|
|
Konspekt zajęć dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
Zajęcia przeznaczone są dla dzieci z zaburzeniami percepcji wzrokowej i orientacji przestrzennej.
Czas trwania: 40 minut
Materiały: pudełko z guzikami, obrazki różniące się kilkoma szczegółami, kredki, kartki w kratkę, ołówek.
Część wstępna:
- Śpiewanie piosenki z interpretacją ruchową
Cel: przygotowanie do zajęć, stworzenie przyjaznej atmosfery, sprawdzenie rozumienia określeń dotyczących stosunków przestrzennych.
Piosenka:
Na jeden – klaśnij, na dwa – skocz, trochę w lewą stronę zbocz, na trzy – machnij nogą prawą, ale zrób to bardzo żwawo, a na cztery – mrugnij okiem, pięć – maszeruj równym krokiem, sześć oznacza podskok w górę, jakbyś chciał przeskoczyć chmurę, siedem to jest kroczek w prawo, osiem możesz bić już brawo, a na dziewięć – liczba krzyknij i na koniec stojąc w miejscu wolno policz do dziesięciu.
Właściwa część zajęć
- „ Sadzenie” ziemniaków dziecko otrzymuje pudełko z guzikami, czyli kosz z ziemniakami. Wyjmuje z pudełka guziki raz prawą, raz lewą ręką i układa w dwóch gromadkach. Następnie sprawdza, która ręka „posadziła” więcej ziemniaków.
Cel: usprawnianie koordynacji obu rąk.
- Wyszukiwanie różnic między obrazkami.
Dziecko otrzymuje dwa obrazki różniące się kilkoma szczegółami. Ma odnaleźć te różnice i prawidłowo je nazwać, używając wyrazów określających kierunki i stosunki przestrzenne.
Cel: ćwiczenie spostrzegawczości i utrwalanie kierunków.
- Dorysowywanie brakujących elementów na obrazku.
Dziecko rysuje brakujące elementy na obrazku( odnalezione wcześniej różnice), np. słońce u góry.
Cel: ćwiczenia manualne i utrwalenie kierunków.
- Rysowanie pod dyktando (zagadki rysunkowe).
Dziecko uważnie słucha poleceń i dokładnie rysuje: przykłada ołówek do kropki na kartce i zgodnie z poleceniem(ile kratek i w którą stronę) ciągnie kreskę, nie odrywając ołówka od papieru. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonania ćwiczenia, a dziecko próbuje odgadnąć nazwę schematycznie przedstawionego wyrazu.
Cel: ćwiczenie koncentracji, odtwarzanie układów przestrzennych.
- Projektowanie własnych zagadek rysunkowych.
Dziecko próbuje ułożyć swoją zagadkę – przedstawić schematycznie wybrany przedmiot i ustalić „kod”.
Cel: pobudzanie wyobraźni i opisywanie układów przestrzennych.
Część końcowa
- Zabawa ruchowa.
Dziecko śpiewa i interpretuje:
O, jak przyjemnie i jak wesoło w pingwina bawić się. Raz nóżką prawą, raz nóżką lewą, do przodu hop, do tyłu hop i raz, dwa, trzy.
Cel: utrwalenie określeń dotyczących stosunków przestrzennych oraz orientacji w schemacie własnego ciała. Ewa Kirczuk |
INFORMACJE O PREZENTACJI Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 21:59:29
Edycja: Edytuj prezentację. HISTORIA PREZENTACJI Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 21:59:29) - Edytuj prezentację.
|
|
|
