponuję uczniom przejście do sekcji pływackiej działającej przy basenie od września 2003 roku. Tutaj zawodnik ćwiczy intensywniej, ma własnego opiekuna, musi wykonać większą pracę, ale tylko to przyniesie efekty w postaci poprawienia wyników.
Rozmowa z rodzicami dotycząca dalszego treningu. Rodzice muszą zaakceptować zmianę warunków, większego zaangażowania czasowego w pływanie, zwiększenia liczby dni na trening do 4 – 5 w tygodniu. Przez cały czas pobytu ucznia w naszym gimnazjum współpracuję z rodzicami koordynując wspólne działania zmierzające do lepszego treningu, lepszej opieki nad uczniami. Nasza współpraca ma przynieść zamierzone efekty pracy a celem nadrzędnym jest rozwijanie talentu ich dziecka.
Po akceptacji rodziców następuje ustalenie planów treningowych, ważniejszych zawodów, wyjazdów na obozy itp. Teraz rozpoczyna się intensywny trening. Moim zadaniem jest opiekować się uczniami w szkole. W razie trudności w nauce zapewnić im zajęcia dodatkowe, pozwalające na wyrównanie zaległości.
6. Wdrażanie oddziaływań i ich efekty.
Analiza opisanego przypadku dotyczy lat 2002 – 2005. Zajęcia treningowe rozpocząłem już w roku 2000 w drugim semestrze z grupą uczniów naszego gimnazjum. Wtedy powołałem do grupy treningowej 14 osób (6 dziewczyn i 8 chłopców). Trening odbywał się dwa razy w tygodniu (poniedziałek i czwartek) na basenie w Proszówkach oddalonym od szkoły o 15 km.
Transport uczniów zapewniała szkoła (dzięki pomocy dyrektora). W następnym roku szkolnym 2001/2002 z grupy odeszły trzy dziewczyny i dwóch chłopców. Na ich miejsce z nowego rocznika przybyła 1 dziewczyna i 2 chłopców. Wtedy po roku pracy przyszły pierwsze sukcesy.
Nasze gimnazjum wygrało rywalizację sztafet o puchar burmistrza Brzeska a w zawodach indywidualnych dwie dziewczyny zdobyły I miejsca w stylu dowolnym i klasycznym, a chłopcy dwa drugie w dowolnym i grzbietowym oraz trzecie w klasycznym.
W roku 2002/2003 ukończyła gimnazjum większość moich zawodniczek i zawodników. Na ich miejsce doszli ci najzdolniejsi, o których piszę w analizie. W tym roku również wygraliśmy zawody o puchar Burmistrza a w indywidualnych dziewczyny wygrały trzech stylach a chłopcy w klasyku, w dwóch pozostałych byli drudzy.
W opisywanych latach, nie zawsze udawało mi się pozyskać do treningów wszystkich uzdolnionych uczniów. Kilka osób zrezygnowało po miesiącu, kilka następnych po semestrze. Stała grupa trenujących liczyła 12 osób (5 dziewczyny i 7 chłopców). Nie zawsze frekwencja na treningach była 100 procentowa (dyskoteki szkolne lub zabawy w karnawale czasem powodowały odwołanie treningu).
Przyczyn niechęci do treningu jest kilka:
• brak nawyku do systematycznej pracy,
• brak zgody rodziców z powody złych wyników w nauce lub kłopotów z dowozem na trening i powrotem do domu,
• najzwyklejsze lenistwo,
• brak wiary we własne możliwości (rezygnacja z treningu po pierwszych niepowodzeniach).
Z moich doświadczeń wynika, że nie należy pomijać żadnej okazji do zachęcenia ucznia zdolnego do większego wysiłku czy to fizycznego czy intelektualnego. W praktyce niczego nie wolno robić na „siłę” za wszelką cenę. Często moje prośby o uczestnictwo w zawodach lub treningach kwitowane były pytaniem – a co za to będę miał/a?
Moim zadaniem jest przekonać ucznia do pokazania się z najlepszej strony. Przekonać również jego rodziców, jeżeli ci maja jakiekolwiek obawy lub nie wiedzą, że ich dziecko powinno rozwijać talent. Często pomimo zachęt z mojej strony i przedstawienia jaśniejszych stron działalności sportowej nie udało mi się pozyskać zgody kilku ucznia do treningów lub przychodzą na trening sporadycznie przed zawodami.
Po uruchomieniu basenu w Brzesku (maj 2003) dojazdy na treningi stały się mniej uciążliwe.
Najzdolniejsi z grupy przeszli do sekcji pływackiej przy basenie, w mojej pozostało dziewięć osób, które trenują mniej intensywnie i nie osiągają bardzo dobrych wyników.
Na zawodach gminnych, powiatowych lub wyższego szczebla spotykam moich wychowanków, którzy reprezentują szkoły ponadgimnazjalne. Są na tyle dobrzy, że kwalifikują się do składu reprezentacji swojej szkoły. Wielu z nich trenuje intensywnie w sekcji pływackiej. Jest w tym trochę mojej zasługi i zadowolenia z dobrze wykonanej pracy, która przyniosła efekt w postaci kontynuacji treningu pływackiego.
Wielu uczniów z grupy, którą trenowałem zrobiła uprawnienia młodszych ratowników wodnych i podczas wakacji strzegą innych podczas kąpieli. Jeden z moich podopiecznych uratował tonącego chłopca, za co został wyróżniony przez władze gminy i w prasie.
W roku 2003/2004 drużyna z naszego gimnazjum wygrała zawody o puchar Burmistrza Brzeska i zawody powiatowe w sztafecie. W indywidualnych dziewczyny wygrały grzbietowy i dowolny a w klasyku była druga, chłopcy wygrali klasyka i drugie miejsce w dowolnym.
Do sekcji pływackiej przy basenie przyszło kilku dobrych zawodników z innych szkół i rywalizacja międzyszkolna przyniosła poprawę wyników.
W roku 2004/2005 w zawodach indywidualnych gminnych dziewczyny wygrały dowolny i grzbietowy, trzecie miejsce w klasyku, chłopcy drugie w dowolnym i piąte w klasyku.
Awansowali do powiatowych zawodów i dziewczyny wygrały dowolny, drugie w klasyku a chłopcy drugie dowolny i piąte klasyk. Awans do finału wojewódzkiego: dziewczyny IX m dowolny, chłopcy XVII m dowolny. Jest to sukces w porównaniu z zawodnikami szkół mistrzostwa sportowego.
Uczniowie naszego gimnazjum brali udział w biciu rekordu pływackiego powiatu. Jako zespół pokonaliśmy najdłuższy dystans w ciągu dwóch godzin 5750 metrów.
Podjęcie treningów przez młodzież naszej szkoły traktuję jako wyrównywanie szans rozwojowych pomiędzy miastem a wsią. Uczniowie nasi pochodzą z okolicznych wsi gdzie nie zawsze istnieją dobre warunki do rozwijania talentu. W mieście dostęp do bazy sportowej jest zdecydowanie lepszy, dostępny na miejscu jak basen czy boiska sportowe.
W tym roku szkolnym opuszcza szkołę dwójka najlepszych zawodników: Kasia i Mateusz. Mają godnych następców w klasach pierwszych Urszula i Przemek.
W przypadku Kasi i Mateusza mam tym większą satysfakcję, że uczyłem ich podstaw pływania i myślę, że jeszcze nie jeden raz będą zdobywać medale na zawodach podczas dalszej edukacji.
Dadzą również przykład swoim koleżankom i kolegom jak aktywnie korzystać z wolnego czasu, dbać o własne zdrowie i kondycję fizyczną.
BIBLIOGRAFIA:
Maszczak T., Metodyka wychowania fizycznego, Warszawa 1992.
Chromiński Z, Metodyka sportu dzieci i młodzieży, Warszawa 1980.
Raczek J, Motoryczność człowieka, Wychowanie Fizyczne i Higiena Szkolna 1986 nr 6 Czabański B, Fiłon M, Zatoń K, „Elementy teorii pływania”, AWF Wrocław 2003.
Szymon Strąk
|
