Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Pobaw się z cieniem

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 4026 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Zauważyłam, że zjawisko powstawania cienia zaciekawia dzieci, nawet w najmłodszych grupach wiekowych. Można to zaobserwować wtedy, gdy maluchy stojąc na tle białej ściany podnoszą ręce do góry i spostrzegają swój cień, zaczynają poruszać paluszkami – ich cień robi to samo, zakładają ręce w piąstki – cień również wykonuje te same ruchy.
Wśród dzieci zaciekawienie zjawiskiem powstawania cieni wzrasta w miarę ich dorastania, kiedy zauważają, że zgaszenie światła spowodowało, iż cień na ścianie znikł. Wówczas dochodzą do wniosku, że powstawanie cienia ściśle związane jest ze światłem. Aby upewnić się, zwykle prowadzą dalsze próby.
Obserwując zachowanie dzieci stojących przy ścianie, na którą pada odrobina światła podczas manipulacji swoimi paluszkami, nasuwa się pomysł zorganizowania zabawy z cieniami. Dobrym początkiem może być dowcipny wiersz L. Kerna ,,Cień”, gdyż łatwo nim zaciekawić dzieci.
Istotną sprawą przy wprowadzeniu tego wiersza jest jego recytacja połączona z pokazywaniem na ścianie lub ekranie cienia nauczycielki, która wykonuje wszystko to, o czym mówi wiersz. Do tej zabawy należy wykorzystać salę, w której można przyciemnić okna i włączyć dodatkowe oświetlenie z boku np. stojąca lampa.

Cień


,,Ten mój cień, śmieszny cień (nauczycielka ,,idzie” w miejscu, cień
chodzi za mną cały dzień. również porusza się)
Robi wszystko to, co ja:
- ja gram w piłkę, (rzuca piłkę do góry)
- on też gra. (łapie piłkę)
- ja na schody, (ruchy wchodzenia na schody)
- on na schody.
- Ja jem lody, (ruchy jedzenia)
- on je lody.
- Ja przez płot, (przeskok)
- on przez płot,
gotów jest do różnych psot

Po przedstawieniu wiersza można zachęcić jakieś dziecko, bądź dzieci, aby stanęły na tle oświetlonego ekranu i powtarzały ruchy cienia z wiersza.
Nieco większego przygotowania wymaga np. teatrzyk chińskich cieni. Aktorami mogą być dzieci, ale do inscenizacji należy wybrać utwory dosyć łatwe i krótkie.
Jeśli będzie to wiersz pt. ,,Dziwna zwrotka” L. J. Kerna wówczas najlepiej przygotować sylwety z czarnego kartonu. Bardzo ważną rzeczą w teatrzyku chińskich cieni jest czytelność sylwetek, dlatego też muszą one być starannie przemyślane i dokładnie wycięte. Wprowadzeniem do teatrzyku może być przedstawiony wiersz R. Przymusa pt.





,,Teatrzyk cieni”

Jesień. Długie wieczory,
A taki krótki dzień!
Lecz nudzić się nie można.
Jeśli jest z nami – cień...
Trzeba tylko z papieru
Wyciąć różne postacie,
A potem lampkę zaświecić.
I już teatrzyk macie!
W tym dziwnym teatrzyku
Grają aktorzy - cienia...
Chodzą tańczą, śpiewają
Na ścianie jak na scenie.
Na dworze zawieruch
Stuka do naszych okiennic.
A my w ciepłym pokoju
Mamy teatrzyk cieni!

Przed przedstawieniem ,,Dziwnej zwrotki” w teatrzyku chińskich cieni nauczycielka powinna rozpocząć spotkanie z dziećmi od pytania, czy wiedzą, co to jest zwrotka, ponieważ o niej będzie przedstawienie. To trudne pojęcie można przybliżyć np. zwrotką znanego wiersza bądź jednozwrotkową zagadką:

,,Chodzi za mną po ścianie,
chodzi za mną po ziemi,
gdy ja stanę, on stanie,
znika kiedy się ściemni”.

Po zakończeniu teatrzyku, w momencie wyłączenia światła, które oświetlało ścianę (lub ekran) nastąpiło zniknięcie cieni. Dzieci po raz kolejny dostrzegają i potwierdzają związek między powstawaniem cienia a światłem.
Bawiąc się dalej z cieniami można pokazać dzieciom, jak przez umiejętne złożenie rąk można ,,wyczarować” na ścianie różne zwierzęta, ptaki. Sposób złożenia rąk pokazują podane niżej ilustracje.
Pokaz musi odbywać się bardzo wolno, a osoba, która demonstruje zwierzęta czy ptaki powinna dobrze opracować ruchy rąk. Próby pokazywania tych zwierząt mogą podjąć również dzieci, przez co mobilizują się do dokładniejszej obserwacji powstających cieni.



Opracowała: mgr Wiesława Kowalczyk
mgr Iwona Kroker

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie