Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Ogólna budowa komputera

 

Publikacja zawiera konspekt lekcji informatyki dla Gimnazjum. Celem lekcji zrozumienie pracy komputera, oraz poznanie jego ogólnej budowy.

Opracowała:
Agnieszka Terebus
Studentka IV roku Pedagogiki Zdolnosci i Informatyki
Akademia Pedagogiki Specjalnej w Warszawie

Konspekt lekcji informatyki dla Gimnazjum

Przedmiot: Informatyka
Klasa: I gimnazjum
Liczba uczniów: 15 uczniów
Czas trwania: 45 minut

Temat: Ogólna budowa komputera osobistego, jednostki pojemności.

Cel ogólny: Zrozumienie pracy komputera.

Cele szczegółowe:
Poznawcze:
-uczeń zna pojęcia: płyta główna, procesor, magistrala i gniazda rozszerzające, dyski twarde i dyskietki, karty rozszerzeń
- uczeń wie co to jest pamięć komputera i zna jej rodzaje
Kształcące:
- uczeń umie wskazać miejsce gdzie znajdują się urządzenia wewnętrzne
- uczeń umie opisać działanie poznanych urządzeń
Wychowawcze:
- uczeń rozumie sposób działania urządzeń wewnętrznych komputera

Metody : pogadanka, pokaz

Środki dydaktyczne: komputer, który można rozebrać, Krzyżówki dla uczniów

Formy organizacji pracy uczniów: praca z całą klasą,


Szczegółowy opis zajęć
I. część przygotowawcza:
Nauczyciel:
- wita uczniów
- sprawdza listę obecności
- podaje temat lekcji, uczniowie zapisują go w zeszytach: Temat: Ogólna budowa komputera osobistego, jednostki pamięci.
- prosi uczniów o odczytanie pracy domowej (także pracy dla chętnych)

II. część podstawowa
Nauczyciel:
- nauczyciel wraz z uczniami omawia i prosi o zapisanie nowych pojęć w zeszytach:
- wraz z uczniami omawia wnętrze komputera. Razem otwierają komputer i poznają poszczególne urządzenia.

Notatki do lekcji (dla nauczyciela):

1) PŁYTA GŁÓWNA (motherboard) – podstawowa karta elektroniki komputera, na której są umieszczone: procesor, pamięć operacyjna oraz gniazda umożliwiające podłączenie kart rozszerzających. Istnieje bardzo wiele odmian płyt głównych, ich często barwne nazwy (np. Tiger, Thunder – tygrys, grom) i parametry są dostępne w katalogach publikowanych w czasopismach.

2) DYSK TWARDY (dysk sztywny, dysk stały, hard disc) dysk magnetyczny w hermetycznej obudowie powszechnie używany w komputerach osobistych typu IBM PC i w komputerach przenośnych.(Nazwa „dysk stały”, czyli niewymienny, traci na aktualności, gdyż d.t. mogą być montowane w przenośnych kasetach.). Pojemność d.t. wynosi od kilkuset MB do kilkudziesięciu GB. Ciekawym szczegółem konstrukcyjnym d.t. jest precyzja współpracy jego głowic z powierzchniami roboczymi; głowice unoszą się nad powierzchniami dysków w odległości około 0, 0005 mm. Z tego powodu najmniejsze zanieczyszczenie grozi całkowitą awarią dysku. Mimo zabezpieczeń awarie takie oczywiście się zdarzają. Pierwsze d.t. wyprodukowała firma IBM w 1973r.; nazywano je Winchesterami, aby podkreślić, że były niezawodne niczym słynna broń.

3) PROCESOR (CPU - Central Processing Unit) w komputerze odpowiedzialny jest za przetwarzanie danych. Wszystkie zlecane mu zadania przekazywane są od kontrolera, zawierającego informacje pochodzące od pamięci operacyjnej. Kontroler decyduje, które zadania mają być wykonywane przez procesor w danej chwili (często przecież zdarza się, że na przykład jednocześnie gra muzyka, obrabiany jest plik graficzny i dodatkowo coś się drukuje).
Gdy decyzja o wykonywanym procesie zapadnie, kontroler przesyła zlecenie do jednostki arytmetyczno - logicznej (ALU - Arithmetic Logical Unit), gdzie następuje przetworzenie danych i odesłanie z powrotem (za pomocą kontrolera) do pamięci operacyjnej. otrzymany wynik może pojawić się na ekranie monitora, zostać skopiowany np. na dyskietkę lub wydrukowany na papierze.
Procesor podzielony jest na sekcje, odpowiedzialne za wykonywanie różnych zadań. Są one połączone siecią kanałów, zwanych siecią magistrali.
Przesyłanie danych i ich obliczanie odbywa się z taką samą częstotliwością, dzięki czemu wykonywane zadania nie kolidują ze sobą. Procesor wyposażony jest w zegar, wyznaczający jego własną częstotliwość. Im ta częstotliwość wyższa, tym szybszy procesor. Na przykład w procesorze z zegarem o częstotliwości 800 MHz, zegar tyka 800 milionów razy na sekundę i za każdym tyknięciem następuje transfer danych i wykonywane są obliczenia. W procesorze 400 MHz potrzeba więc dwukrotnie więcej czasu na te same działania.

4) Procesor zawarty w jednym układzie jest określany mianem MIKROPROCESORA. Do jego elementów należą moduły pamięci, jednostki obliczeniowej i sterującej, a także rejestry rozkazów, danych, stanów, pamięci podręcznej oraz licznika rozkazów. Sam mikroprocesor nie umożliwia przeprowadzenia jakichkolwiek operacji - wymaga obecności pamięci stałej (ROM), operacyjnej (RAM) i urządzeń wejścia / wyjścia (I/O). Mikroprocesor jest to rodzaj układu scalonego, miniaturowego urządzenia elektronicznego, zawierającego blok sumatora, blok logiczny i blok kontrolny, niezbędne do realizowania funkcji operacyjnej jednostki centralnej. W efekcie, układ taki jest zdolny zarówno do interpretacji rozkazów i wykonywania programu działania, jak i do prowadzenia obliczeń arytmetycznych. Z mikroprocesorem zintegrowane są również układy szybkiej pamięci typu cache, przyspieszającej przesyłanie rozkazów i danych z i do pamięci RAM oraz układy sterowania.

W prawie każdym mikroprocesorze możemy wyróżnić następujące bloki:
1. ALU - jednostka arytmetyczno-logiczna (Arithmetic Logic Unit), wykonuje ona operacje logiczne na dostarczonych jej danych, podstawowy zestaw to: dodawanie, podstawowe operacje logiczne (AND, XOR, OR, NOT), oraz przesunięcia bitowe w lewo i w prawo. W bardziej złożonych mikroprocesorach zestaw ten jest znacznie bogatszy.
2. CU - układ sterownia (Control Unit), zwany też dekoderem rozkazów. Odpowiedzialny jest on za dekodowanie dostarczonych mikroprocesorowi instrukcji i odpowiednie sterowanie pozostałymi jego blokami (na przykład jeśli zdekodowaną instrukcją będzie dodawanie, CU odpowiednio ustawi sygnały sterujące, by ALU wykonała tę właśnie operację
3. Rejestry - umieszczone wewnątrz mikroprocesora komórki pamięci o niewielkich rozmiarach (najczęściej 4/8/16/32/64/128 bitów) służące do przechowywania tymczasowych wyników obliczeń (rejestry danych) oraz adresów lokacji w pamięci operacyjnej (rejestry adresowe). Proste mikroprocesory mają tylko jeden rejestr danych zwany akumulatorem. Oprócz rejestrów danych i rejestrów adresowych występuje też pewna liczba rejestrów o specjalnym przeznaczeniu:
4. PC - licznik rozkazów (Program Counter) - zawiera on adres komórki pamięci zawierającej następny rozkaz do wykonania
5. IR - rejestr instrukcji (Instruction Register) - zawiera on adres aktualnie wykonywanej przez procesor instrukcji.
6. SP - wskaźnik stosu (Stack Pointer) - zawiera adres wierzchołka stosu

Mikroprocesor komunikuje się z otoczeniem za pomocą szyny danych i szyny adresowej.
Generalnie każdy bardziej skomplikowany mikroprocesor można zaklasyfikować do jednej z dwóch architektur:
1. CISC (Complex Instruction Set Computers)
2. RISC (Reduced Instruction Set Computers)
Każda z nich ma swoją specyfikę, swoje wady i zalety

Historia mikroprocesorów
Wszystko zaczęło się w 1968 roku, kiedy to Gordon Moore i Robert Noyce założyli w Santa Clara, w kalifornijskiej Dolinie Krzemowej, firmę elektroniczną. Jej początek dało opracowanie przez Noycea procesu fotochemicznego, który pozwolił na scalenie ogromnej liczby tranzystorów w jedną płytkę krzemową. Tak zaczęła się rewolucja w świecie mikroelektroniki. Jako nazwę firmy wybrano Intel - od słów INTegrated ELectronics, czyli elektronika zintegrowana.
W 1971 roku Intel wyprodukował pierwszy w świecie mikroprocesor, historyczny już dziś układ o nazwie 4004, zaprojektowany na zamówienie Japończyków jako "serce" kieszonkowego kalkulatora. Projektanci układu znacznie przekroczyli wymagania zleceniodawcy; okazało się, że ten mniejszy od paznokcia kawałek krzemu, zawierający w sobie oszałamiającą na owe czasy liczbę 2300 tranzystorów, miał moc obliczeniową porównywalną z mocą słynnego pierwszego znanego komputera, ENIAC-a. Z tym, że ENIAC liczył... 30 razy wolniej niż 4004! Itd.
5) MAGISTRALA – połączenie (wiązka przewodów lub ścieżek na płytce obwodu drukowanego), którym drogę do i z jednostki centralnej pokonują sygnały pochodzące od jednego lub większej liczby urządzeń zewnętrznych. Urządzenia mogą się komunikować z systemem komputerowym także bezprzewodowo). W definicji szyny, prócz samych przewodów, mieści się ściśle zdefiniowany protokół, precyzujący zbiór komunikatów, które można tymi przewodami przesyłać. Szerokość magistrali, tzn. liczba jej równoległych ścieżek, określa, ile bitów może ona przesłać za jednym razem. Szybkość przesyłania danych za pomocą magistrali podaje się w jednostkach zwanych bps.(czyli jednostka określająca liczbę bitów przesyłanych kanałem cyfrowym w czasie jednej sekundy. Jest to podstawowa jednostka miary szybkości transmisji danych w technice komputerowej.
Korzystanie z magistrali danych przez określone urządzenie w postaci tzw. karty rozszerzeń jest możliwe przez umieszczenie jego karty w gnieździ rozszerzającym. Gniazda rozszerzające współpracujące z odpowiednią magistralą to gniazda typu PCI lub AGP (a w przypadku magistrali ISA -–gniazdo typu ISA).

W komputerze istnieje kilka rodzajów magistrali, np.
- magistrala adresowa – realizuje połączenie pomiędzy procesorem i pamięcią operacyjną w komputerze. Połączeniem tym jest przekazywany adres komórki, z której w danej chwili korzysta mikroprocesor.
- magistrala danych – realizuje połączenie w celu przekazywania danych pomiędzy mikroprocesorem, a układami (urządzeniami) w komputerze, np. pamięcią operacyjną, kartą grafiki, itd.
W komputerach osobistych występuje wiele standardów szyn: PCI, SCSI, PCMCIA, USB, IEEE 1394 i in.

Magistrala ISA (Idustry Standard Architecture) zwykła 16-itowa maistrala danych. Isa pracuje z częstotliwością 8 MHz, co daje maksymalną prędkość przesyłania danych 5 Mbps. Obecnie coraz rzadziej jest wykorzystywana przez karty rozszerzające.

Magistrala PCI (Peripheral Component Interconnect) – standard magistrali opracowany przez firmę Intel. Magistrala PCI jest szybką 32 – bitową magistralą danych. Może ona pracować z częstotliwością 33 lub 66 MHz, a jej prędkość przesyłania danych nie może być mniejsza niż 132 Mbps. Aktualnie za pomocą gniazd rozszerzających typu PCI montowane są wszystkie nowoczesne karty rozszerzeń.

Magistrala AGP (Accelerated Graphics Port)- nowy rodzaj magistrali opracowany przez firmę Intel. Powstała ona na bazie magistrali PCI z myślą o szybkim przesyłaniu danych w grafice 3D. Magistrala AGP umożliwia karcie graficznej bezpośredni dostęp do pamięci operacyjnej i jest obecnie wykorzystywana wyłącznie do obsługi nowoczesnych kart graficznych. Standard AGP umożliwia przesyłanie danych z dwu (AGP x 2), a nawet czterokrotnie większą prędkością (AGP x 4) niż w przypadku klasycznej magistrali PCI.

6) GNIAZDO ROZSZERZEŃ, zwane także złączem lub slotem to fragment płyty głównej komputera PC, pozwalający na zamontowanie kart rozszerzeń.
Gniazdo rozszerzające (expantion slot) - gniazdo w postaci wąskiego i podłużnego złącza na płycie głównej, w którym umieszczona jest odpowiednia karta rozszerzająca np. karta dźwiękowa, graficzna, modemowa.
Pozwala to na łatwą rozbudowę komputera bez konieczności wymiany całej płyty głównej. Ta możliwość przyczyniła się w dużym stopniu do popularności komputerów PC na rynku oraz bardzo szybkiego postępu technologicznego.
Najczęściej używane typy gniazd to ISA, PCI i AGP, Vesa Local Bus
Porty wejścia / wyjścia
Do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi służą tzw. porty wejścia/wyjścia. Można się do nich odwoływać bezpośrednio (funkcje systemowe in* i out*) lub pośrednio - wolniej (urządzenie /dev/port).
O ile numery portów, przez które urządzenie jest obsługiwane, nie są z góry ustalone, program obsługi urządzenia musi je znaleźć podczas inicjalizacji (szuka metodą prób i błędów).
Zastosowania gniazd rozszerzającychs urządzeniami peryferyjnymi. Magistrala ta jest potrzebna, ponieważ komputery sprzedawane w podstawowej konfiguracji nie zaspokajają w pełni wymagań i oczekiwań osób, które je kupują. Magistrala zewnętrzna umożliwia rozszerzenie możliwości komputera poprzez dołączanie do niego dodatkowych urządzeń. W gniazdach rozszerzających umieszcza się podstawowe urządzenia, takie jak karta dźwiękowa czy karta graficzna, a także bardziej złożone, np. karty sieciowe, adaptery SCSI i inne.
Chociaż w niektórych komputerach PC znajduje się tylko jedno gniazdo rozszerzające, to większość komputerów ma na płycie głównej do ośmiu takich gniazd. Pojedyncze gniazdo służy do włożenia w nie specjalnej karty rozszerzającej (riser slot card), na której są gniazda przeznaczone na właściwe karty.
Gniazda na karty rozszerzające są rozmieszczone po obu stronach karty riser card. Standardowe karty rozszerzające po włożeniu ich do karty riser card umieszczone są w pozycji równoległej, a nie prostopadłej do płyty głównej.
Karty riser card są wykorzystywane często wtedy, kiedy producentowi zależy na zmniejszeniu rozmiarów płyty głównej. Takie komputery są określane jako Slimline, Low Profile albo pizza box. Konfiguracja z pojedynczą kartą riser card może dziwić na pierwszy rzut oka, jednak magistrala w takim komputerze niczym się nie różni od magistrali w komputerach o pełnych rozmiarach płyty głównej - jedyna różnica wynika z zastosowania karty riser card.

7) KARTY ROZSZERZEŃ
1. KARTY GRAFIKI - Karta graficzna (graphics card) umożliwia przetwarzanie obrazu oraz zapewnia współpracę komputera z monitorem. Do niedawna istniały dwie grupy kart graficznych: karty grafiki obsługujące typowe aplikacje oraz karty posiadające tzw. akcelerator grafiki 3D (wykorzystywany w grach oraz zastosowaniach mul-timedialnych). Wówczas w komputerze instalowano dwie karty. Obecnie najpopularniejsze są karty graficzne posiadające standardowo akcelerator grafiki 3D. Większość nowoczesnych kart graficznych jest obecnie przeznaczona do współpracy z gniazdem rozszerzającym typu AGP. Podstawowym parametrem każdej karty graficznej jest ilość zainstalowanej na niej pamięci. W pamięci karty przechowywana jest informacja niezbędna do utworzenia obrazu. Dlatego też, w zależności od ilości pamięci na karcie, różna może być tzw. paleta kolorów (color palette), w jakiej obraz jest wyświetlany na ekranie. Kolor każdego wyświetlanego punktu opisywany jest pewną ilością bitów. W zależności od liczby bitów, opisującej kolor punktu na ekranie, może on być wyświetlany np. w palecie 65,5 tysięcy kolorów (216 bitów - High Color) czy 16,8 milionów kolorów (224- TrueColor). Drugim, nie mniej ważnym parametrem jest rozdzielczość, z jaką będzie mogła pracować karta graficzna. Obecnie, w zależności od wielkości ekranu monitora współpracującego z kartą, najczęściej wykorzystywane są rozdzielczości 800x600, 1024x760, 1280x1024 i 1600x1200 pikseli. Ostatnim z omawianych parametrów karty graficznej jest tzw. częstotliwość odświeżania pionowego obrazu (refresh rate). Jest to częstotliwość, z jaką rysowany jest obraz na ekranie monitora. Wartość tej częstotliwości podajemy w hercach (Hz). Należy pamiętać, że im wyższa jest jej wartość, tym mniejsze migotanie obrazu. Dzięki temu mniej męczy się ludzkie oko. Przykładowe oznaczenie karty graficznej ::SVGA ATI 3D RAGE PRO 8 MB, SVGA - rodzaj karty: Hercules, CGA, EGA, VGA, SVGA, Truecolor; ATI - nazwa karty; 3D RAGE PRO - układ, na którym jest oparta karta 8MB - pamięć wideo na karcie: 512 K, 1 MB, 2 MB, 4MB, 8MB, 16MB, 32MB

KARTY DODATKOWE
- KARTY DŹWIĘKOWE - Karta dźwiękowa (soundcard) - specjalna karta rozszerzenia, której zadaniem jest odtwarzanie i nagrywanie plików dźwiękowych. Umożliwia ona także zrealizowanie połączenia z elektronicznymi urządzeniami muzycznymi poprzez tzw. złącze MIDI. W przeciwieństwie do karty graficznej, karta dźwiękowa jest dodatkową kartą rozszerzającą w komputerze. Jest ona jednak niezbędna w przypadku, gdy komputer ma być używany do gier lub programów multimedialnych.
Obecnie standardem wśród kart dźwiękowych w komputerach klasy IBM PC jest karta Sound Blaster (firmy Creative Labs). Karty dźwiękowe posiadają wejścia i wyjścia audio, które dzięki dołączonemu oprogramowaniu umożliwiają korzystanie z innych zewnętrznych urządzeń muzycznych.
Podstawowym parametrem karty dźwiękowej jest częstotliwość próbkowania (sampling rate), która określa, ile razy w czasie sekundy są wysyłane lub pobierane dane do odtwarzania. Im wyższa jest częstotliwość próbkowania, tym wyższa jakość nagrywanego dźwięku. Popularne karty dźwiękowe obecne na rynku posiadaj ą częstotliwość próbkowania 44,1 lub 48 kHz (a nawet 55 kHz).

- KARTY VIDEO - Karty te pozwalają na zapisanie sygnału telewizyjnego lub sygnałów z magnetowidu i ich dalszą obróbkę i transformację. Często karty te mogą również pełnić rolę zwykłych kart graficznych. Do nich zalicza się również Tunery TV i FM wewnętrzne do odbioru sygnału telewizyjnego i radiowego.
- KARTY SIECIOWE - Karty te pozwalają na połączenie wielu komputerów w sieć komputerową, którą można wykorzystać do natychmiastowego przesyłu danych pomiędzy poszczególnymi komputerami. Sieć pozwala również na uruchamianie i wykorzystywanie programów zainstalowanych na dyskach innych komputerów.
- KARTY MODEMOWO-FAKSOWE - Modem (MODulator-DEModulator) - za pomocą modemu możliwe jest połączenie ze sobą komputerów znajdujących się w bardzo dużej odległości od siebie. Do tego celu można wykorzystać sieć istniejących połączeń telefonicznych. Zadaniem modemu jest zamiana (modulacja) danych z komputera, z sygnału cyfrowego na postać nadającą się do transmisji za pomocą sieci telefonicznej. Po drugiej stronie połączenia sieciowego, w komputerze także znajduje się modem, który przy odbiorze transmisji wykonuje działanie odwrotne (demodulację), czyli przekształca sygnał na postać cyfrową czytelną dla komputera.

Rozróżniamy modemy:
- wewnętrzne - w postaci typowej karty rozszerzającej, która jest wkładana w odpowiednie gniazdo wewnątrz komputera (obecnie standardem są modemy na złączach PCI). Do karty podłącza się linię telefoniczną,
- zewnętrzne - w postaci oddzielnego urządzenia elektronicznego, które za pomocą kabla podłącza się do portu komputera z jednej, a do linii telefonicznej z drugiej strony.
Modem jest najpopularniejszym sposobem podłączenia komputera do sieci Internet. Połączenie z siecią umożliwia między innymi obsługę poczty elektronicznej. Ponadto jest wykorzystywany przy wysyłaniu faksów. Dysponując odpowiednim oprogramowaniem (zwykle dołączanym do modemu), można przystosować komputer zarówno do wysyłania, jak i odbierania faksów. Podstawowym parametrem modemu jest prędkość transmisji danych. Obecnie najpopularniejszą grupą modemów są modemy o prędkości transmisji 56 000 bps. Coraz częściej spotykane są modemy cyfrowe, w których wykorzystuje się szybkie procesory sygnałowe (DSP - Digital Signcd Procesor). Dzięki dużej wydajności umożliwiają one szybkie przetwarzanie danych cyfrowych (prędkość transmisji wynosi w tym przypadku 64 000 bps (lub 128 000 bps przy podłączeniu drugiego kanału). Modemy te są wykorzystywane między innymi przy połączeniu z siecią Intemet za pomocą sieci cyfrowej ISDN.
- KARTY I / O (wejścia / wyjścia) - Są to karty pozwalające na wprowadzenie sygnałów z urządzeń zewnętrznych do komputera oraz wysyłanie do nich informacji z komputera. Dlatego też do kart tych przyłączone są na stałe lub przy pomocy odpowiednich kabli gniazda pozwalające na dołączenie urządzeń zewnętrznych (drukarki, plotera, myszki itp.).Informacje wysyłane i przyjmowane są przez kartę przy pomocy tzw. portów, które pozwalają na przekazywanie danych w oparciu o transmisje szeregową (sygnały są wysyłane lub przyjmowane jeden po drugim, np. z myszki) oraz równoległą, która zapewnia znacznie szybszą komunikację (kilka sygnałów jest wysyłanych lub przyjmowanych równocześnie, np. drukarki).

8) JEDNOSTKA CENTRALNA (procesor centralny, Central Processing Unit, CPU)układy artmetyczno – logiczne, sterujące, pamięć operacyjną oraz układy wejścia-wyjścia (kanały)bez urządzeń wejścia – wyjścia.

PAMIĘĆ KOMPUTERA
- PAMIĘĆ, inform. urządzenie komputera przeznaczone do przechowywania danych i programów. Pod względem funkcjonalnym pamięci dzielą się na :

• Pamięć wewnętrzną (angielskie internal memory), jest to podstawowa pamięć komputera montowana na płycie głównej, pełniąca funkcję pamięci operacyjnej
• Pamięć zewnętrzną (angielskie external memory), jest to pamięć komputera pełniąca drugorzędną funkcję w stosunku do pamięci operacyjnej, umieszczona w oddzielnej obudowie lub zamontowana na karcie rozszerzenia.
Pamięć charakteryzują następujące parametry użytkowe: pojemność (wyrażona liczbą bajtów, które mogą w niej być jednocześnie przechowywane) i czas dostępu (całkowity czas upływający od chwili zażądania danej do chwili jej otrzymania).

W zależności od nośnika danych pamięci mogą być: półprzewodnikowe, magnetyczne ., optyczne i, rzadziej, inne.

Wyróżnia się 3 rodzaje pamięci:
A) ROM (ang. Read Only Memory ‘pamięć tylko do odczytu’). Jest to pamięć nieulotna (stała), w odniesieniu do której (w normalnych warunkach) jest dozwolona tylko operacja czytania. Jest to pamięć służąca do przechowywania stałych elementów oprogramowania (np. programu BIOS). Pamięci ROM znajdują zastosowanie jako pamięci programu w komputerach jednoukładowych, tablice stałych danych (np. bitowe matryce znaków w monitorach i drukarkach).
B) RAM (ang. Random Access Memory ‘pamięć o dostępie bezpośrednim’ od random ‘pierwszy lepszy’ + access „dostęp’ + memory ‘pamięć’). Jest to pamięć operacyjna (robocza) komputera, najważniejsza z trzech rodzajów pamięci komputera. Jej czas dostępu jest taki sam w odniesieniu do dowolnego jej elementu; najczęściej wykonana jako zapisywalna pamięć półprzewodnikowa. Jest ona przeznaczona do odczytu i zapisu informacji wykonywanego na dowolnej jej komórce, wymaga stałego zasilania.
C) pamięć masowa - dyski twarde, dyskietki, CD-ROM, streamery i inne, służąca do przechowywania dużych ilości danych.

Literatura:
- Z. Płoski ”Encyklopedyczny Słownik Szkolny – komputer i Internet”2002
- Internet

III. część końcowa
Nauczyciel:
- Nauczyciel rozdaje uczniom przygotowane krzyżówki dotyczące materiału z ostatnich trzech lekcji
- Nauczyciel podaje uczniom pracę domową. Uczniowie zapisują treść pracy w zeszytach:

1.Wytłumacz hasło z krzyżówki I, którą rozwiązałeś na lekcji – hasło: BILL GATES (kim był i co zrobił)
2. Rozwiąż krzyżówkę II
Dla chętnych:
1. Wytłumacz hasło z krzyżówki II , hasło DOLINA KRZEMOWA
2.Narysuj mapę myśli ogólnej budowy komputera.


PYTANIA Z KRZYŻÓWKI I:

1. Elementarna, najmniejsza jednostka informacji w technice komputerowej. Może ona przyjmować dwie wartości: 0 i 1.
2. Najmniejszy punkt obrazu na ekranie monitora.
3. W odniesieniu do oprogramowania regulacja prawna określająca warunki jego użytkowania i zasady odpłatności.
4. Błąd w programie komputerowym.
5. Połączenie (wiązka przewodów lub ścieżek na płytce obwodu drukowanego), którym drogę do i z jednostki centralnej pokonują sygnały pochodzące od jednego lub większej liczby urządzeń zewnętrznych. Urządzenia mogą się komunikować z systemem komputerowym także bezprzewodowo).
6. Urządzenie umożliwiające wprowadzenie do komputera grafiki i tekstu.
7. Podstawowy podzespół komputera klasy IBM PC, dzięki któremu możliwa jest fizyczna integracja innych podzespołów elektronicznych w komputerze.
8. Użytkownik komputera, przejawiający graniczące z mania zainteresowanie łamaniem zabezpieczeń komputerowych i przekraczaniem własnych uprawnień, zwłaszcza w sieci.
9. w komputerze odpowiedzialny jest za przetwarzanie danych. Wszystkie zlecane mu zadania przekazywane są od kontrolera, zawierającego informacje pochodzące od pamięci operacyjnej.


PYTANIA Z KRZYZÓWKI II

1. Dyskowy system operacyjny.
2. Jest to pamięć nieulotna (stała), w odniesieniu do której (w normalnych warunkach) jest dozwolona tylko operacja czytania. Jest to pamięć służąca do przechowywania stałych elementów oprogramowania (np. programu BIOS)
3. W odniesieniu do oprogramowania regulacja prawna określająca warunki jego użytkowania i zasady odpłatności
4. urządzenie komputera przeznaczone do przechowywania danych i programów.
5. Urządzenie pozwalające na bezpośrednią kontrolę nad przebiegiem pracy programu. Wyświetla on obraz tworzony przez kartę grafiki.
6. Jednostka arytmetyczno-logiczna, która wykonuje operacje logiczne na dostarczonych jej danych, podstawowy zestaw to: dodawanie, podstawowe operacje logiczne oraz przesunięcia bitowe w lewo i w prawo.
7. Kodeks postępowania respektowany przez użytkowników sieci Internet.
8. Połączenie (wiązka przewodów lub ścieżek na płytce obwodu drukowanego), którym drogę do i z jednostki centralnej pokonują sygnały pochodzące od jednego lub większej liczby urządzeń zewnętrznych. Urządzenia mogą się komunikować z systemem komputerowym także bezprzewodowo).
9. Karta .............. umożliwia przetwarzanie obrazu oraz zapewnia współpracę komputera z monitorem.
10. Są to umieszczone wewnątrz mikroprocesora komórki pamięci o niewielkich rozmiarach (najczęściej 4/8/16/32/64/128 bitów) służące do przechowywania tymczasowych wyników obliczeń oraz adresów lokacji w pamięci operacyjnej
11. Jest to pamięć nieulotna (stała), w odniesieniu do której (w normalnych warunkach) jest dozwolona tylko operacja czytania. Jest to pamięć służąca do przechowywania stałych elementów oprogramowania (np. programu BIOS).
12. Jest to rodzaj układu scalonego, miniaturowego urządzenia elektronicznego, zawierającego blok sumatora, blok logiczny i blok kontrolny, niezbędne do realizowania funkcji operacyjnej jednostki centralnej.
13. Urządzenie pozwalające użytkownikowi komputera na przekazywanie do komputera poleceń i informacji
14. Jednostka informacji w komputerze, która składa się z ośmiu bitów.



Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 21:30:02
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 21:30:02) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie