Metoda Weroniki Sherbone prezentuje Ruch Rozwijający jako metodę szczególnie przydatną w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz w przypadkach głębokich zaburzń rozwojowych. Stanowi pomoc metodyczną dla nauczycieli, psychologów, wychowawców i rodziców.
PRZYKŁADOWE KONSPEKTY ZAJĘĆ METODĄ RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE Z DZIEĆMI SIEDMIOLETNIMI. Zajęcia nr 1. CEL: Nauka współdziałania i partnerstwa.
- W siadzie płaskim przesuwanie się od partnera do partnera- przywitanie palcami rąk (różne sposoby).
- W siadzie płaskim przodem do siebie w parach trzymanie się za ręce, uśmiechanie, tulenie się, głaskanie.
- Siad skulny, rozkroczny- uderzanie w kolana dłońmi, pięściami, łokciami, rozcieranie kolan, spychanie do podłogi, podnoszenie.
- Siad skulny w parach- posuwanie się do tyłu z partnerem.
- Turlanie się po podłodze oraz tulenie się po nogach nauczyciela.
- Relaks.
- Jeden partner w leżeniu na plecach, drugi leży na nim- posuwanie się do tyłu.
- Obracanie nogami biernie leżącego partnera.
- Leżenie tyłem- dotykanie się stopami naprzemiennie lub rowerek.
- Ciąganie partnera robi mostek- drugi przechodzi pod mostkiem na różne sposoby (mostek coraz ciaśniejszy).
- Stanie- jeden partner stoi tyłem do drugiego- chwyt pod pachy, huśtawka na boki.
- Mostek. Drugie dziecko próbuje go przewrócić.
- Siad skulny tyłem do siebie- przechylanie plecami.
- Siad skrzyżowany przodem do siebie lub klęk prosty- przepychanie się rękoma.
- Baraszkowanie: „Mama lwica i małe lwiątka”. Nauczyciel jest dorosłym zwierzęciem, dzieci to lwiątka- małe, takie dopiero narodzone i większe, baraszkujące. Lwiątka mogą przyjść do mamy w każdej chwili i przytulić się.
- Kołysanie w parach.
Zajęcia nr 2. Cel: Świadome odczuwanie własnego ciała oraz umiejętne współdziałanie z innymi.
- W siadzie płaskim witanie się z sobą poszczególnych części ciała, np. łokieć z kolanem, łokieć z piętą.
- W siadzie płaskim suwanie się po całej sali.
- Siad skulny- obrót wokół własnej osi.
- Relaks. Leżenie na plecach, ręce swobodnie wzdłuż ciała.
- W siadzie skulnym tyłem do siebie w parach-poznawanie swoich pleców, masaż pleców.
- Klęk podarty- jedno dziecko z pary wypowiada imię, a drugie klepie je po plecach. Zmiana ról.
- W rozkroku podnoszenie wysoko kolan do brody, klepanie po kolanach.
- Spacer parami po sali trzymając się za ręce. Jedno dziecko idzie wysoko podnosząc kolana, drugie- załączone nogi w kolanach.
- Wycieczka- jedno dziecko leży na plecach, drugie ciągnie je za nogi.
- Relaks. Siad skulny- oparcie głowy na ramieniu partnera.
- W parach- jedno dziecko leży wyciągnięte na boku, drugie- trzymając się za udo i ramię naśladuje kołysanie.
- Stanie w rozkroku obok siebie- popychanie się biodrami.
- Jedno dziecko leży na plecach i udaje” przylepionego”, drugie- próbuje podnosić kolegę.
- W parach leżenie na brzuchu, czołganie z partnerem po podłodze.
- Dorosły leży n plecach. Kilkoro dzieci kula dorosłego w rulon.
- Relaks. Dorosły leży na plecach- dzieci opierają głowy na biodrach do
Zajęcia nr 3. CEL: Nabywanie umiejętności dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu; współpraca z partnerem.
- Małe kołeczka( 5-6 osób)- obejmowanie się za szyję, ramiona, ręce...
- Leżenie na brzuchu- ślizganie się w kółko na brzuchu, następnie na plecach.
- W siadzie prostym uderzanie o podłogę piętami.
- Chodzenie i bieganie na „sztywnych” nogach.
- Leżenie na plecach z rękami wzdłuż ciała (napinanie i kurczenie mięśni).
- Relaks. Leżenie na plecach z zamkniętymi oczyma.
- Leżenie na plecach z rozłożonymi rękami i nogami. Kilka osób podchodzi kolejno do leżących i naśladuje straszenie.
- „Waga”- w parach siad skulny przodem do siebie: kołysanie i patrzenie sobie w oczy.
- „Domki”- jedno dziecko w klęku podpartym, drugie- wchodzenie do domku czołgając się na brzuchu.
- Relaks. Leżenie na brzuchu, broda oparta na złożonych dłoniach.
- „Tunel”- kilkoro dzieci w klęku podpartym tworzy tunel, reszta- czołgając się na brzuchu przechodzi przez tunel.
- Ćwiczenie w czwórkach. „Potrójny koń”- troje dzieci w klęku podpartym, czwarte- leży brzuchem na ich plecach. „Konie” przesuwają się po podłodze i wiozą kolegę.
- Kołysanie: dwóch ćwiczących siedzi naprzeciwko, pomiędzy nimi trzeci, kolana lekko ugięte i rozsunięte, ręce wyciągnięte do przodu; ćwiczący w środku jest kołysany na boki przez partnerów.
- W parach ciągnięcie za kostki ćwiczącego, leżącego na brzuchu lub na plecach.
- W parach- stojąc do siebie twarzą i trzymając się za ręce ćwiczący odchylają się i przechodzą do siadu, a następnie razem wstają.
- Pięciu lub sześciu ćwiczących leży w kole na plecach: zginanie i prostowanie nóg.
- Relaks. Masaż karku i ramion( w parach).
autor: Alina Kaźmierczak |
