Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Integracja zespołu klasowego

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 10029 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Analiza dotyczy klasy I, którą objęłam w roku szkolnym 2003/2004. Grupa liczyła 22 uczniów z różnych miejscowości, obejmowała zarówno środowisko wiejskie, miejskie i z byłych osiedli PGR. Prowadząc wnikliwą obserwację zachowań dzieci w czasie zajęć zintegrowanych, imprez klasowych i szkolnych zauważyłam brak spójności w działaniach zespołowych.

Opracował: Danuta Kaliszuk

1. Identyfikacja problemu
Problem
Integracja zespołu klasowego

      Analiza dotyczy klasy I, którą objęłam w roku szkolnym 2003/2004. Grupa liczyła 22 uczniów z różnych miejscowości, obejmowała zarówno środowisko wiejskie, miejskie i z byłych osiedli PGR. Prowadząc wnikliwą obserwację zachowań dzieci w czasie zajęć zintegrowanych, imprez klasowych i szkolnych zauważyłam brak spójności w działaniach zespołowych.
Najczęstsze problemy dotyczyły:
  • braku umiejętności współdziałania w zespole,
  • zbyt mała pewność siebie – poczucia własnej wartości,
  • brak zaangażowania w życiu klasy – grupy.
     Uświadomiłam sobie, że oddziaływania wychowawcze odniosą sukcesy wtedy, kiedy dojdzie do zintegrowania zespołu klasowego. Jeśli dzieci będą potrafiły współdziałać w małych grupach, to z upływem czasu dokonają tych samych zadań w większym zespole jakim jest klasa.
      Chcąc uzyskać taki cel pracy wychowawczej wprowadziłam dużo zajęć integracyjnych z wykorzystaniem elementów gier i zabaw kształtujących pewność siebie, umiejętność współdziałania w grupie. Tego rodzaju formy pracy mają pozytywny wpływ na komunikację w grupie, wiarę w swoje możliwości, zaangażowanie i podniesienie poziomu gotowości do współdziałania.

2. Geneza i dynamika zjawiska
     Dzieci wywodzą się z różnych środowisk, ale większość z dawnych osiedli PPG. Z dokonanej analizy kart dzieci 6 – letnich, wywiadów z rodzicami, pracownikiem GOPS oraz z dzielnicowym i kuratorem sądowym wynika, iż w/w grupie mam:
  • rodzin niepełnych / rozbitych – 7,
  • rodzin patologicznych – 6,
  • dzieci objętych opieką kuratora sądowego – 2.
     Rodziny otrzymują pomoc w formie darmowych obiadów w szkole, stypendia socjalne, pomoc materialną ze szkoły i innych instytucji. Nawiązanie kontaktów z domem rodzinnym, instytucjami wspomagającymi ułatwi mi pracę wychowawczą. Głównym celem programu wychowawczego jest podniesienie poczucia wartości wśród dzieci poprzez przeżycie pozytywnych doświadczeń z rówieśnikami, poczucia bezpieczeństwa w grupie, wskazanie sposobów pozwalających osiągnąć pierwsze sukcesy.
     Praca wychowawcza w tej klasie musi być procesem ciągłym, systematycznym i uwzględniać sytuację rodzinną dziecka, aby zintegrować zespół.
     W pierwszych miesiącach nauki dużo czasu przeznaczyłam na organizację zajęć w małych zespołach, początkowo z podziałem zadań, wprowadzałam ćwiczenia / większość bez materiałów pomocniczych/ kształtujące pewność siebie. Warunkiem do sukcesu jest stworzenie klimatu zaufania w grupie. Mimo, że czasami zdarzało się , że niektórzy członkowie grupy nie chcieli brać udziału ( ale przyjęłam zasadę, że nie wolno zmuszać do uczestnictwa), możliwość swobodnej obserwacji, radość innych sprawiała , że dzieci w końcu włączyły się do zabawy. I to już był pierwszy znak sukcesu. W miesiącu listopadzie została zorganizowana pierwsza impreza integracyjna z udziałem rodziców i były już widoczne pierwsze działania zespołowe, zaangażowanie w wykonanie pierwszych samodzielnych zadań.

3. Znaczenie problemu
     Czas dziecka w szkole dzieli się na zajęcia dydaktyczne (zintegrowane) czyli nabywanie wiadomości i umiejętności oraz czas na nawiązywanie kontaktów z rówieśnikami.
     Na podstawie analizy sytuacji rodzinnej dzieci, nie ulega wątpliwości iż każdy uczeń z tej klasy bez względu na sytuację rodzinną powinien mieć poczucie bezpieczeństwa i akceptacji. Zadaniem wychowawcy jest danie równej szansy wszystkim w zdobywaniu wiedzy, odnalezieniu swojego miejsca w grupie, w rozwoju zainteresowań – często w takich sytuacjach zainteresowań ukrytych, stworzenia poczucia bezpieczeństwa i poczucia własnej wartości. Brak integracji zespołu klasowego w kształceniu zintegrowanym jest przyczyną niskiej samooceny, lęku przed odrzuceniem.

4. Prognoza

Negatywna
      W przypadku nie podjęcia działań integrujących grupę i wprowadzeniu ćwiczeń kształtujących pewność siebie część dzieci będzie odczuwało lek przed odrzuceniem w grupie, nie będzie potrafiła współdziałać, nie ujawni swoich zainteresowań jak również w niektórych przypadkach może mieć wpływ na sukcesy edukacyjne.

Pozytywna
      Wdrożenie zaplanowanych działań wychowawczych zmierzających do integracji klasy wpłynie na wzrost poczucia bezpieczeństwa, umiejętność współdziałania w zespole, wzrośnie poczucie zaufania w stosunku do innych. Dziecko stanie się aktywnym członkiem grupy.

5. Propozycje rozwiązania
Cel: zintegrowanie zespołu klasowego poprzez podniesienie poczucia wartości i wskazania sposobów pozwalających osiągnąć sukcesy.
Działania:
  1. Diagnoza środowiska rodzinnego dziecka, wzajemne relacje w rodzinie dziecko – rodzic – rodzeństwo;
  2. Ujęcie w planie wychowawczym procesu integracji grupy, form i metod wspomagających budowanie poczucia własnej wartości;
  3. Organizacja pomocy i wsparcia dla rodzin będących w trudnej sytuacji materialnej;
  4. Współpraca z instytucjami wspierającymi rodzinę;
  5. Pedagogizacja rodziców;
  6. Ujęcie problemu dziecka z rodziny patologicznej w Planie profilaktyki szkoły.
6. Wdrażanie oddziaływań
      Realizację działań rozpoczęłam od analizy Kart dziecka 6 – letniego, ankiety środowiskowej, wywiadów z rodzicami, kontaktu z instytucjami wspierającymi rodzinę i ustaleniu rozmiaru problemu w klasie I. Zaplanowane działania realizowałam na kilku płaszczyznach:
  1. Współpraca z instytucjami wspomagającymi rodzinę; poznanie problemów wybranych rodzin, ustalenie form i metod wspierających rodzinę.
  2. Plany wychowawcze / I etap kształcenia; ujęcie priorytetu w zakresie dydaktyki i wychowania zmierzającego do realizacji celów związanych z:
    • integracją dzieci
    • kształtowaniem sfer poznawczych w celu osiągnięcia sukcesu
    • wzrostem poziomu własnej wartości w kontaktach z rówieśnikami.
  3. Współpraca z rodzicami; wykorzystanie różnych źródeł literatury dotyczącej pedagogizacji rodziców, organizacja spotkań indywidualnych, kontakty telefoniczne, integracja rodziców poprzez udział w imprezach klasowych i szkolnych, wprowadzenie zasady współdecydowania – włączenie rodziców do decydowania o sprawach klasowych.
  4. Plan profilaktyki szkoły; diagnoza istniejącego problemu w klasie I wpłynęła na wprowadzenie zagadnień związanych z potrzebami i problemami dziecka z rodziny patologicznej, ujednolicenie oddziaływań wychowawczych w tej grupie dzieci wśród całego grona pedagogicznego, realizacja programu profilaktycznego zmierzającego do pomocy dziecku dysfuncyjnemu z rodziny patologicznej.
  5. Organizacja zajęć społecznych; pomoc dzieciom w pokonywaniu problemów edukacyjnych, rozwijanie zainteresowań, integracja grupy przez udział w różnych formach zabaw i gier kształtujących pewność siebie.
7. Efekty oddziaływań
     Podjęte działania wychowawcze, współpraca z domem rodzinnym i instytucjami wspierającymi rodzinę wpłynęły pozytywnie na integrację zespołu klasowego, poziom bezpieczeństwa dzieci i podniesienie poczucia wartości. W pracy wychowawczej muszę pamiętać o istniejącym problemie i w każdym kolejnym roku szkolnym jest on ujmowany, modyfikowany do potrzeb aktualnych grupy. Z uwagi na złożoność problemu w którym uczestniczą dzieci – rodzice – wychowawca – instytucje wspomagające rodzinę nie można zakończyć tych oddziaływań na I etapie edukacyjnym, należy go kontynuować w dalszych oddziaływaniach wychowawczych.

Bibliografia:
  1. Christopher Cindy J.: Nauczyciel – rodzic: skuteczność porozumiewania się, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2004 nr 51 022.
  2. M. Łobocki: "Wychowanie w klasie szkolnej", Warszawa 1986,
  3. Portman Rosemarie: Gry i zabawy kształtujące pewność siebie, Kielce, Jedność, 2001.
  4. S. Ziemski: Problemy dobrej diagnozy, Warszawa 1973,

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie